Bijna dag op dag een jaar geleden wandelden mijn vriend en ik door de ontluikende Kruidtuin. Toen nog zalig onwetend over hoe lang de coronacrisis zou aanslepen en genietend van de plotselinge pauzeknop die ingedrukt werd. Surreëel dat een jaar later, ondanks de opstart van de vaccinatiecampagne, het licht aan het eind van de tunnel nog steeds buiten bereik lijkt.
Na deze mooie lentewandeling genoten mijn vriend en ik van een heerlijke maaltijd Convento Food. Om duimen en vingers af te likken!
Mijn persoonlijke chefkok was in goede doen deze week, want alle gerechten vielen in de smaak! Ik laat jullie meegenieten.
Vis in dillesaus met gebakken sla en champignonssalade:
Lasagne met portobello, prei en salie (grote fan van portobello!):
Zoete aardappel-wortelpuree met gekaramelliseerde ui en Berloumi (mét door mij persoonlijk met de hand gestampte wortelen en aardappelen, zeer therapeutisch!) :
Uitsmijter: Leuvense zonsondergang:
Hoe sneller, hoe liever!
Als er geen terrasjes zijn, dan kunnen de trappen van de Oude Markt ook perfect dienst doen als zitplaats:
Onaangenaam neveneffect:
Een stukje geschiedenis in het hart van Leuven:
Lentebloeiers in de Kruidtuin:
Een klein stukje van de Leuvense vesten waar we nog niet geweest waren:
Een boodschap om te onthouden:
Vanmiddag afgesproken met een fijne collega die net als ik in Leuven woont om samen te lunchen in de winterzon. Toegegeven, het was een beetje aan de frisse kant, maar daar kunnen we ons op kleden!
We kochten een pastabeker met truffelroomsaus en champignons bij Boccone en zochten een fijn plekje om deze te verorberen. Aangezien er vrijdag marktkramen staan op het Hooverplein kwamen we uiteindelijk op een zonnig bankje in het stadspark terecht. Elk op het uiteinde gezeten, konden we eindelijk op een normale manier bijpraten. Aan onderwerpen alvast geen gebrek. Al ging het vooral over het werk, omdat mijn collega momenteel iet of wat in een werkdip zit. Gelukkig gaat het haar privé wel voor de wind. Met een fantastische partner en een schattig dochtertje dat groeit als kool!
PS: Ik geniet momenteel enorm van mijn orchideeën die volop in bloei staan!
Yep, ik ben mij er absoluut van bewust dat deze blog in herhaling valt. Maar hey, lijkt deze hele lockdown niet op een zich elke nacht herhalende nachtmerrie?
Gelukkig zijn er ook lichtpuntjes in deze duistere tijden: al die restaurants die heel hard hun best doen om te blijven overleven en met de glimlach de heerlijkste lockdown gerechten aanbieden. Echt, chapeau voor de veerkracht die deze ondernemers aan de dag leggen. Ik weet niet of ik met dezelfde ingesteldheid dit vreselijke obstakel zou kunnen overwinnen.
En ook: dankjewel aan Het Land aan de Overkant om ons alweer een fantastisch avondmaal te bezorgen!
Terrine van zalm gravlax, gepekelde groenten:
Kalf entrecote in Madeira saus, pomme Duchesse, witloof & kaascrumble, savooikool & pancetta, risotto van wintergroenten:
Kazen van Elsen: Camembert AOP, St Nectair AOC Fermier, Florence BIO, Bleu Duroux, Le Magoth Fermier:
Millefeuille van peer en chocolade room met anglaise saus met rum:
Er zijn geen seizoenen meer… Maar eerlijk, enorm genoten van deze veel te vroege lentedag. De zon op ons gezicht, blote benen en zeventien graden Celcius. Ideaal om te genieten van de krokussen in de Kruidtuin en de sneeuwklokjes in het Arenbergpark. Misschien word ik nog wel een heuse galantofiel!
Werf aan de Kapucijnenvoer:
Krokussen in de Kruidtuin:
#littlemaekers :
Sneeuwklokjes:
En als kers op de taart: een voordeurgesprek in Heverlee met onze vrienden en hun twee geweldige zonen, die overliepen van enthousiasme na hun bezoekje aan Dinopolis! <3
Als tegengewicht voor de culinaire uitspattingen van dit weekend, maakten mijn vriend en ik zondagnamiddag een wandeling om nog een laatste keer te genieten van de smeltende sneeuw. De zon had er duidelijk zin in en ondanks dat het koud was, voelde je de lente letterlijk in de lucht hangen. Al weet ik rationeel gezien wel dat er de komende maanden zich nog menig winterprik kan voordoen.
Onze wandeling bracht ons via wat omwegen op het Stadskerkhof van Leuven waar we genoten van een streepje muziek in de kunstinstallatie ‘Sjel’. En kijk, liepen we daar op het kerkhof toch niet een oude bekende met zijn partner tegen het lijf! Niet te geloven hoeveel deugd een mens tegenwoordig heeft van een simpele babbel op anderhalve meter afstand. Het deed me alleszins plezier dat hij mijn culinaire tips naar waarde wist te schatten.
Want geen beter excuus dan een lockdown om all-in te gaan voor de meest commerciële feestdag van het jaar! Inclusief rode roos en chocolade!
PS: Beste cadeau van de dag: het vers geknipte haar van mijn vriendje!
Zalig dat de sneeuw blijft liggen. Lang leve de vrieskou in combinatie met een prachtig winterzonnetje!
