Zondag stond de terugrit van Leuven naar Genève op het programma. Mijn vriend zou proberen zoveel mogelijk van onze spullen in de wagen te proppen en ik zou in Leuven blijven om ons appartement volledig op orde te krijgen. Last minute nodigden onze vrienden uit Wijgmaal ons uit om bij hen iets te komen eten of drinken op zondag. Ik moet toegeven dat mijn vriend en ik ditmaal niet veel ruchtbaarheid aan onze terugkomst gegeven hadden, kwestie van zo goed mogelijk te kunnen doorwerken, maar een uitnodiging van onze lieve vrienden, dat kunnen we natuurlijk niet afslaan. We spraken af om samen te lunchen, zodat mijn vriend met een volle maag aan de lange rit naar Genève kon beginnen.

Het zonnetje deed zijn best en we genoten van het mooie terras en de lekkere pastaschotel die onze vrienden bereid hadden. Na de lunch en met een koffietje achter de kiezen, begon mijn vriend vol goeie moed aan zijn eenzame terugrit, terwijl ik nog wat bleef plakken om te genieten van een glaasje wijn en een magnum.

Het mooie weer was de ideale aanleiding om de gloednieuwe SeatZac van onze vrienden uit te testen. Het was de eerste keer dat het ding uit de verpakking gehaald werd en ik moet zeggen dat het ons de nodige moeite kostte om de zikzak tot een aanvaardbaar volume opgeblazen te krijgen. Na wat youtube filmpjes te bekijken, hadden we uiteindelijk de techniek min of meer onder de knie. Mits wat oefening zal dat in de toekomst ongetwijfeld vlotter gaan. En nu zit ik me serieus af te vragen of het de moeite zou zijn om ons in Genève voor het laatste restje zomer zo’n zitzak aan te schaffen. Het is alleszins gemakkelijk om op te bergen in ons miniappartementje.

De rest van de namiddag brachten we al luierend door in de zithoek achteraan de tuin van onze vrienden. Ik vond dat ik na al dat kuis- en opruimwerk wel een snippernamiddag kon inlassen (weinig solidair met mijn vriend, ik besef het).