Whisky tasting at home!

Het was ondertussen al van september 2022 dat mijn vriend ik nog eens een whiskyproeverij hadden georganiseerd in ons appartement. Hoog tijd om daar verandering in te brengen! En deze zaterdag was het dan eindelijk zo ver. Door de last minute afzegging van een collega waren we, mezelf en mijn vriend inbegrepen, met zeven whiskyliefhebbers. Lucky number seven!

Om het overzichtelijk te houden, hadden we afgesproken dat iedereen één fles als toegangsticket zou meebrengen. Natuurlijk waren er snoodaards (onszelf inbegrepen) die zich niet aan die afspraak gehouden hadden, waardoor we uiteindelijk twaalf verschillend soorten whisky proefden. We deden het rustig aan, met héél kleine proevertjes en dat lukte prima. Mijn vriend en ik hadden ook de nodige versnaperingen voorzien (olijven, kaasjes, spaccatine, dipsausjes en kerstomaatjes) als tegengewicht voor de alcohol.

Onze bijdrage aan de proeverij (de goedkopen Thaise whisky deden we niet open):

Een overzichtje van alle whisky’s die we proefden en een poging om ze in een goeie volgorde te zetten (van zacht naar peaty/rokerig):

De volgorde waarover consensus was dat deze eigenlijk de best was:

Mijn top drie van de namiddag:

Abhainn Dearg – cask strength single malt Scotch whisky
Athrú 14 years Keshcorran – single malt irish whiskey (door mij gekocht voor de verjaardag van mijn vriendje)
Lindores Single Malt Scotch Whisky MCDXCIV

Voor het avondmaal hadden mijn vriend en ik quiche van Guykes quiches voorzien, vergezeld van gezonde slaatjes (helaas vergeten foto’s van te nemen, maar hier vinden jullie een fotografische illustratie van de quiches). Lekker gemakkelijk en doordat we met een groep van zeven personen waren, konden we veel verschillende quiches proeven. Uiteraard trokken we daarbij een flesje rode wijn open.

Rond een uur of elf borstelden we onze laatste gasten buiten en zakten mijn vriend en ik af naar het verjaardagsfeestje van onze kameraad wijnliefhebber. Al een geluk dat dat vlak om de hoek van ons appartement was, want anders denk ik niet dat we er nog geraakt waren. De oesters en fancy hapjes waren jammer genoeg al op, maar er was nog meer dan genoeg lekkere wijn! Net als vorig jaar klonken we op de gezondheid van onze kameraad in zijn gezellig stadstuintje en sloten we het feest af (tja, we waren natuurlijk ook de gasten die het allerlaatst waren aangekomen).

Volgend jaar toch proberen mijn agenda het weekend rond de verjaardag van onze kameraad vrij te houden, want dan wordt hij dertig en hij was nu al plannen aan het smeden voor wilde feestjes in het buitenland. Daar ben ik uiteraard graag bij!

Vandaag (zondag) hadden we normaal gezien ‘s avonds afgesproken om iets te gaan eten met een oud-collega van mijn vriend en zijn vriendin. We zouden deze avond ook voor het eerst kennis maken met zijn Thaise vriendin. Ik moet toegeven dat mijn vriend en ik allebei verrast waren toen de oud-collega ons liet weten dat hij een vriendin had, want hij is ondertussen al de zestig gepasseerd en zolang we hem kenden, is hij altijd vrijgezel geweest. Maar kijk, op liefde staat geen leeftijd! Het is hem van harte gegund!

Speciaal voor de gelegenheid had ik gereserveerd in een Thais restaurant in Leuven, want de Thaise vriendin is niet zo gek op de Belgische keuken. Helaas voelde de vriendin zich vandaag niet zo goed en moest ik het diner annuleren. En eerlijk, na de uitspattingen van gisteren vonden mijn vriend en ik dat niet eens zo erg. Er volgen hopelijk nog gelegenheden voor de eerste kennismaking. Al zal het niet voor binnenkort zijn, want de oud-collega en zijn vriendin vliegen over een paar dagen alweer terug naar Thailand. Ach ja, dan zullen we hen daar moeten gaan bezoeken, he.

