De officiële opening van het mooiste museum van het land

Na de preview en het galadiner was het zaterdag dan eindelijk zover: na elf jaar gesloten te zijn, werd het mooiste museum van het land feestelijk heropend. Dus begaf ik mij voor de derde keer in één week tijd naar Antwerpen, ditmaal in het gezelschap van mijn vriend, die er uiteraard ook naar uitkeek om al dat moois met zijn eigen ogen te aanschouwen.

Helaas wilden de weergoden zaterdag niet meewerken. Net op het moment dat de feestelijke opening van start zou gaan, viel de regen letterlijk met bakken uit de hemel. Gelukkig waren er paraplu’s voorzien in de VIP-zone en kwamen ze wat later rond met plastic poncho’s. Het programma werd met een half uur verlaat in de hoop dat het zou stoppen met regenen, maar helaas, dit uitstel bracht geen soelaas en die arme ballerina’s en balletdansertjes mochten in hun spierwitte, dunne maillots de aftrap geven van de voormiddag. Ik had echt te doen met die bibberende kinderen die moesten dansen op een gladde vloer in de gietende regen. Maar goed, the show must go on, zeker? En zeggen ze op een huwelijksdag ook niet dat regen geluk brengt? Hopelijk is dat ook zo voor het KMSKA!

Enkele uitgeregende sfeerbeelden:

KMSKA rules the world:

Ode an die Freude:

Het lint wordt doorgeknipt:

Muzikaal eerbetoon aan Rubens:

Nadat het KMSKA officieel was open verklaard voor het grote publiek begaven mijn vriend en ik ons naar binnen. Het was er bijna over de koppen lopen en op bepaalde momenten maakte ik me toch wel zorgen over de kunstwerken zelf. Sommige mensen kwamen wel heel dicht in de buurt van deze onbetaalbare topstukken. Continue reading

Afscheidslunch nummer 8

Oorspronkelijk was deze lunch gepland als een onderonsje met de collega die pas terug aan het werk is na haar bevalling, maar onder het motto: hoe meer zielen, hoe meer vreugd, waren we uiteindelijk toch weer met zes personen. Een aantal deelnemers speelden een beetje vals, want die waren ook al van de partij voor afscheidslunch nummer 6, maar hey, dat zien we graag door de vingers.

We gingen voor smakelijk Vietnamees bij Da-Kao II en natuurlijk kon ik het niet laten om een vissoepje te bestellen. Dat bleek een nogal grote portie te zijn, dus ik was al blij dat we ons oorspronkelijk idee om een voorgerechtje te bestellen, hadden laten varen.

IMG_4832[1]

Fijne lunch, fijne mensen! En ik kreeg nog een smakelijk geschenkje als afscheidscadeau!

IMG_4836[1]

Vietnamese lunch

Een noedelsoepje van slechts 8 euro in gezelschap van drie sympathieke vrouwelijke collega’s, meer is er niet nodig om mij blij te maken. De lunch op deze voorlaatste dag van het werkjaar bracht mij in alweer een nieuw Brussel etablissement. We moeten de Brusselse horeca die erg afgezien heeft onder de terreurdreiging een hart onder de riem steken, nietwaar?

IMG_9081

PS: De aperitief maison daarentegen, geen aanrader! Vieze boecht.