Duits bezoek, pannenkoeken en sushi

Zaterdag hadden mijn vriend (die vrijdagavond laat in Zaventem was geland) en ik afgesproken met onze vrienden uit Konz. Tot mijn scha en schande moet ik bekennen dat we hen al bijna drie jaar niet meer gezien hadden. Ons sociaal leven moet nog altijd herstellen van de verhuis naar Genève… En we hebben er natuurlijk zelf voor gekozen om iets minder sociale engagementen aan te gaan dan vroeger.

Mijn vriend en ik hadden voorgesteld dat onze vrienden naar Leuven zouden komen, omdat het zonder auto erg moeilijk is om van Leuven naar Konz te geraken. Sommige plekken zijn echt moeilijk te bereiken met het openbaar vervoer en het charmante Konz is er daar één van.

Rond de middag waren onze vrienden in Leuven. Het was onverwacht mooi weer. Ondanks de voorspelde regen, kwam het zonnetje zelfs door de wolken piepen. Al een geluk! We wandelden samen door de Leuvense straten op zoek naar een geschikte lunchplek voor vier volwassenen en een jongedame van bijna zes jaar. De Leuvense horeca doet het duidelijk goed, want het was niet makkelijk om een plekje voor vijf personen te bemachtigen. De Wasbar zat helemaal vol en ook andere lunchplekken hadden geen tafels meer beschikbaar. We landden voor vijf minuten bij het Moorinneken, maar daar mochten we maar een beperkt aantal gerechten bestellen voor de ganse tafel en op de menukaart waren erg weinig kindvriendelijke en vegetarische opties te vinden.

Met een beetje geluk belandden we bij Leo Pancakes. Omdat de jongste in ons gezelschap zin had in pannenkoeken, was mijn vriend naar daar gesneld en, jawel, hij had een tafel weten te bemachtigen. Hoera voor Leo Pancakes, dat een mooi vegetarisch en zelfs veganistisch aanbod heeft. Onze vegetarische vriendin was in haar nopjes! Onze bijna-zesjarige ook. Die was zo enthousiast dat ze amper stil kon blijven zitten aan tafel. Ondanks het feit dat ze ons al zo lang niet meer gezien had, was het ijs rap gebroken en brak er al snel een kietelgevecht uit.

Iedereen smulde van de pannenkoeken, maar ik besloot een keertje de bagels te proberen. Kwestie van mijn horizonten te verruimen. De bagel kon alvast op mijn goedkeuring rekenen!

Na de lunch beklommen we samen de toren van de Universiteitsbibliotheek. Onze zesjarige was superenthousiast. We bewonderden samen de prachtige universiteitsbibliotheek en het magnifieke uitzicht op Leuven. Tijdens het afdalen van de toren had de bijna-zesjarige een beetje last van hoogtevrees op de wenteltrap, maar ze overwon haar vrees dapper en we raakten allemaal zonder problemen beneden.

IMG_5605

IMG_5616

IMG_5614

IMG_5612

IMG_5611

Opnieuw op de begane grond gingen we langs de Ethias stand op het Ladeuzeplein. Blijkbaar vierde Ethias haar honderdste verjaardag en iedereen mocht meevieren door allerlei moderne vervoersmiddelen uit te proberen. Er was een klein parcours aangelegd op het Ladeuzeplein waar we elektrische steps en aanverwanten konden uitproberen. Die kans mochten we niet aan ons voorbij laten gaan! De jongste leefde zich uit op een gewone step en ik probeerde voor de allereerste keer een elektrische step. Niet zo gemakkelijk als het eruit ziet. Op de segway voelde ik me meer op mijn gemak.

Tot slot wilden onze vrienden graag nog een koffie drinken, maar mijn eerste keuze: Koffie en Staal zat propvol. Dan maar onze namiddag afgesloten in de Bistro Zeiven Uke. Niet meteen een hippe plek, maar het haardvuur brandde en de cava smaakte!

We liepen samen met onze vrienden naar de parking onder het Ladeuzeplein en namen rond een uur of zes afscheid van elkaar. Een fijn weerzien met een pittige jongedame en haar mama en papa.

