culinair

Love was in the air

Gisterenavond hadden we twee koppels met hun kindje op bezoek. Het was een beetje een gok, want we wisten natuurlijk niet of peuters O (18 maanden) en L (11 maanden) het met mekaar zouden kunnen vinden. Een vorig experiment in die zin was niet zo goed uitgedraaid. Hun ouders kenden elkaar via mijn vriend en ikzelf, maar de kindjes zouden elkaar voor het eerst zien. Gelukkig draaide het zeer goed uit. Bij het afscheid nemen drukte peuter O zowaar haar lippen op die van een helemaal niet tegensputterende L. Jaja, prille liefde, dat zag je zo. 😉

PS: We hielden het menu-gewijs simpel. Een gevulde sint-jacobsschelp vanuit de Delhaize om in de oven te zetten, spaghetti met scampi in currysaus en als dessert ijs en pralines. ‘t Is het gezelschap dat telt, he?

Curry van struisvogel met groene appel

Ingrediënten voor 4 personen:

  • 600 g struisvogelfilet
  • 1 eetlepel currypoeder en 1 eetlepel rode currypasta (wij doen er 3 eetlepels in)
  • 2 uien
  • 2 eetlepels olie (het recept zegt arachideolie, wij gebruiken gewone olijfolie) en 40 g boter (wij vervangen de boter door olijfolie, even lekker en minder vettig)
  • 2 groene granny smith appelen en 1 banaan (wij doen er dubbel zoveel fruit in, fruit is gezond!)
  • het sap van 1 limoen
  • 1 teentje look
  • 10 cl tomatenpuree en 15 cl kokosmelk
  • 2 eetlepels gehakte verse koriander
  • 2 eetlepels gedroogde kokosnoot
  • zout, zwarte peper

Pel de uien en rasp ze fijn. Fruit ze 5 minuten op een matig vuur in een stoofpan in de hete olie en boter. Spoel de appels af, haal het klokhuis eruit en snij ze, evenals de gepelde banaan, in blokjes. Besprenkel ze met limoensap om te vermijden dat ze bruin worden. Snij de struisvogelfilets in blokjes, doe ze in de stoofpan en laat ze 2 minuten bakken op een hevig vuur, onder voortdurend roeren. Voeg er het currypoeder, de blokjes appel en banaan, de geperste look en de tomatenpuree aan toe en bak ze nog 5 minuten verder gaar op een matig vuur. Overgiet het geheel met de kokosmelk, opgeklopt met de currypasta, roer om en zet nog 5 minuten op een zacht vuur. Dien het gerecht heet op, versierd met koriander en kokosnoot.

Serveertip: Heerlijk met basmatirijst natuur, bestrooid met een beetje curry en met granaatbessen (aangezien wij de afwerking altijd overslaan, zijn we nog nooit aan de granaatbessen toegekomen).

Dit is een recept van de Delhaize, al de ingrediënten die je nodig hebt, vind je daar dan ook. Handig.

Curry van struisvogel met groene appel

Vijf winkels hebben we in totaal bezocht om alle ingrediënten voor de maaltijd van gisterenavond bijeen te sprokkelen. Eerste halte: de Delhaize (waar het wijnfestival was, ik vermoed dat menig bejaarde na het wekelijkse winkelen met een stuk in de kraag achter het stuur gekropen is). Blijkbaar waren net gisterenmiddag de struisvogelfilet en de rode currypasta uit de rekken verdwenen (is currypasta een Unilever-product?). En laten deze twee ingrediënten net cruciaal zijn voor het hoofdgerecht dat we wilden bereiden. Geen erg. Boodschappenlijstje verder afgewerkt en naar de dichtsbijzijnde Colruyt getrekken. Die van Heverlee. Bleek dat men daar net met grote verbouwingen begonnen was en de winkel nog enkele weken gesloten zal zijn. Goed, de Carrefour dan maar, waar we wel struisvogelfilets op de kop tikten, maar geen rode currypasta. Geen nood, we waren toch nog van plan om in het Besloten Land strips te gaan kopen en niet ver daarvandaan is een Aziatische supermarkt in de Naamsestraat, die, jawel, juich, juich, rode currypasta hadden.

