wijgmaal

Een onverwachte barbecue

Oorspronkelijk hadden mijn vriend en ik niet echt iets gepland, vorige zondag. Na het railbike uitstapje leek ons een beetje quality time wel gepast. Maar tijdens het railbiken kregen we een berichtje van onze vrienden uit Wijgmaal met de vraag of we geen zin hadden nog eens af te spreken voor een drankje en wat hapjes. Na even onze agenda’s bij mekaar gelegd te hebben, bleek de enige écht goeie optie gewoon de volgende dag te zijn. We stuurden een berichtje terug en jawel, dat paste voor hen. Aangezien mijn vriend zondagavond alweer naar Genève terug vloog, spraken we rond een uur of drie af. Een ideaal moment om te beginnen aperitieven. 😉

Mijn vriend en ik namen de trein naar Leuven, lieten zijn valies daar achter in een locker en ontleenden twee blue bikes om langs de Vaart naar Wijgmaal te fietsen. Zoals we dat gewoon zijn, werden we onthaald op een heerlijk glaasje witte wijn (voor mij) en een speciaal biertje (voor mijn vriend). We begonnen de namiddag in de lounge achteraan de tuin, maar daar werd het al snel te warm, zodat we noodgedwongen de koelte in de schaduw van het huis moesten opzoeken. Ja, de zomer van 2018 is goed op weg even legendarisch te worden als die van 1976.

Die enkele hapjes bleken een heuse barbecue te zijn, inclusief slaatjes. Gelukkig vertrok de vlucht van mijn vriend pas om 20.40u en kon hij nog het meeste van de barbecuehapjes meepikken. Ik bleef wat langer plakken om na te praten en te helpen de tent voor de twee jongens op te zetten (ze wilden per sé de nacht in de tuin doorbrengen en geef toe, het was er het weer voor).

IMG_8660

Fijn moment van de avond: ik die in de tent aan de twee jongens een verhaaltje voorlas en de twee jongens die aan mijn lippen hingen. Waarop ik prompt beloond werd met een schitterende dubbele regenboog, alvorens terug te fietsen naar Leuven. Mooi op tijd om de voorlaatste trein naar Berchem te nemen.

IMG_8679
Spontane afspraken zijn vaak nog de beste!

Last minute lunch

Zondag stond de terugrit van Leuven naar Genève op het programma. Mijn vriend zou proberen zoveel mogelijk van onze spullen in de wagen te proppen en ik zou in Leuven blijven om ons appartement volledig op orde te krijgen. Last minute nodigden onze vrienden uit Wijgmaal ons uit om bij hen iets te komen eten of drinken op zondag. Ik moet toegeven dat mijn vriend en ik ditmaal niet veel ruchtbaarheid aan onze terugkomst gegeven hadden, kwestie van zo goed mogelijk te kunnen doorwerken, maar een uitnodiging van onze lieve vrienden, dat kunnen we natuurlijk niet afslaan. We spraken af om samen te lunchen, zodat mijn vriend met een volle maag aan de lange rit naar Genève kon beginnen.

Het zonnetje deed zijn best en we genoten van het mooie terras en de lekkere pastaschotel die onze vrienden bereid hadden. Na de lunch en met een koffietje achter de kiezen, begon mijn vriend vol goeie moed aan zijn eenzame terugrit, terwijl ik nog wat bleef plakken om te genieten van een glaasje wijn en een magnum.

IMG_5503

IMG_5504

Het mooie weer was de ideale aanleiding om de gloednieuwe SeatZac van onze vrienden uit te testen. Het was de eerste keer dat het ding uit de verpakking gehaald werd en ik moet zeggen dat het ons de nodige moeite kostte om de zikzak tot een aanvaardbaar volume opgeblazen te krijgen. Na wat youtube filmpjes te bekijken, hadden we uiteindelijk de techniek min of meer onder de knie. Mits wat oefening zal dat in de toekomst ongetwijfeld vlotter gaan. En nu zit ik me serieus af te vragen of het de moeite zou zijn om ons in Genève voor het laatste restje zomer zo’n zitzak aan te schaffen. Het is alleszins gemakkelijk om op te bergen in ons miniappartementje.

