Doodop

Tweeënhalf uur vergaderen in de voormiddag. Tweeënhalf uur vergaderen in de namiddag. Drieënhalf uur Japans ‘s avonds. En dan te bedenken dat we weer op een ontieglijk vroeg uur wakker gemaakt werden door het lawaai van de bouwwerf naast ons. Mijn energieniveau staat op nul. Hoog tijd om in bed te kruipen.

Terug in Leuven

Ons weekendje Wipers zit er weer op. Voorbij gevlogen. Helaas is de slaapachterstond eerder vergroot dan verkleind. Blijkbaar went een mens snel aan het hebben van een goed bed en slaapkamerwanden die iets dikker zijn dan een gyprocplaat. Verder geen slecht woord over Hotel Albion. Heel vriendelijke mensen, de kamer was kraaknet en het ontbijt tot in de puntjes verzorgd. Alleen dat slapen, dat wilde niet zo vlotten.

Ik zal maar snel in mijn eigen bedje kruipen, want morgen is het weer een gewone werkdag.

Luie zondagochtend

Lekker uitgeslapen, gesekst, Sus proper water en een koekje gegeven, de vuile was in de wasmachine gestoken, de quiche opgewarmd die we gisteren op het marktje in de Brusselsestraat gekocht hebben en verder genoten van de mooie ochtend.

Mijn vriendje en ik hadden alletwee behoefte aan zo’n luie voormiddag. We hollen al een paar weken van hot naar haar zonder de tijd te nemen om op adem te komen. Gisterenavond op het verjaardagsfeestje van mijn kleine broertje was ik zo moe dat ik bijna ter plekke in slaap kon vallen.

Ik voel mij al enkele weken fysiek niet honderd procent en ik vermoed dat dit louter en alleen aan slaapgebrek te wijten is. Buiten het feit dat ik bijna in slaap viel, was het nog wel een leuk feestje. Vooral gepraat met mijn broertje en zijn vriendin. Ik had niet veel gemeenschappelijke aanknopingspunten met de andere aanwezigen en dan hebben gesprekken de neiging om nogal snel te stranden. Het vergt energie om een gesprek gaande te houden als je weinig tot geen dingen gemeenschappelijk hebt en gisterenavond ontbrak mij de energie daarvoor. Omdat ik zo moe was, zijn we redelijk op tijd naar huis gegaan. Kwestie van niet achter het stuur in slaap te vallen.

Hoofdpijn en concentratieproblemen

Zou de vermoeidheid mij dan toch eindelijk te pakken gekregen hebben? Nah, we doen alsof we er niks van merken en werken dapper verder. Staan straks nog op het programma: een werkcollege en de receptie van de doctoraatsverdeding van vriendin U (de verdeding zelf moet ik helaas missen door dat &#§!)2ç werkcollege).

Maar ik denk dat ik vanavond toch eens een poging ga doen om op tijd in bed te kruipen.

Reutel

Deze ochtend ben ik om half zeven (!) wakker geworden door zeer luid geboor in één van de appartementen boven ons. In eerste instantie probeerde ik het lawaai te negeren, maar na tien minuten heb ik het opgegeven en ben ik maar van ellende opgestaan. Met als gevolg dat ik een uur vroeger dan normaal op mijn werk ben. En de werkweek al met een serieuze slaapachterstand kan beginnen. :-(

Slecht geslapen vannacht

En ‘t schriftelijk examen van Italiaans ging ook al niet zo vlot als ik gehoopt had. Ik zou het kunnen steken op de twee lessen die ik gemist heb in de loop van het jaar, maar de vocabulaire zat er gewoon niet zo goed in als andere jaren. ‘k Had wat meer Italiaans moeten blokken op de trein in plaats van in slaap te vallen. Ach ja, ‘t zal zeker meer dan goed genoeg zijn, maar, mits wat meer tijd om die Italiaanse woordjes te studeren, had er meer in gezeten.

Op naar het volgende examen morgen. Dat zal nog een ander paar mouwen zijn, vooral na deze slechte nacht en wetende dat ik de dag voor het examen nog ongeveer 70 procent van de leerstof erdoor ram.

Hup, hup, genoeg getreuzeld, aan het werk.