Huge Spring Haul!

Deze voormiddag brachten we door in de Carmi, zowel mijn vriend als ikzelf hadden nood aan nieuwe schoenen en alhoewel ik de voorkeur geef aan kleine winkels, is het tegelijkertijd vrij tijdsintensief om van de ene naar de andere winkel te lopen. Zo’n gigawinkel als de Carmi, die dan ook nog eens open is op zondag, is een ideale manier om in een beperkt tijdsbestek veel te kopen. Dat bleek alvast toen we de rekening gepresenteerd kregen en zagen dat het bedrag net over de duizend euro ging. Yikes… Nu, de buit was er dan ook naar: een volledig nieuwe kostuum van Hugo Boss voor mijn vriend (zijn vorige dateerde uit 2009), twee bijpassende hemden, een nieuwe jeansbroek én een paar schoenen voor mij. De schoenen die we voor mijn vriend op het oog hadden, bleken helaas niet in zijn maat ter beschikking te zijn. Die zullen we dan achteraf nog online moeten bestellen.

Denk dat we er nu weer voor een jaar of acht tegen kunnen.

Een vrolijke noot

Vandaag heb ik een glimlach getoverd op het gezicht van heel wat collega’s. Blijkt dat het enige wat je daarvoor nodig hebt, een stel heel hard knisperende (snerpende, piepende) schoenen zijn. Elke keer als ik naar het toilet ging om mijn blaas te ledigen, keken ze mij met een grote glimlach aan. Als ik nog eens schoenen koop, moet ik beslist letten op het aantal decibels dat ze produceren.

En ik die dacht…

Dat alleen vrouwen een schoenenfetisjisme hadden.

Deze middag zijn we iets gaan eten in de Improvisio met een Healthy lunch-bongobon. Of tonijn met lintpasta echt zó healthy is, weet ik niet, maar ik vond alleszins dat we veel te lang op ons eten moesten wachten. Nu geef ik toe dat we in Amerika op dat vlak verwend zijn, maar drie kwartier voor een simpele lunch is toch echt te veel. Vooral als je zag dat mensen die na ons aangekomen waren, eerder bediend werden.

Na het eten sprongen we nog even binnen bij onze favoriete kledingzaak in Leuven (Ritss boetiek in de Mechelsestraat). Solden zijn altijd een goeie aanleiding om de kleerkast van mijn vriend wat aan te vullen. Twintig minuten later, was hij met vijf hemden (drie met lange, twee met korte mouwen) rijker. En nog eens tien minuten later hadden we een nieuw paar schoenen voor hem gekocht. Efficiënt winkelen, ik blijf een fan.

Nieuwe kleren betekent natuurlijk dat er plaats gemaakt moet worden in de kleerkast, dus haalde ik er alles uit wat hij al meer dan een jaar niet meer had aangedaan. De mensen van ‘t Spit zullen ons dankbaar zijn. Nu ik toch bezig was, onderworp ik ook de schoenen aan een opruimactie. Schoenen die niet meer gedragen werden en te versleten waren, gooide ik weg, andere gingen in de zak voor ‘t Spit. Toen ik het echter waagde om voor te stellen dat heel oude en versleten paar bergschoenen met de opzichtige gele veters weg te gooien, brak de hel los. Hij had al wat geprutteld bij sommige schoenen en kledingstukken, maar de bergschoenen stootten op een resoluut njet. Na een kleine fysieke worsteling heb ik het dan maar opgegeven. De bergschoenen blijven.

Volgend jaar nog eens proberen.

Records verbreken

Mijn vriend en ik zijn een aanhanger van het snelwinkelen-principe. Vandaag hebben we echter ons eigen record verbroken. Een fonkelnieuw kostuum gekocht op tien minuten. En een bijhorend paar schoenen op vijf minuten. Qua efficiëntie kan dat tellen. (Daarna heb ik mezelf even laten gaan en in dezelfde winkel ook een paar schoenen gekocht. Nuja, schoenen heeft een mens nooit te veel, nietwaar?)

Missing

Een paar gloednieuwe schoenen. Nog maar twee keer gedragen. Mooie blinkende schoenen variërend van grijs aan de vierkante tip naar zwart aan de hak. Geen soldenkoopje, maar nieuwe collectie. :-( Spoorloos verdwenen. Voor het laatst gesignaleerd in een appartement in Leuven. Tips zijn welkom. De eerlijke vinder krijgt een beloning.