Verjaardagsfeestje in Den Buro

Gisterenavond waren we dus uitgenodigd op het verjaardagsfeestje van de ondertussen niet meer zo nieuwe vriend van onze vriendin, een authentieke Antwerpenaar die zijn zestigste verjaardag niet ongemerkt wilde voorbij laten gaan. Omdat het ons geen strak plak leek om in de alcohol te vliegen zonder eerst een fatsoenlijke maaltijd achter de kiezen te hebben, wandelden we na het inchecken in B&B hotel Antwerpen Zuid naar WIN’S Modern Asian Cuisine, omdat ze in Antwerpen nu eenmaal (op Brussel na) het beste Aziatische eten van het land hebben en ik een grote fan ben van de Aziatische keuken.

We vonden een plekje op het mooie, schaduwrijke terras op de rustige Lambermontplaats en startten de maaltijd met een glaasje wijn en wat sashimi. Mijn vriend ging voor de babi pangang en ik kon natuurlijk niet anders dan de suggestie van de dag nemen: asperges met scampi. Beide gerechten waren om duimen en vingers af te likken.

Daarna wandelden we op het gemak naar Whisky & Aperobar Den Buro, waarvan de naam al genoeg zegt om te weten welke beroepen hier de deur plat lopen. 😉 Op de jarige zelf, onze vriendin en haar zoon en dochter na, kenden mijn vriend en ik helemaal niemand op het feestje, maar we raakten gelukkig al snel aan de praat met wat oud-collega’s van de jarige en van onze vriendin. Allemaal vlotte babbelaars met wie het heel makkelijk was een gesprek aan te knopen. Ik had ook een heel diepgaand en ernstig gesprek met de dochter van onze vriendin, die duidelijk een moeilijke pubertijd doormaakt. Gelukkig is ze een verstandige dame die wel inziet dat ze op sommige vlakken niet zo goed bezig is. Ik hoop dat er wat mijn goede raad is blijven plakken en dat ze effectief hulp inroept als het misgaat.

We werden getrakteerd op een mooie zonsondergang:

Op een gegeven moment realiseerde onze vriendin, die zich als de perfecte gastvrouw ontpopte, zich dat het ondertussen al stevig na bedtijd was voor haar kinderen. Ze raakte even in paniek omdat het al zo laat was en ze de kinderen niet graag op dat uur alleen met het openbaar vervoer naar huis (allez, naar het huis van haar vriend) stuurde. Mijn vriend en ik boden meteen aan om de kinderen naar het appartement van haar vriend te brengen. En zo zaten we onverwacht iets voor middernacht met twee pubers op de tram. Gelukkig verliep de rit vlotjes en waren we nog niet zo lang geleden op bezoek geweest in het appartement van de jarige. Er was ter plekke even wat verwarring over welke kamer de dochter van onze vriendin moest innemen, maar een telefoontje loste dat snel op. We stopten de pubers in bed en keerden terug naar den Buro om het feestje daar af te sluiten. Zalig zo’n warme zomeravond waarbij je uren lang kan blijven buiten zitten. Al moet ik zeggen dat het laatste half uur mij niet meer zo helder voor de geest staat. 😉

Gelukkig was er ‘s ochtends een stevig ontbijt scrambled eggs om de zondag goed te beginnen!

Anticipatie…

Verjaardagsetentje in het Wendelenhof

Vandaag spoorde ik richting Limburg (de NMBS liet het voor één keer eens niet afweten) en hoe dichter ik mijn eindbestemming naderde, hoe witter het landschap werd. Fijn om wakker te worden en buiten een dun laagje poedersneeuw te ontdekken en een paar uur later uit te stappen in Schulen en onder mijn voeten een krakend laagje ongerepte witte sneeuw te voelen.

De reden voor mijn bezoekje aan Schulen was het verjaardagsetentje van mijn vader in het Wendelenhof, een vrolijkere aangelegenheid dan de vorige keer toen we in datzelfde restaurant toastten op mijn overleden grootmoeder. We startten de maaltijd met, zonder overdrijven, één van de beste cocktails die ik ooit gedronken heb: met rum, appelsap, limoen en kaneel en een laagje espuma van eiwit. Heerlijk!

Een ideaal begin van de maaltijd die we verder zetten met een heerlijk stukje hazenrug en afsloten met de klassieker der klassiekers: crème brûlée!

