slaap

Cocktails

Eigenlijk moest ik vanavond naar een verrassingscocktailfeestje, maar ik voelde me na de voorbije drukke weken zo moe en uitgeput, dat ik het maar gewoon afgezegd heb. En iedereen die mij kent, weet dat ik niet gemakkelijk feestje afzeg en al zéker niet als het om cocktailfeestjes gaat. Nu, uiteindelijk zouden we alles bijeen waarschijnlijk langer onderweg geweest zijn naar het feestje dan dat we effectief op het feestje waren. En dat was voor mij voldoende reden om de knoop definitief door te hakken en af te zeggen.

Ik denk dat ik vandaag voor de verandering eens heel vroeg onder de wol ga kruipen. Het zal me goed doen.

Must be thuesday

Vandaag ben ik bijna in slaap gevallen tijdens het talenpracticum van Japans. Mijn oogleden werden zwaarder en zwaarder en ik moet toegeven dat ik een paar keer de strijd met de zwaartekracht verloren heb. Ik vrees dat ik dan ook niet al te veel opgestoken heb van deze les. Dat wordt bijbenen in het weekend…

Vroeg opstaan om les te geven in de voormiddag, daarna in zeven haasten naar Gent vertrekken voor een Belangrijke Vergadering (die ik godzijdank deze keer niet moest voorzitten) en dan nog op de terugweg verplicht sociaal moeten doen op de trein, terwijl ik liever mijn cursus Japans had doorbladerd, het begint allemaal wat door te wegen op het einde van de dag. Vooral als je naar saaie Japanse filmpjes zit te kijken. Om de één of andere reden heeft het geluid van Japanse stemmen dat effect op mij. In de auto val ik ook altijd in slaap als we naar de cd met Japanse zinnetjes proberen te luisteren. Last van slaapstoornissen? Probeer eens een cd’tje met Japans!

Nuja, ik heb me voorgenomen vandaag eens vóór middernacht in bed te liggen. Ik kan de extra uurtjes slaap zeker gebruiken.

Een onverwacht compliment

Ik ben al een ganse week in A Very Bad Mood. Deze ochtend was ik dan ook liever in bed blijven liggen dan naar het werk gegaan. Het werk laat zich echter niet zo makkelijk brossen als de lessen vroeger, dus sleurde ik mezelf uit bed met de belofte nog een dutje te doen op de trein. Dit was buiten de waard en een bende middelbare scholieren gerekend, die in bijzonder luid Frans hun favoriete “em pee trois” met elkaar deelden.

Tegen de tijd dat we in Brussel centraal waren, diende zich een beginnende hoofdpijn aan. En toen was daar plots een collega die me een compliment gaf over een project waar ik al heel veel tijd en moeite in gestoken heb. Ik voelde mij meteen een beetje beter. :-)

Verstoorde nachtrust

Als het niet de bouwende buren zijn, dan is het wel het alarm van het kantoorgebouw vlak tegenover ons. Eén keer kan ik dat alarm nog wel negeren, maar víer keer op een zondagochtend, da’s toch net iets van het goeie teveel. Grommel, grommel.

‘k Heb een mail gestuurd met de vraag hun alarm eens te laten nakijken. Volgens mij staat dat veel te licht afgesteld. Nu maar hopen dat ze er effectief iets aan gaan doen.