Een goed gevulde zaterdag

Het begon allemaal een goed half jaar geleden. Na een weekendje Libin werd op een terrasje het idee geopperd om een lan-party te organiseren op ons appartement. Zodoende zaten een goed half jaar later acht gamers in opperste concentratie achter hun laptops om mekaar zo efficiënt mogelijk af te knallen. Omdat gamen nooit echt mijn ding geweest is (al blijf ik een zwak hebben voor tetris), was het al snel duidelijk dat er een alternatieve activiteit voor niet-gamers zou georganiseerd worden. En dus gingen we met een groepje van acht niet-gamers bowlen en poolen. Na jaren niet meer gebowld te hebben, kostte het wat moeite om de bal de juiste lijn te laten volgen, maar door de deskundige uitleg van kameraad L vond ik op het einde de juiste techniek om er zelfs een paar strikes uit te persen (of misschien was het toch gewoon geluk). Poolen was wat minder lang geleden. Het begon redelijk vlotjes en ik potte behoorlijk wat ballen, maar helaas bleef dat niet duren. De competitie op de damestafel eindigde op een ex-aequo, omdat op het laatste niemand de zwarte bal gepot kreeg (zelfs niet in de verkeerde pocket). Na ettelijke pogingen smeten we dan maar de handdoek in de ring.

We eindigden de avond met negenen rond de bakplaat van de Samourai en al liep er daar het één en ander mis met de bediening, we hadden toch een geweldige avond.

Een drukke avond

Gisterenavond zag er ongeveer als volgt uit:

– 17.30u: Vriendelijke meneer komt ons groot schuifraam dat uitgeeft op het balkon, opmeten. Mijn vriend en ik hebben na meer dan het jaar de exhibitionist uitgehangen te hebben, toch maar beslist lamellen te hangen. Ook handig als de zon te fel schijnt op de computerschermen. ‘k Was net op tijd terug van mijn werk om de meneer binnen te laten. Hij stond al op mij te wachten in de inkomhal. Volgend keer toch iets meer marge incalculeren.

– 18.00u – 19.00u: Mijn broer en zijn vriendin springen even binnen om mijn vriend gelukkige verjaardag te wensen en hem nog een paar cadeautjes te geven. Wat kreeg hij? Een fnacbon (jui! strips!), iets om zijn drankverslaving te voeden en multifunctionele massageolie van Durex (naar het schijnt, kan het spul ook als glijmiddel gebruikt worden, evil thoughts ]:-) ).

– 19.00u – 19.45u: Vergadering met de raad van beheer over een paar trivialiteiten die volgens mij best gewoon via email geregeld konden worden. Mijn medeleden van de raad van beheer hebben echter de onhebbelijke gewoonte om oeverloos op dezelfde punten terug te komen. Ja, ik weet dat het dak nog niet in orde is. Ja, het is vuil in de trappenhal, ik passeer daar elke dag. Ja, de werken aan de algemene delen zijn weer stilgevallen en de bouwheer lijkt wel in rook opgegaan. Ja, ja, ja. Herhaling is soms helemaal niet grappig, vooral niet als je een afspraak hebt om 20.00u in de DownTown Jack.

– 20.00u – 22.00u: Poolen in de DownTown Jack. ‘t Was alweer een tijdje geleden dat ik nog eens een poolkeu in de hand had en dat was te merken. De eerste spelletjes heb ik niet veel ballen gepot, ik was dan ook een beetje afgeleid door de knapperd waarmee Kathleen stond te spelen aan een andere pooltafel (haha, betrapt!). 😉 Na een glaasje wijn ging het iets beter en het laatste spelletje begon ik zowaar op dreef te komen. Poolen, het zal nooit mijn ding worden. Ik doe het dan ook eerder voor de conversatie en de ballengrapjes. 😉 En het was leuk de drie vlotte vrijgezellen H, F en C nog eens terug te zien.

Slaap

Gisteren zijn we met een groepje vrienden gaan poolen. (Mijn poolkunsten zijn nog steeds voor grote verbetering vatbaar, al heb ik even een klein vreugdesprongetje gemaakt toen ik – bij grote uitzondering – vier ballen achter mekaar potte en daar – bij nog grotere uitzondering – geen witte of zwarte bal tussen zat.) Omdat vriend C geen kot meer had in Leuven, bleef hij bij ons slapen. Leuk om nog eens een logé te hebben. Dat stapelbed moet renderen, he!

Nadat we elkaar rond middernacht goeienacht gewenst hadden, viel ik bijna direct in slaap (het voordeel van chronische vermoeidheid). Helaas werd deze slaap enkele keren onderbroken door nachtelijke toiletbezoekjes. Blijkbaar heeft appelkers een stimulerend effect op mijn blaas. Nog meer helaas: om half zeven werden mijn vriend en ik ruw uit onze slaap gewekt door een gigantische vrachtwagen-met-betonmolen die vlak onder ons raam zijn (lawaaierig) ding stond te doen. To onzer grote frustratie.

Na tevergeefse pogingen om de slaap terug te vatten en het irritante geluid buiten te sluiten, ben ik dan maar opgestaan. We hadden afgesproken dat ik C om half acht zou wakker maken. Maar omdat ik dacht dat hij toch al lang wakker zou zijn door al dat lawaai nam ik eerst de tijd om uitgebreid te douchen. Zo rond een uur of acht, ben ik dan toch maar op de deur gaan kloppen. En wat bleek: C was nog fijn aan het slapen. Van al het lawaai buiten had hij niks gemerkt. En jaloers dat ik was.

Poolen

Gisteren ben ik met vrienden gaan poolen. Ons groepje bestond uit zeven mannen en één vrouw, met name ikzelf. En ik ben zwaar de boot in gegaan. En neen, dat lag voor één keer eens niet aan mijn teammates ;-), want ik heb vaak genoeg van team gewisseld en telkens trok mijn team aan het kortste eind. Nu weten jullie onderhand wel dat ik redelijk competitief ingesteld ben. Alleen bij het poolen ondervind ik hier weinig tot geen last van. Ik vind het gewoon geweldig om zo hard mogelijk met mijn keu tegen die witte bal te stoten en dan vol spanning af te wachten of er een bal in één of andere pocket terechtkomt. Maakt niet uit welke kleur. Alleen jammer dat statistisch gezien de kleuren die ik het meeste pot wit of zwart zijn. En dan zwart bij voorkeur als er nog minstens tien ballen op tafel liggen. 😉

Enfin ja, ik heb mijn geamuseerd en dat is het belangrijkste. Poolen is en blijft een cafésport.