Op naar onze volgende afspraak! Tijdens de dag had ik berichtjes gekregen dat mijn vriendin en haar gezin van plan waren ‘s avonds iets te gaan eten in Leuven. Ze hadden zin in sushi en als er iets is wat ik elke dag wel kan eten, dan is het zeker sushi! Mijn vriend en ik gingen dus graag in op hun voorstel om samen te dineren en zo hadden we onverwacht twee vriendenreünies op één dag.

We hadden afgesproken in Kintsugi, mijn nieuw favoriete sushirestaurant. We startten de avond met een portie edamame en wat gyoza om vervolgens de sushiboot voor vier personen te bestellen. We waren in totaal met z’n zessen, maar we gingen ervan uit dat we altijd nog een extra rol konden bestellen, mocht dat niet genoeg zijn. De zoon en dochter van mijn vriendin (13 en 11 jaar oud) aten heel smakelijk mee van de sushi. Hoewel we stevig ons best deden, slaagden we er niet in om al de sushi op te krijgen.

IMG_5619

IMG_5623

Het is altijd fijn om samen met vrienden van sushi te kunnen genieten én ik hield er zelfs een date aan over met de jongedame van 11. Binnenkort onesie party met Billie Eilish op mijn appartement!

Sushi @Goofball’s

Mijn laatste sushi-date met Goofball dateerde van begin juli, door de vakantie en het afscheid van haar vader lagen de prioriteiten even elders. Maar met de herfst in het vooruitzicht was het hoog tijd om deze fijne traditie weer op te pikken. Ditmaal met sushi van Kintsugi. Want ik heb nog altijd schrik dat dit restaurant failliet zal gaan wegens gebrek aan klanten en dat zou zonde zijn, na al die jaren hopen op een sushizaak vlakbij. Bovendien is de sushi er erg lekker. Gelukkig is het aanbod van Kintsugi nu ook beschikbaar via Deliveroo. Jullie weten wat jullie te doen staat! <eind promopraatje>

IMG_4942[1]

IMG_4943[1]

En oja, naar goede gewoonte hadden we het heel gezellig. Met een glaasje witte wijn babbelend over de dingen des levens die helaas niet altijd rozengeur en maneschijn zijn. Ik was trouwens erg trots op Kabouter, die opeens al kan lezen als een pro! Wat gaat de tijd toch snel!

Yet another sushi date

Vrijdag belandde ik (alweer) in restaurant Kintsugi. Ditmaal in het gezelschap van mijn oud-klasgenootjes Spaans. Jarenlang heb ik uitgekeken naar een sushirestaurant in de stationsbuurt en nu er eindelijk zo’n restaurant geopend is, op loopafstand van mijn appartement, vrees ik dat het er niet lang zal blijven. Spijtig genoeg is het altijd behoorlijk kalm in deze best wel grote zaak, zelfs op vrijdag- en zaterdagavond zit het er niet vol. En hoewel ik erg mijn best doe, ik kan er moeilijk elke dag sushi afhalen… Dus mensen: er is een nieuwe sushizaak geopend vlakbij het station van Leuven en de sushi is er echt geweldig! Allen daarheen! (Afhalen kan ook, uiteraard, en ze zitten ook op Deliveroo.)

Fotografisch bewijsmateriaal:
IMG_4622[1]

Nadat we met z’n drieën genoten hadden van deze heerlijke Friendship Boat (hoe toepasselijk), zakten we af naar mijn appartement voor een slaapmutsje. Ik moet toch een beetje stoefen met mijn eigen persoonlijke whisky, he. 😉 Uiteindelijk werd het nog bijna 1.00 uur. We hadden duidelijk veel om over bij te praten. 😉

Mijn naam op een whiskyfles!

Vrijdagavond kwamen mijn broer en zijn vriendin wat spullen terugbrengen die nog bij mijn vader op de zolder stonden. Helaas, was mijn broer iets te ijverig geweest, want hij bracht ook wat dozen mee die ik eigenlijk liever op de zolder gelaten had, wegens beperkte opslagruimte in onze appartementje. Maar, dat was snel vergeven, want hij had een wel bijzonder item mee: zes flessen Arran whisky met mijn naam op! Het resultaat van een whisky tasting meer dan een half jaar geleden. Ik moet eerlijk bekennen dat ik al half vergeten was dat ik deze flessen besteld had.

