De beste feestjes zijn de geïmproviseerde. Gisterenavond een kleine oproep op IRC gedaan of er bereidwilligen waren die ons van ons chocomousse-overschot wilden af helpen. Drie dappere zielen offerden zich op en zo werd het een gezellige avond met chocolaatjes, chocomousse, bier, schuimwijn en wodka.
Geschrapt van het todolijstje
- Nieuwe bureaustoelen ophalen (onze oude exemplaren waren echt tot op de draad versleten);
- Vergroting op canvas van Sydneyfoto ophalen;
- Kostuum van mijn vriendje naar de droogkuis doen;
- Nieuwe visitekaartjes laten drukken;
- Cadeautje voor nieuwjaar kopen.
Gezocht: hotel in Londen
Mijn vriendje en ik plannen een weekendje Londen en omdat op straat slapen ons maar niks lijkt, zijn we op zoek naar een hotel in Londen, liefst niet te ver van het centrum en (évidemment) met een goede prijs-kwaliteitsverhouding. Iemand tips?
Armony, vino da tavola rosso
Slecht, jongens, niet te doen. Mijn vriend en ik wilden ter afsluiting van een zeer geslaagde avond met zes vrienden en één baby (platgekookte spaghetti met heerlijke scampi, foto’s van onze Australiëreis geprojecteerd op de witte muur in ons appartement, tweekleurige chocomousse van de Delhaize en heerlijke Australische wijn) nog twee glaasjes wijn drinken. Ons oog viel op een fles vino da tavola rosso die we ooit eens gekregen hebben op ons feestje in augustus. Slecht, mensen, echt niet te drinken. Vies en zuur. Normaal zijn we niet echt kieskeurige wijndrinkers, maar deze kelk laten we toch aan ons voorbijgaan. De pompbak in ermee.
Spijtig dat we van die Armony ook nog een fles vino da tavola rosato hebben staan…
Godverdomse dagen op een godverdomse bol
Dankzij boskabout, heb ik het boekje van Dimitri Verhulst kunnen lezen waar zoveel om te doen was omdat het gratis bij de Humo zat. En ja, het is vlot geschreven en chapeau omdat Verhulst erin geslaagd is de ganse geschiedenis van de mensheid in 186 bladzijden te rammen. Toch ben ik teleurgesteld door dit boek. Ja, het is leuk om de passages in het boek aan werkelijke geschiedkundige gebeurtenissen te linken, maar dat is een gimmick die ik snel beu werd.
Ik vond het boek eerlijk gezegd een beetje deprimerend. Het enige waar het hoofdpersonage (‘t) werkelijk goed in is, is het uitmoorden van zijn eigen soortgenoten. Het mag naïef klinken, maar ik hoop dat de mensheid ooit zichzelf zal overstijgen en stopt met zijn medemensen het leven zuur te maken. Dimitri Verhulst heeft aan zijn boek te oordelen die hoop al lang laten varen. Let op, de man zijn schrijfstijl is fantastisch. Vlotjes glijden je ogen over de pagina’s, maar als het uit is heb je het gevoel een snelle hap fast food achter de kiezen te hebben. Een kortstondige vet- en suikerboost die snel vergeten is. Of misschien wil ik deze kleine zonde gewoon graag vergeten…
Vaste vorm
Onze reisplannen voor 2009 beginnen vaste vorm te krijgen. Deze ochtend is kameraad H (die van het verrassingsfeestje) naar ons gekomen om samen te brunchen en het één en ander te bespreken. We hebben een mooie roadtrip uitgetekend tussen Chicago en New York met tussenstops in Detroit, Niagara, Toronto, Ottawa en Montréal. Ik kan haast niet wachten om met twee sexy kerels de baan op te gaan! 😉
Een dagje Luxemburg
We hebben gisteren een fantastische dag gehad. Een prachtig winterzonnetje zorgde ervoor dat de historische kern van Luxemburg extra goed tot zijn recht kwam. Al was het met de laagstaande zon soms een uitdaging om goeie foto’s te nemen. We hadden ons goed warm ingeduffeld tegen de koude. Ik had twee paar sokken aangedaan, een topje, een hemd met lange mouwen, een fleece en een dikke winterjas met dons. Alleen de oren en de neus moesten de kou onbeschermd trotseren.
Ter afsluiting van de dag hadden we afgesproken om iets te gaan eten samen met een vriend van een vriend die in Luxemburg woont. We kwamen elkaar steeds tegen op de feestjes van onze gemeenschappelijke vriend en het bleek te klikken. Dat gevoel werd gisteren alleen maar bevestigd. We hebben heel boeiende gesprekken gevoerd over de economische crisis en de ondergang der banken. Onze kameraad is economist en weet er dus het één en ander over. We hebben zelfs wat beleggingstips gekregen in deze tijden van crisis. Nu alleen nog aandelen kopen. 😉
Ik laat jullie meegenieten van enkele foto’s:
Chaotische gezelligheid
Net terug van een bezoekje aan onze vrienden in Antwerpen. Ik sta er telkens weer van versteld hoeveel energie hun drie kindjes tussen de één en vier jaar hebben en hoeveel decibels ze met z’n drieën produceren. 😉 Al is het wel leuk dat van verlegenheid geen sprake is en ze letterlijk bovenop mijn vriendje sprongen, die even niet wist wat hij met al die affectie moest doen. 😉
Het werd een gezellige avond, met wafels, petits fours en leuke gesprekken. We hadden het over hun toekomstplannen (ze zijn met de kerstdagen even terug in België na bijna een jaar in Amerika gewoond te hebben). Over de rechtbanken in Amerika en de ervaringen van vriend K daarmee (willekeur, was het eerste woord dat mij te binnen schoot; ik hoop dat deze werkwijze niet door alle rechtbanken gevolgd wordt) en natuurlijk over onze plannen om hen te bezoeken daar ginder in Baton Rouge.
Maar nu moet ik dringend in bed kruipen, want morgen staat een uitstapje naar Luxemburg stad op het programma!
De kerstbuit
PS: Gourmet is lekker, alleen jammer dat de geur zo in je kleren en je haar kruipt.
Beu
Gisterenavond zijn we nog maar eens een pasgeboren baby gaan bezoeken. En hoewel ik niets tegen baby’s an sich heb, wat sommige mensen ook mogen denken, de ziekenhuisbezoekjes beginnen mij een beetje tegen te steken. Altijd dezelfde vragen moeten stellen: hoe was de bevalling, hebben jullie lang nagedacht over de naam, was het moeilijk om het geslacht geheim te houden, op wie lijkt ze het meest, drinkt ze goed, komt de borstvoeding goed op gang, heb je epidurale genomen, is ze een beetje gewicht kwijt geraakt na de geboorte, heeft ze last van krampjes na het eten, zijn de grootouders trots?
Ik kan zo’n bezoek langzamerhand al dromen, antwoorden inbegrepen. Zwangerschappen, bevallingen en baby’s, ik weet er alles van. En dan te bedenken dat ik zelf geen enkele ambitie in die richting heb.