We bleven natafelen tot een uur of vier om daarna terug te keren naar het thuisfront, te genieten van een paar glazen Cadenhead Creations whisky van 20 jaar en vervolgens als avondmaal nacho’s met kip, kaas en tomaatjes te verorberen, terwijl mijn broer, zijn vriendin en ik herinneringen ophaalden aan onze vroegere reizen. En toen kon ik geen pap meer zeggen. Al een geluk dat de trein als eindstation Leuven had. 😉

IDEA Anniversary Day

Dat ik altijd wel te vinden ben voor een feestje, zal jullie ongetwijfeld bekend zijn. Toch twijfelde ik even toen de uitnodiging voor het verjaardagsfeestje van IDEA in mijn bus viel, aangezien het feestje plaats vond aansluitend op ons eigen bedrijfsfeestje. Maar toen ik hoorde dat de Kapblok de catering verzorgde, was de knoop snel doorgehakt. Met als bonus dat een andere collega zich ook had ingeschreven voor hetzelfde feestje.

En het moet gezegd: de schuimwijn en de catering was toch van een iets ander niveau dan dat van ons werkfeestje. Het was zelfs zo leuk dat ik, toen mijn collega vertrok, besloot nog wat langer te blijven. En zeg nu zelf, wie krijgt er niet graag chocolaatjes als aandenken aan een fijne avond?

Verjaardagsfeestje in het Vlaams Parlement

Het gebeurt niet elke dag dat er een uitnodiging voor een verjaardagsfeestje in het Vlaams Parlement in mijn mailbox belandt. Dus blokkeerde ik maanden op voorhand mijn agenda om toch zeker aanwezig te kunnen zijn. En zie, de agendagoden waren mij gunstig gezind. Geen onverwachte crisis die roet in het eten kwam strooien, dus kon ik mij mooi op tijd naar het feest begeven.

Na wat speeches van prominenten allerhande, mocht Lieve Blancquaert het officiële gedeelte afronden met een zeer pakkende keynote. Ze toonde foto’s van haar projecten ‘Birth day’, ‘Wedding day’ en ‘Last days’ en vertelde het verhaal achter de foto’s. Zeer aangrijpend en een keiharde confrontatie met hoe goed wij het wel niet in het Westen hebben. Al moet ik eerlijk toegeven dat de link tussen de keynote en de jarige mij niet geheel duidelijk was. Ik kan maar hopen dat de aanwezige hoogwaardigheidsbekleders even geraakt waren door haar verhalen als ikzelf en er lessen uit trekken.

Na het officiële gedeelte werden we uitgenodigd voor de lunch. En die was fenomenaal lekker! Wat een variatie aan gerechten. Ik heb zelfs niet alles kunnen proeven! Tijdens de lunch had ik de gelegenheid om wat bij te praten met enkele oude bekenden die ik al een aantal jaar niet meer gezien had. Altijd fijn om de draad weer op te pikken en te horen hoe het hen vergaan is.

IMG_9884[1]

IMG_9886[1]

Dat we als afscheidscadeautje een macaron van Paul meekregen, wist ik uiteraard ook ten zeerste te appreciëren. 😉

Een bijzondere zaterdag

Of hoe vaak bent u op één en dezelfde dag naar een trouw, een kerstfeest en een verjaardagsfeest geweest?

Een overzichtje van deze bijzondere dag.

Zaterdag 19 december schoot uit de startblokken om kwart na negen (de eerste stipte Spanjaard, ik moet hem of haar toch nog tegen komen). Onze juffrouw was verhinderd voor de les, maar had voor een alternatief programma gezorgd. Een zeer sympathieke Spanjaard uit Jerez de la Frontera zou ons de komende drie uur wat bijleren over de flamenco. Tot mijn grote schande moet ik bekennen dat mijn kennis over deze traditionele muziek- en dansvorm uit Andalusië zeer beperkt is. Gelukkig bleken mijn medeleerlingen al even onwetend als ikzelf. Het werden drie ongemeen boeiende uren. Onze Spanjaard was een rasverteller gepassioneerd door flamenco. We leerden verschillende types herkennen en verdiepten ons (een beetje) in de geschiedenis van gitanos en flamenco. Ik had persoonlijk niet verwacht dat het verhaal van de flamenco me zo zou meeslepen. Als ik mijn vriend ooit weet over te halen om samen naar Andalusië te reizen, wil ik zeker naar een flamenco-optreden gaan (een écht optreden, niet zo’n tourist trap).

