gourmet

Afscheid van regenachtig Aubonne – 19 september

Bij het opstaan bleek dat het weer helemaal was omgeslagen. Dat zalige zonnetje had plaatsgemaakt voor een miezerige en grauwe dag. We konden zelfs de bergen aan de overkant van het meer niet meer zien.

We ontbeten samen met spek en eieren en speelden daarna spelletjes met de kinderen. Ze haalden risk boven, maar het was (alweer) een heel andere versie van het spel dat ik thuis heb. Ik denk dat risk zowat het spel met de meeste varianten ter wereld moet zijn. Ik vermoed dat dit een kindervariant was, maar de variant die ik thuis heb, is toffer, naar mijn bescheiden mening.

Het samen spelen verliep niet zo vlotjes. De jongen vond het maar saai en had duidelijk moeite om zijn aandacht bij het spel te houden en bij de oudste vloeiden er twee keer traantjes omdat ze aan het verliezen was. Totaal nergens voor nodig, want uiteindelijk trok zij aan het langste eind en haalde ze de overwinning binnen.

‘s Middags aten we samen raclette en gourmet. Ach, gesmolten kaas, dat was ook al een eeuwigheid geleden! Het smaakte mij ongelooflijk goed. Bij het middagmaal dronken we een flesje lokale wijn gemaakt van druiven uit Aubonne. Onze vrienden vertelden dat ze dit jaar voor het eerst ook druiven van hun druivenstokken zouden laten oogsten en mee verwerken in de lokale wijn. Helaas valt de druivenoogst overal tegen door de extreem slechte weersomstandigheden van het voorbije jaar.

IMG_3196

IMG_3197

IMG_3198

IMG_3202

We babbelden nog wat na en toen was het al tijd om opnieuw de trein naar de luchthaven te nemen. Mijn vlucht vertrok immers om 17u. Mijn vriend vergezelde me naar de luchthaven. We namen afscheid en zo kwam er na een vlotte vlucht een einde aan mijn weekendje Zwitserland. Hopelijk lukt het om nog eens terug te keren voordat het jaar om is.

Kerstgourmet

De ouders van mijn vriend hadden, zonder dat we hierop aangedrongen hadden, voor een feestelijke toets gezorgd op Kerstdag. En ach, als ik die mensen plezier kan doen met gezamenlijk van een lekkere gourmet te genieten, dan zal ik dat zeker niet laten liggen. 😉 ‘t Was trouwens al een tijdje geleden dat ik nog eens gourmet gegeten had en zo samen rond een bakplaat eten bereiden, staat altijd garant voor gezelligheid. Samen eten is een ideale manier om de banden aan te halen en een lekkere maaltijd faciliteert de gesprekken over grote en kleine onderwerpen. Uiteindelijk zijn het die gedeelde momenten die het leven de moeite waard maken.

IMG_6622[1]

IMG_6623[1]

Paasgourmet

Op Paasdag waren we uitgenodigd bij onze vriendin in Tongeren. Opnieuw aanknopen met een jaarlijkse traditie die we de laatste jaren wat hadden laten verwateren. Gewoon gezellig samen rond de tafel zitten en een vleesje bakken of een kaasje smelten, meer moet dat niet zijn.

IMG_9849[1]

Spijtig genoeg heeft onze vriendin het nog altijd heel moeilijk met haar onlangs stukgelopen relatie. Tegelijkertijd slaagt ze er toch in om, ondanks alle tegenslagen, tijdens de paasvakantie elke dag aan haar eindwerk psychologie te werken. En dat in combinatie met haar job en huishouden met twee kinderen die het merendeel van de tijd bij haar zijn. Ze overweegt zelfs niet haar eindwerk in tweede zit af te leggen. Straffe tante!

We kunnen maar hopen dat het haar deugd heeft gedaan haar hart nog eens te luchten en dat er binnenkort betere tijden aanbreken voor haar.

Achtentachtig jaar

Zo oud is mijn bomma vandaag geworden. Een respectabele leeftijd. We vierden het gisterenavond in intieme kring met al haar kinderen en kleinkinderen. Een klein mirakel dat het gelukt was iedereen bijeen te krijgen, want het is niet evident mijn vier neefjes (de kleinste is een meter vijfentachtig of zo) allemaal op dezelfde dag vrij te vinden.

Mijn bomma wist het merendeel van de tijd niet goed wie al dat jong volk was, maar ik denk dat ze er toch van genoten heeft. Iedereen krijgt graag cadeautjes, nietwaar? Elk cadeautje heeft ze met de grootste zorg uitgepakt, erop lettend om toch zeker maar niet de verpakking te scheuren, die naderhand natuurlijk gewoon bij het oud papier belandt. Mijn broer had me een aantal goeie tips voor cadeautjes gegeven, want bloemen en planten heeft ze al meer dan genoeg en ik wist niet goed wat ze nog kon gebruiken had.

Het was een gezellige avond. We smulden van de gourmet en luisterden naar de reisverhalen van neefje X, die al de halve wereld heeft afgereisd. Hij was net terug uit India en nog herstellend van de typische toeristenziekte. Al viel dat niet te zien aan de hoeveelheid voedsel die hij tot zich nam. Hij was vorig jaar in Australië geweest, dus kon hij ons wat tips geven voor onze komende reis. Als dessert genoten we van ijs uit Averbode en toen kon ik echt geen pap meer zeggen.