Voordat we in de whisky vlogen, genoten we samen van afhaalsushi van Kintsugi sushi bar. Zo blij dat er een goeie sushizaak vlakbij mijn appartementje geopend is! Beter dan de sushi die deliveroo of takeaway.com levert! Allez, ja, mijn vriend, de vriendin van mijn broertje en ikzelf genoten van de sushi. Mijn broertje heeft het zo niet op koude rijst en hield het op een wokgerecht.

IMG_4491

De sushi ging vlotjes binnen met een glaasje witte wijn, een souvenirtje van het lentefeest in mei. En toen was het tijd voor The Real Stuff! Ik kraakte mijn eerste op sherryvaten gerijpte fles Arran whisky, gedestilleerd in 2006. En jawel, het smaakte nog net zo lekker als ik mij herinnerde. Heel blij dat ik meteen zes flessen gekocht heb. Een fles wil ik graag ongeopend laten en van de rest wil ik genieten samen met vrienden die een goed glas whisky weten te appreciëren. En die chocolaatjes van Bittersweet pasten er trouwens perfect bij!

IMG_4495

Sushi with friends!

Het wordt zo langzamerhand een fijne traditie: na een dagje werken sushi eten bij Goofball en haar gezin. Die jongens worden zo snel groot! Niet te geloven dat Kabouter al naar het eerste leerjaar gaat. Opletten met die Kabouter trouwens, want die wordt binnenkort een heuse Capoeira kampioen! 😉 En Beertje zag er gezellig vuil uit na een dagje speelpleinwerking. Ah, to be young and innocent again!

Na de sushi was er (uiteraard!) nog plaats voor een ijsje. Het hoogtepunt van elke maaltijd, daar moeten we eerlijk in zijn. 😉

IMG_4068[1]

IMG_4067[1]

En toen was het al tijd om de jongens in bed te steken, maar niet zonder eerst een verhaaltje voor te lezen. Nadat het jong geweld in slaap was gevallen, konden Goofball en ik op het gemak bijkletsen. Ik was heel benieuwd naar haar Canadese reisverhalen, want de reis die zijn en haar gezin vorige maand gemaakt hebben, kwam in grote lijnen overeen met de reis die mijn vriend en ik in 2015 maakten, zonder de beren dan wel. Leuk om dezelfde plekken door de ogen van iemand anders te zien.

Toen ik op het punt stond te vertrekken, dacht ik er opeens aan dat ik cadeautjes bij had voor de jongens. Stom, stom, want ik had graag hun reacties gezien. Ach ja, hadden ze een cadeautje om ‘s ochtends bij het ontbijt te openen.

Serious sushi

Woensdagavond fietste ik naar het huis van Goofball om samen sushi te eten. Haar man was voor zijn werk in het buitenland, dus ze kon wel wat gezelschap gebruiken. Ditmaal was ik niet vergeten iets te bestellen voor de jongens en de momo’s gingen er (gelukkig) vlotjes in. De dim sum was een iets minder groot succes. Het blijft een beetje zoeken wat de culinaire voorkeur is van de jongens. Goofball en ik genoten van de aan huis geleverde sushi (dankjewel Deliveroo) en staken daarna de jongens in bed. Uiteraard niet zonder hen eerst een verhaaltje voor te lezen. Eens de jongens sliepen, schonken we ons nog een glaasje wijn in en praatten we over de dingen des levens. Die helaas niet altijd rozengeur en maneschijn zijn en die we, hoe graag we dit ook anders zouden zien, soms gewoon moeten ondergaan.

Ik duim alvast voor een fijne en ontspannende vakantie voor jou en je gezin, Goofball!

Sushi en baby’s!

Krokusvakantie, dus geen salsa op vrijdagavond. Een ideaal moment voor (alweer!) een babybezoek. En omdat de kersverse mama een grote liefhebber is van sushi, bracht ik meteen iets lekkers mee voor het avondmaal: een Friendship Boat van Kintsugi sushi!

