in het nieuws

Ah, to be young again…

Dan zou ik zeker zijn gaan mee betogen in Brussel! Nu kon ik alleen maar een beetje afgunstig kijken naar de opgewonden, met slogans getooide jongeren op de trein, die zich niet door het slechte weer lieten ontmoedigen om hun bezorgdheid over de toekomst uit te drukken. Waar is de tijd dat ik rondliep met boeken gekaft met WWF kaftpapier (zéker niet milieuvriendelijk, wanneer ik er nu op terugkijk). En wie herinnert zich de “No time to waste” en “This body is in danger” t-shirts van Greenpeace nog? Ik geef toe, de massale opkomst voor het klimaatprotest in Brussel deed mijn cynische hart deugd. Misschien slaagt deze generatie wel, waar mijn generatie gefaald heeft.

Wat een welbespraakte jongedame, trouwens. Mening politicus kan er een puntje aan zuigen.

In Flanders Fields

In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.

We are the Dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved and were loved, and now we lie,
In Flanders fields.

Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields.

Major John McCrae – 1915
Boezinge

Wanneer nieuws je bij de keel grijpt

En neen, dan heb ik het niet over de uitzonderlijke prestaties van de Rode Duivels die er zowaar in geslaagd zijn meervoudig wereldkampioen Brazilië te verslaan. Dat nieuws heb ik opgenomen, maar om heel eerlijk te zijn, het doet me niet zo veel om een bende overbetaalde jongetjes achter een bal te zien aanhollen.

Neen, het nieuws dat me al dagen in de ban heeft, is het onwaarschijnlijke verhaal van een andere voetbalclub: 12 Thaise jongens die samen met hun coach al meer dan twee weken vast zitten in een grot kilometers verwijderd van de uitgang. Dagenlang hebben ze daar gezeten, in de duisternis, zonder dat iemand wist waar ze zich exact bevonden en of ze wel nog in leven waren. Langzaam verhongerend. Absolute horror.

Momenteel is de reddingsactie gestart, een operatie die bijzonder veel risico inhoudt. Het feit dat twee dagen geleden een ervaren duiker het leven liet, zegt genoeg. Het lijkt wel een compilatie van al mijn ergste nachtmerries. Door nauwe gangen vol met modderig water moeten navigeren met een duikmasker voor gezicht, erop betrouwend dat er voldoende zuurstof zal zijn om de tocht te overleven. Zwaar verzwakt door zolang onder de grond te verblijven. Elke paniekaanval in deze benarde omstandigheden kan de dood betekenen.

We kunnen alleen maar hopen en duimen dat alles goed gaat…