Drastische veranderingen ten huize yab!

Deze nacht heb ik voor het eerst sinds we ons appartementje betrokken, aan de kant van de deur geslapen! De zaterdagnamiddag werd besteed aan een grondige schoonmaakbeurt van de slaapkamer en we maakten van de gelegenheid gebruik om de lattenbodems om te wisselen (we hebben elk een lattenbodem die afgesteld is om onze lichaamsvormen optimaal te ondersteunen). ‘t Was even wennen aan mijn nieuwe perspectief, maar ik kan alleen maar blij zijn dat mijn nachtelijke uitstapjes naar het toilet er nu een stuk korter op geworden zijn en ik niet meer in het donker per ongeluk tegen het bed kan lopen.

Nu nog een nieuwe inbouwkast om onze kleren in kwijt te geraken and we’re all set!

Vermoeiend

Pfft, vermoeiend zo’n halve dag winkelen. Deze ochtend speciaal vroeg opgestaan om de massa volk die op zaterdag de Ikea frequenteert, voor te zijn. Onze missie: het vervolmaken van onze logeerkamer die tot nu toe eerder rommelkamerallures had. We hadden op voorhand ons lijstje klaar met aan te kopen items waardoor we ons in sneltreinvaart naar de juiste afdeling konden begeven.

Het kiezen en kopen ging vlotjes, buiten een klein probleempje aan de kassa waar de bancontactautomaat maar bleef volhouden dat mijn limiet ontoereikend was, terwijl dit toch echtentechtig niet zo was (‘k heb het achteraf nog eens nagekeken). Al een geluk dat ik een kapitaalkrachtig vriendje heb. 😉 Nadat we de kassa voorbij waren, hebben we nog redelijk lang moeten wachten op ons stapelbed. En vervolgens was het aanschuiven voor zo’n Ikea-bestelwagentje. (Onze eigen wagen is echt te klein om die grote bouwpakketten te vervoeren.)

Een paar keer heen en weer rijden tussen Leuven en Zavemtem later, waren we een stapelbed rijker. Vanaf nu kan ons bezoek zijn of haar roes bij ons uitslapen. 😉 Geen BOB meer nodig. Al denk ik dat vier personen toch echt wel het maximale aantal personen is dat ons stapelbed kan verdragen.

Surreëel Ikea-moment: een dame die in de winkel zelf haar bed begon in mekaar te steken om het vervolgens weer helemaal uit mekaar te halen en ermee te vertrekken. Mijn vriend en ik hebben tijdens het wachten-op-ons-stapelbed een tijd zitten speculeren over het nut van deze bizarre actie, maar konden geen sluitende verklaring vinden.

Na de meubelaankoop, zetten we onze tocht verder naar de Delhaize om de nodige ingrediënten in huis te halen voor het etentje maandag. We krijgen maandag namelijk hoog bezoek: nonkel K en zijn zonen komen ons appartementje aan hun keurende blikken onderwerpen. Aangezien nonkel K denkt dat onze kookkunsten zich beperken tot het prikken van drie gaatjes in een plastic verpakking en vervolgens deze verpakking in de microgolfoven steken, voelen we ons moreel verplicht om ons beste culinaire beentje voor te zetten. Ik ga hier nog niet verklappen wat er op het menu staat, maar jullie mogen wel weten dat we voor het hoofdgerecht inspiratie gezocht hebben op kokeneten.be. En als nonkel K te veel wijn heeft binnen gekapt, kan hij meteen ons splinternieuwe stapelbed uittesten. 😉

Nu snel douchen en dan de auto in voor een tochtje naar het verre Limburg.

En er is ook goed nieuws!

– Er zijn nog steeds geen barsten in onze muren ontstaan.
– We hebben vandaag eindelijk de grote spiegel in de inkomhal opgehangen. We hebben hiervoor zoveel dubbelzijdige plakband gebruikt dat ik vrees dat we hem er nooit meer af zullen krijgen, als we ooit iets anders tegen die muur willen hangen.
– Mijn vriendje is vandaag de ontbrekende stukken van ons bed gaan ophalen en we hebben met vereende krachten (en zonder handleiding!) het bed in mekaar gezet. D’r waren wel enorm veel vijzen over, maar daar trekken we ons niks van aan. 😉

Net niet helemaal

Dus ja, gisteren brachten de mensen van de meubelwinkel de eetkamer en de slaapkamer. We konden natuurlijk niet verwachten dat alles van de eerste keer piekfijn in orde zou zijn, dat zou een beetje té optimistisch zijn. Gelukkig viel er op de eetkamer en de slaapkamerkast niets aan te merken. Het bed bleek echter een maatje te klein te zijn voor onze lattenbodem en matras. Fout geleverd. Kan gebeuren. Het enige wat je kan doen, is daar zen bij blijven, de juiste stukken houden en over een drietal weken de ontbrekende stukken gaan ophalen in de meubelwinkel. Benieuwd of we één of andere kortingsbon krijgen ter compensatie voor het geleden ongemak. Per slot van rekening is het toch een afstandje rijden naar die meubelwinkel.

Maar goed, niet veel aan te doen. Voor de rest zijn de geleverde stukken piekfijn in orde. En ik ben ongelooflijk blij met de eetkamer. Ze is echt prachtig en past heel goed in ons interieur. Het is een heel ander zicht. De leefruimte is meteen een pak voller en de stoelen zitten superconfortabel. Een goeie keuze, al zeg ik het zelf.

Een lichtgevende verrassing

Vrijdag ben ik na het werk nog snel, snel dekbedovertrekken voor ons nieuwe bed gaan kopen. We hadden al een stijlvol zwart-wit exemplaar, dus tijd voor iets fleurigers. Afwisseling moet er zijn. Ik vond een leuke overtrek van Benetton, rood met oranje en witte stippen (bijna een vliegenzwam). Gisterenavond kropen we voor het eerst onder onze nieuwe overtrek. En wat bleek toen we het licht uitdeden? De witte stipjes geven licht in het donker. Net of we tussen allemaal kleine sterretjes slapen. Romantisch. :-)