miserie

De schande van Myanmar

Uit de Standaard:

Myanmar aanvaardt de buitenlandse hulp, maar heeft geen behoefte aan buitenlandse hulpverleners om slachtoffers van cycloon Nargis bij te staan. Dat heeft de junta van het land vanmorgen laten weten. De Verenigde Naties haalden fel uit naar de militaire machthebbers en noemde hun weigering om hulpverleners toe te laten ‘ongekend in de geschiedenis van de humanitaire hulpverlening’.

De junta laat hun eigen bevolking nog liever creperen dan hulpverleners toe te laten. Er is sprake van 100.000 doden, een getal dat mijn hoofd doet duizelen. Door het ontbreken van hulp is de kans op uitbraak van allerlei ziekten bij de overlevenden gigantisch groot. De junta zou de geleverde goederen ook zelf in beslag nemen en niet verdelen onder de getroffen bevolking. Hoe die corrupte machthebbers ‘s nachts nog kunnen slapen, het is mij een raadsel.

Goeiemorgen

NOT.

Liggen we deze ochtend zalig onwetend in ons bed, worden we opeens ruw wakker gemaakt door het geluid van een boor, zo luid dat het wel leek alsof ze bij ons in de slaapkamer stonden te boren. Enige irritatie was ons deel, maar we trokken het kussen over ons hoofd en probeerden opnieuw de slaap te vatten. Wat niet lukte, dus stond ik maar op. Ik was nog geen vijf minuten uit bed of er werd luid op de deur gebonkt. Een bang voorgevoel overviel mij. Het gebons klonk dringend en voorspelde niet veel goeds.

En ja, nadat ik (in pyama, met mijn dikke confituurpotbrillenglazen op mijn neus en mijn haar nog helemaal in de war) de deur had open gedaan, stonden er twee werkmensen voor de deur. “Jah, euh mevrouw, wij denken dat we door uw muur geboord hebben.” Ikke: “Wablieft?””Ja, we dachten dat we dat toch beter kwamen zeggen.” Ik spoed mij naar de muur die al zoveel te verduren gehad heeft, de enige muur die ons nog scheidt van de buitenwereld en ja, er is een groot gat in ons pleisterwerk en een prachtig rond gat waardoor ik de blauwe lucht kan zien.

Reactie van de werkmensen: “Och, ‘t is maar een klein gaatje. Dat valt nog mee. Ja, kijk, we waren bezig met het bevestigen van een plastic afdeklaag om de binnenmuur tegen vocht te beschermen.” Zenuwachtig lachje. Ik kon er alleszins niet mee lachen. Mijn vriend (die nog poedelnaakt was op het moment dat de heren kwamen aankloppen) had ondertussen ergens wat kleren bijeengescharreld en kwam erbij staan. Mijn vriend kende de werkmensen nog van de opruimingswerken vlak na de instorting, maar echt hartelijk was het weerzien niet.

Wat doe je op zo’n moment? Ik had veel zin om de heren uit te kafferen. De zoveelste stommiteit op een rij. Wanneer eindigt het? Maar goed, dat zou ons niet veel verder gebracht hebben. We hebben onze gegevens opgegeven om door te geven aan de verzekering en nu maar hopen dat het euvel zo snel mogelijk hersteld wordt.

Ter uwer vermaak, een foto van het gat:

Gat in muur

Prettige feesten, of zoiets.