De rest van de namiddag brachten we al luierend door in de zithoek achteraan de tuin van onze vrienden. Ik vond dat ik na al dat kuis- en opruimwerk wel een snippernamiddag kon inlassen (weinig solidair met mijn vriend, ik besef het).

Gestrand in Wijgmaal

Zoals jullie weten (of niet weten), ga ik regelmatig op stap met de Leuvense dames van het werk.

Deze vrijdag was het opnieuw zover. De datum lag al een tijdje vast, maar het was nog niet zeker of onze pas bevallen Leuvense dame ons zou vervoegen voor een gezond diner bij het nieuwe hippe Leuvense restaurant Noordoever.

De pas geboren dochter van onze collega had echter een klein groeisprintje, dus leek het haar niet zo raadzaam om met de dochter op stap te gaan. Geen nood, als Mohammed niet naar de berg komt… Wij zouden gezellig met z’n allen gaan aperitieven bij onze collega in Wijgmaal.

Vanuit Brussel namen we de trein naar Leuven om daar over te stappen op de trein naar Wijgmaal (blijf het onnozel vinden dat je daar een extra ticket voor moet kopen). Natuurlijk vond onze uitstap net plaats op de dag dat er problemen waren met de bovenleiding vlakbij het station Gent-Sint-Pieters. Het treinverkeer was al de ganse dag flink verstoord, maar wij geraakten wonderwel zonder al te veel problemen in Wijgmaal.

Het toeval wil dat we samen met de echtgenoot van onze pas bevallen collega op de trein van Leuven naar Wijgmaal zaten. Konden we al wat bijpraten tijdens de wandeling naar hun huis. Het was voor ons immers de eerste keer dat we hun baby’tje in levende lijven zouden zien.

De mama zag er alvast stralend uit. Met een mooi nieuw kapsel en apetrots op haar dochter met van die schattige bolle wangetjes om in te bijten. We toastten met een glaasje bubbels op de gezondheid van het nieuwe gezinnetje.

Rond een uur of acht namen we afscheid, want we wilden de trein van 20.13u naar Leuven nemen. Helaas, ons NMBS-geluk was opgebruikt, want de trein van 20.13u bleek afgeschaft te zijn, terwijl die tien minuten eerder nog gewoon op railtime aangekondigd stond Dank u, NMBS! En de volgende trein zou pas een half uur later vertrekken.

We waren niet de enigen die gestrand waren op het bijzonder onhippe perron van Wijgmaal. Een dame van middelbare leeftijd was even ontstemd als wij dat de trein zomaar afgeschaft was. Zij maakte bij het vernemen van het nieuws meteen rechtsomkeer om haar vader te waarschuwen die haar met de wagen bij het station van Wijgmaal had afgezet. De vader was al serieus op leeftijd en reed niet zo graag naar Leuven centrum. Nu de trein was afgeschaft, had hij natuurlijk weinig keus.

Het vriendelijke duo bood ons groepje een lift aan naar Leuven centrum. Uiteraard pasten we niet alle vijf in de wagen. Ik besloot samen met een vriendin achter te blijven en ons geluk al liftend te beproeven. Helaas bleek Wijgmaal station op een vrijdagavond niet meteen de beste plek om een lift te versieren. Al slaagden we er toch in om op een kwartier tijd twee auto’s te laten stoppen. De eerste persoon die stopte was een vader met zijn kind op de achterbank. Die moest echter richting Herent, dus dat hielp ons niet veel vooruit. De tweede wagen die stopte was een koelwagen met twee heren erin. De heren boden ons vriendelijk een plek in de koelwagen aan, maar dit aanbod sloegen we toch liever af. 😉

Ik moet wel zeggen dat ik het hele liftavontuur geweldig vond. Het is van mijn studententijd geleden dat ik mijn duim omhoog stak om auto’s te laten stoppen. Ik voelde me weer helemaal jong. 😉

Ondertussen kwam de volgende trein naar Leuven bijna aan in Wijgmaal station. We besloten ons liftavontuur te laten voor wat het was en toch maar de trein te nemen. Wel jammer dat de keycard van onze vriendin al ingevuld was voor vijf personen terwijl we maar met twee waren. We legden heel de historie uit aan de conducteur en die raadde ons aan naar het loket te gaan om ons geld terug te vragen. Hij schreef achterop de keycard een bericht dat hij effectief had vastgesteld dat we maar met twee waren.