Na de les fietste ik als de bliksem naar het stadhuis van Leuven alwaar onze vrienden elkaar om 12.30u het jawoord zouden geven. Het was een huwelijk uit praktische overwegingen (over drie maanden emigreren ze naar San Francisco en het papierwerk is allemaal net iets makkelijker als beide partners een ring aan de vinger hebben), maar dat nam niet weg dat mijn vriend en ik er toch op stonden om hun proficiat te wensen met een boeketje bloemen. Bruid en bruidegom straalden en zagen er ongelooflijk relax uit. Zo’n quickie wedding in besloten kring is duidelijk goed om de stressniveaus onder controle te houden. Ze zullen al genoeg aan hun hoofd hebben met het regelen van hun verhuis naar San Fran.

Na afscheid genomen te hebben van bruid en bruidegom en hun familie gingen we snel langs de Domo om een zwarte bedovertrek te kopen. Een bestelling van een collega op het werk die nergens anders haar gading vond. Tien minuten later stonden we alweer buiten en racete ik nog snel naar de Standaard Boekhandel voor een boekenbon. Kwestie van niet met lege handen naar het verjaardagsfeestje van deze avond te moeten gaan.

In sneltempo stak ik een boterham binnen om meteen daarna te vertrekken richting Kempen voor het kerstfeest van de ouders van mijn vriend. Eerst maakten we een tussenstop bij de opa van mijn vriend. De arme man gaat gebukt onder de typische ouderdomskwalen (gehoorverlies en maculadegeneratie) die maken dat ook de laatste geneugten van het leven (naar muziek luisteren en boeken lezen) voor hem hoe langer hoe moeilijker worden. Heel erg, want mentaal is hij nog helemaal bij de pinken. Ik hoop dat de geneeskunde voldoende geëvolueerd is om deze kwalen te bestrijden tegen dat ikzelf op leeftijd ben.

Het kerstfeest bij de ouders van mijn vriend verliep volgens het alom gekende stramien: aperitief, hapjes, eten voor de kindjes, cadeautjes uitpakken (godzijdank in de vorm van een Secret Santa, waardoor iedereen maar één cadeau hoeft te voorzien), de kinderen in bed steken, de volwassenen die een zucht van verlichting slaken en vervolgens zelf aan de feesttafel kunnen gaan. De kinderen waren hyperenthousiast, vooral over de cadeautjes, natuurlijk. Het inpakpapier vloog naar alle kanten. Hun glanzende ogen herinnerden mij eraan hoe ver mijn eigen jeugd ondertussen achter mij ligt. Mijn enthousiasme over cadeautjes is al een tijd uitgedoofd, daarom vraag ik al jaren hetzelfde: een Unicef Happy Pack, omdat er nu eenmaal mensen zijn die zo’n cadeau beter kunnen gebruiken dan ikzelf.

Omdat de groep genodigden dit jaar wat groter was, hadden de ouders van mijn vriend koude schotels besteld. Een geweldig idee, want ik ben meestal maar matig enthousiast over de resultaten van hun kookkunsten. De koude schotels waren van die heerlijk ouderwetse schotels, zoals ik die mij nog herinner van in mijn jeugdjaren. Hoera voor tomaat garnaal, gerookte zalm, forel, rosbief, hespenrolletjes met asperges, gevulde eitjes en gekookte bloemkool! Die dikke toef mayonaise verwijderde ik probleemloos van de tomaat garnaal en ik liet het mij smaken.

Het dessert sloeg ik dit jaar over en ik beperkte mij tot één glaasje wijn bij het diner. Ik zou immers BOB spelen. (De laatste tijd al genoeg alcohol binnen gekapt.)

Terug in Leuven dropten we onze cadeaus af op ons appartement en sprongen we op de fiets richting Oude Markt alwaar een collega een feestje gaf voor haar dertigste verjaardag. Zo’n memorabele verjaardag moet in stijl gevierd worden natuurlijk! Het was voor mij de eerste kennismaking met ‘t Gewelf, een zeer leuke feestruimte onder de Barvista. Langer dan een uur bleven we niet. Het was al een vermoeiende dag geweest en ik sukkelde met een erg vervelende verkoudheid. (En om heel eerlijk te zijn, was de muziek ook niet helemaal mijn stijl, want ik had eigenlijk wel zin om te dansen.)

Al een geluk dat we zondag konden uitslapen!

Yet Another Blog

Life on my side

verjaardagsfeest