Vergadering

Vanavond om half zeven. Neen, dit keer niet voor mijn werk. Vanavond is het de allereerste keer dat de heren van de bouwfirma en alle appartementeigenaars van het gebouw in één en dezelfde ruimte aanwezig zullen zijn. Ik verwacht mij aan veel verhitte discussies. Hopelijk ontaardt de boel niet in een vechtpartij, want er zijn veel misnoegde eigenaars in ons gebouw. Al een geluk dat ik niet geloof in het gebruik van geweld. 😉

Werkongeval

Eergisteren hebben we vernomen dat er vorige week op de werf naast ons een arbeidsongeval gebeurd is. Dat verklaart meteen waarom de werf met een politielint is afgezet en er al een week niet meer verder gewerkt is aan de herstellingen. Meteen kunnen we ook de harde bonk en de luide schreeuw die we vorige week op een ontieglijk vroeg uur hoorden, plaatsen. Je hoopt natuurlijk altijd dat je je vergist hebt en dat er gewoon een werkman op zijn vinger heeft geklopt. Dat was het dus niet. We weten niet hoe ernstig het ongeval was, hopelijk valt het al bij al nog mee en is de persoon in kwestie snel weer op de been.

Ik begin zowaar te geloven dat er een vloek op de werf naast ons ligt. Kent er iemand een duiveluitdrijver?

Stand van zaken

Terwijl de boel hier zo langzamerhand gestut raakt (‘k heb wel compassie met die werkmannen: het is bepaald onaangenaam weer om in te werken), wordt het hoog tijd dat ik jullie een kleine update geef.

In het ochtendlicht werd de ware omvang van de schade pas echt duidelijk. Waar we oorspronkelijk dachten dat slechts een stuk gevelsteen van de achtergevel ontbrak, bleken vier verdiepingen van de gemeenschappelijk muur met de buren naar beneden gekomen te zijn. Dezelfde muur waar ooit het gat in was, is niet meer. Gewoon in mekaar gestort. Ik dacht al dat het lawaai dat wij ‘s nachts gehoord hadden niet in overeenstemming was met een paar ontbrekende gevelstenen. Een geluk bij een ongeluk is dat het bovenste deel van de scheidingsmuur het niet begeven heeft, omdat er een steunbalk stak die de verdiepingen hoger dan het vierde droeg. Als die steunbalk er niet was geweest, denk ik dat de ravage niet te overzien was.

Enkele foto’s ter illustratie.

Het rood dat zichtbaar is op de foto is de binnenmuur, die dapper heeft standgehouden. Tegen die binnenmuur stond, met de nadruk op stond, de scheidingsmuur. De witte stukken zijn stukken isolatie tussen de beide muren. De reddende steunbalk zit bovenaan op de plek waar nog de meeste witte isolatiestukken zichtbaar zijn.

De schade aan de achtergevel bij daglicht. Het stuk dat ontbreekt is door de vallende zijgevel mee naar beneden gesleurd. Het loshangende stuk is ondertussen al verwijderd wegens veel te gevaarlijk om te laten hangen.

De gevallen muur en de werkmannen die druk bezig zijn puin te ruimen:

Een gedeelte van het al geruimde puin:

Ik ben deze ochtend dan toch nog naar de Russische les geweest. Ik kon niets bijdragen ter verbetering van de situatie en ik was toch al wakker. ‘t Was wel een spectaculaire reden om een uur te laat in de les aan te komen. 😉

Vanavond moesten we normaalgezien naar een verjaardagsfeestje, maar omdat we nu niet bepaald een goeie nachtrust gehad hebben, hebben we laten weten dat we niet komen. Kunnen we de boel hier ook een beetje in het oog houden. Al is het misschien veiliger om bij eventueel instortingsgevaar op een andere plaats te zijn.

Een beetje grappig

Je had ons deze nacht rond kwart na vier eens moeten zien rondschieten om al die ballonnen van de leefruimte naar de reservekamer te verplaatsen. Kwestie van politiemannen, brandweer of bouwfirma’s ‘s morgens zonder al te veel schaamrood op de wangen te kunnen ontvangen. Ik verwacht mij nu aan hopen gekrakeel tussen de twee bouwfirma’s. Ik vermoed dat het de schuld is van de bouwfirma van hiernaast, de fameuze creatoren van het gat. Hopelijk wordt de schade snel hersteld.

Trouwens een dikke pluim voor de Leuvense politie. Zeer beleefd en correct en gisterennacht ongelooflijk snel ter plaatse.