In Leuven station aangekomen, gingen we meteen naar het loket alwaar mijn vriendin een formulier kreeg om in te vullen. Benieuwd hoe lang het zal duren alvorens ze haar geld terug krijgt.

We gingen allebei onze fiets ophalen en spraken af in de Noordoever waar de rest van ons groepje op ons zat te wachten. En zo werd het toch nog een gezellige avond!

PS: Dankjewel aan al de mensen die bereid waren mijn vriendin en mezelf te komen redden in Wijgmaal!

Girl Geek Dinner in Wijgmaal

Veel volk, gisteren in de Remy-toren in Wijgmaal. En iedereen was supervroeg. Ik vermoed dat het genereuze aanbod van een hele hoop Billy vouchers daar voor iets tussen zat. Ik zag de eurotekens in de ogen van sommige mensen blinken. 😉

Ik vond het alvast een geweldig goed idee om deze Girl Geek Dinner in de buurt van Leuven te houden. Het uitzicht vanaf de Remy-toren was, zoals aangekondigd, de moeite. Alleen jammer van de lelijke met beton volgegoten terreinen vlakbij de toren, maar goed, als je de blik een beetje verder wierp, had je daar geen last van. Wijgmaal is ook lekker dichtbij voor ons, Leuvenaars. Daardoor waren wij natuurlijk mooi op tijd om onze voucher in ontvangst te nemen. Laat het ons erop houden dat het een zeer profijtelijke avond was voor mijn vriend en mezelf. Twee bonnen met een aanzienlijk bedrag erop, gratis drank en gratis eten (heel lekker trouwens: je had de keuze uit wok met kip, wok met scampi en pizza). Dit in combinatie met interessante mensen om mee te babbelen. Ik kijk al uit naar de volgende Girl Geek Dinner. 😉

Oja, er werden twee presentaties gegeven die de nadruk legden op de verschillen tussen mannen en vrouwen op het gebied van shoppen. Tja, dat er verschillen zijn, zal iedereen wel weten. Ik vond het allemaal een beetje clichématig voorgesteld, maar clichés zijn nu eenmaal clichés omdat ze een zekere waarheid inhouden. Tip voor de Insites-jongen: maak in het vervolg de tekst op je slides ongeveer tien keer groter, misschien kan ik ze dan lezen. Enne, cijfertjes jagen mij heus geen schrik aan, hoor. Het verhaal van de meisjes van Muse Communication vond ik beter gebracht, vooral de non-verbale communicatie was super. En ik kon de slides lezen. De essentie van de boodschap die ik onthouden heb: mannen zijn competitieve jagers, vrouwen praatgrage verzamelaars. We hebben dus nog verrassend veel eigenschappen gemeen met onze voorouders uit de oertijd. 😉

Prijs voor het leukste verhaal van de avond gaat naar Courtney, die net de dag ervoor verrast werd door haar vriend in Parijs met een mooie verlovingsring. Congratulations! Ik sprak nog met hopen andere mensen, waaronder Saar, Tante Annie, Tantieris, Lama (zoals steeds weer een bron van wijsheid), Kato, Kathleen, Steven, Antoon, Greet, Janne, Inge, Bruno, Peter, Clo, Paul, Filip, Bart, Thomas,  Matthias, vuur, Joke, Vincent, Lucie, Elise en naar goeie gewoonte zal ik er weer een hoop vergeten zijn.

Nadeel aan de voor de rest prachtige locatie: het achtergrondlawaai werd erg versterkt, waardoor ik soms moeite had mijn gesprekspartners te verstaan en er enkele communicatieve misverstanden ontstonden. Of zou het toch aan mijn gehoor liggen dat begint achteruit te gaan?