De baby gedroeg zich voortreffelijk en de ouders waren duidelijk in de wolken met hun derde zoon. Begrijpelijk, want de zwangerschap werd vooraf gegaan door een hele resem miskramen. De voorbije zwangerschap werd dan ook als een risicozwangerschap gezien. Om de twee weken op controle, ik zou er zelf zot van worden. Maar kijk, alles ging fantastisch en de baby is een flink uit de kluiten gewassen jongen die duidelijk goed in het vlees zit. 😉

IMG_1879

IMG_0107

Nieuwe sushizaak om de hoek!

Deze avond landde mijn vriend in Zaventem om zijn verjaardag in België te vieren. We hadden dit al een tijd geleden zo gepland, niet verwachtend dat zijn opa zo snel achteruit zou gaan. Niet echt de ideale omstandigheden om een verjaardag te vieren, maar het gaf mijn vriend wel de gelegenheid om met zijn familie af te spreken en de voorbereidselen voor het afscheid te nemen, zonder dat hij halsoverkop alles moest laten vallen in Genève.

Omdat hij in Genève bijna nooit sushi eet, stelde ik voor de pas geopende sushizaak bij ons in de straat uit te proberen: Kintsugi. Jammer dat voor dit nieuwe restaurant onze favoriete afhaal-Nepalees moest wijken, maar goed, ik zaag al zo lang over het feit dat er geen sushizaak bij ons in de buurt is, dat ik daarvoor graag mijn spinaziemomo’s opoffer. Het restaurant is zelfs zo nieuw dat ze nog geen betaalterminal hadden. Al een geluk dat aan het station verschillende geldautomaten zijn…

De sushi was trouwens veel beter dan ik verwacht had van een restaurant dat duidelijk niet door Japanners uitgebaat wordt. Heel vers en van goede kwaliteit. Hier komen we zeker meer!

IMG_1714

 

Sushi à la Goofball

Nadat ik onze vorige sushidate had moeten afzeggen wegens te veel werk, dreigde ook deze afspraak in het water te vallen wegens zieke Kabouter. Gelukkige bleek de ziekte van Kabouter al bij al nog mee te vallen en konden Goofball en ik toch genieten van de lekkere, aan huis geleverde sushi van Sushi Palace. Ik weet dat leveringsdiensten zoals Uber Eats, Takeaway.com en Deliveroo niet altijd zuiver op de graat zijn, maar het is toch zo verdomd gemakkelijk dat iemand je eten tot aan de voordeur brengt.

Helaas was ik vergeten om een extra bakje rijst en noedels voor de kinderen te bestellen (mijn hoofd zit de laatste tijd zo vol dat ik mezelf steeds vaker betrap op dit soort onzorgvuldigheden), maar de dim sums vielen gelukkig in de smaak. En dus werd het een gezellig avond met Goofball, Kabouter en Beertje. En slaagden we erin de door Sinterklaas gebracht brandweerwagen te repareren!

IMG_0966

Sushi Lunch

Yep, deze week staat helemaal in het teken van sushi. Gisteren als diner, vandaag als lunch. Toegegeven, ik was eigenlijk liever naar Jour de Fête gegaan, maar aangezien het een lunch was ter gelegenheid van het afscheid van één van de collega’s die mij het meest dierbaar is en hij zin had in sushi, wilde ik niet al te moeilijk doen. Uiteindelijk kan ik wel elke dag van de week sushi eten, indien nodig. 😉 Én mijn collega vertrekt voor een chique post naar Parijs. Een reden te meer om hem te vriend te houden. Ik zie zo’n bezoekje aan Parijs zeker zitten! 😉

We gingen met z’n vieren naar restaurant Kabuki, bekend om wille van de kaiten sushi (het sushi-treintje!). Het restaurant had recent een opfrisbeurt gekregen, al moet ik eerlijk zeggen dat daar niet zoveel van te merken viel. De inrichting was nog helemaal hetzelfde, alleen de treintjes met de sushi reden wat sneller. En het sushi-aanbod was minder gevarieerd van voorheen. Geen overdonderend succes, dus. Maar het gezelschap maakte veel goed (ik val in herhaling).

Het was zo gezellig dat we helemaal de tijd uit het oog verloren en ik me moest haasten om op tijd in mijn vergadering van 14u te zijn.