in het nieuws

Feestelijk diner van Convento wijnbistro

Zoals ik al zei, doen mijn vriend en ik ons best om de Leuvense horeca een hart onder de riem te steken in deze moeilijke tijden. Vanavond probeerden we voor het eerst het afhaalmenu van Convento Wijnbistro uit, een restaurant waar we al meermaals uitstekend gegeten en gedronken hebben.

Heel vooruitziend trouwens van mij om oesters te bestellen, konden we meteen de maaltijd beginnen met een oestertje en een glas champagne om te vieren dat (een gedeelte van) de USA eindelijk bij zinnen is gekomen en Joe Biden tot president heeft verkozen. Al blijf ik het verbazingwekkend vinden dat die *censuur* van een Trump nog zoveel stemmen uit de brand heeft weten te slepen. De USA is werkelijk een diep verdeeld land. Niet dat ik Joe Biden zo’n fantastisch inspirerende presidentskandidaat vond. Hij is nu eenmaal geen Obama. Maar het stemt me hoopvol dat Kamala Harris hierdoor de eerste Indiaas-Amerikaanse, de eerste Afro-Amerikaanse én de eerste vrouwelijke vicepresident van de Verenigde Staten zal worden. Go, Kamala! Breek dat glazen plafond!

IMG_4564

De stemming voor het diner was dus opperbest ten huize yab. Na de oesters zetten we de avond op hetzelfde elan verder met volgende gerechten:

Zuurdesemfocaccia, boschampignons, Blue Duroux uit de Auvergne:
IMG_4579

Gelakte canette, rode biet, kruidenbulgur, veenbes, jus:
IMG_4588

Kaasselectie van Elsen: Cabreou, Carré de l’Est, Brie de Melun, Ossau Iraty, Fontina Alpage:
IMG_4590

Rijstpap, saffraan, Durondeaupeer:
IMG_4593

Fenomenaal lekker!

Applaus voor de zorg

Iedereen die nu elke avond applaudisseert voor de helden van de zorgsector, wil ik van harte dit artikel in De Standaard aanbevelen. Het artikel gaat namelijk dieper in op één van mijn stokpaardjes: de onderwaardering van onze maatschappij voor bepaalde essentiële beroepscategorieën. Ik begrijp uiteraard dat dit applaus bedoeld is om de zorgsector een hart onder de riem te steken, maar zou het niet wenselijker zijn om, ik zeg maar wat, verpleegkundigen en andere verzorgende beroepen een beter loon te geven? Ieder van ons zal vroeg of laat in zijn of haar leven zorg nodig hebben en allemaal vinden we dat we recht hebben op de allerbeste zorg. Waarom zorgverleners dan niet waarderen met een loon dat hun harde en emotioneel zware werk naar waarde schat? Zou dat niet beter zijn dan vuil wasgoed buiten hangen en applaudisseren?

Ik hoop alleszins dat deze crisis de ogen van onze maatschappij opent voor wat écht belangrijk is in het leven en een katalysator voor verandering kan zijn. (En ja, die arme, ondergewaardeerde leerkrachten, mogen van mij ook gerust wat meer verdienen.)