‘s Avonds waren we net aan het hoofdgerecht begonnen, toen mijn vriend mij nogal beteuterd kwam meedelen dat we geen rijst meer hadden. Even twijfelden we nog om het gerecht met pasta te serveren, maar bij een echte curry hoort nu eenmaal rijst. Naar de nachtwinkel dan maar (die godzijdank op vijf minuutjes stappen van ons appartement is). En zo slaagden we erin vijf winkels aan te doen voor één gerecht. Maar lekker was het wel. En onze gasten beaamden dat.

PS: Het voorgerecht was ook erg geslaagd: tonijnhapjes met chili, misschien plaats ik het recept bij gelegenheid op deze blog.

Zonde

Gevonden voor de deur van ons appartement: een grote ontbijtmand vol met oude pistolets, koffiekoeken en slecht geworden beleg, met de vriendelijke groeten van De Standaard Weekend. :-( Waarschijnlijk geleverd op zaterdagochtend toe wij gezellig aan het ontbijt in Londen zaten. Met pijn in het hart heb ik bijna alles moeten wegsmijten. Ondertussen denkend aan al die mensen die honger lijden op de wereld. Gelukkig heb ik nog wat cornflakes en brikjes fruitsap kunnen redden. Een magere troost

Echt doodzonde.

Trouwpartij – the day after

Dit weekend stond volledig in het teken van het huwelijk van de zus van mijn vriend. Verliefd,  huis gekocht, verloofd, zwanger en getrouwd en dat allemaal in minder dan één jaar tijd, er zullen er niet veel zijn die het haar nadoen. En ze is er zelfs in geslaagd een hele toffe gast aan de haak geslagen te hebben. Het zusje van mijn vriend heeft niet altijd veel geluk in de liefde gehad, maar ik denk dat ze deze keer de jackpot gewonnen heeft.

Op voorhand had ik een beetje schrik voor het weer. Gelukkig bleef het gisteren droog. Het was frisjes, maar doenbaar. Mijn zware verkoudheid speelde me nog parten, maar het snot liep niet meer continu uit mijn neus en mijn stem was ook aan de beterhand. Het voorlezen in de mis ging vlotjes, al had ik bij het verlaten van het spreekgestoelte even een Marilyn Monroe-moment. Wie zet er nu ook een verwarmingsrooster vlak achter het spreekgestoelte! Enfin, er heb toch een glimlach op de gezichten van de aanwezigen kunnen toveren. 😉

‘s Avonds mochten de gasten van de eretafel in eetzaal De Vlier kennismaken met een gloednieuw concept: peronta, iets met draaiende pruttelpottekes op een vuurtje. Leuk én lekker, alleen was het veel te veel. Onverwacht bleek er bij dit concept ook nog een bijzonder calorierijk dessert te horen, waardoor ik echt geen plekje meer overhad om te proeven van het prachtige dessertenbuffet tijdens het avondfeest. Ter compensatie heb ik er dan maar heel veel foto’s van genomen. (Zo’n 650 in totaal, niet enkel van het dessertenbuffet, natuurlijk.)

Na een kleine ik-ben-moe-en-ik-heb-zeer-aan-mijn-voeten-dip en een welgekomen schoenenwissel stegen mijn energielevels weer en moest de dansvloer eraan geloven. Waarschuwing: te veel headbanging veroorzaakt spierpijn de dag nadien.

Mijn vriend en ik sloten het feest af (trouwfeesten duren tegenwoordig zelden langer dan half vier ‘s nachts) en pikten nog enkele decoratieve ballonnen mee om ons appartementje op te fleuren. Gelukkig mochten we blijven slapen bij de schoonfamilie, want geen van beiden had nog zin om het hele eind naar Leuven terug te rijden.

Blooper van de dag: de bruidegom vergat tijdens de fotoshoot de sleutels van de bruidsmobiel in de wagen. Gelukkig bleken de opgetrommelde professionals niet veel problemen te hebben om het slot zonder sleutel te openen. Tijdens het wachten op hulp dook het bruidskoppel samen met de fotograaf een donkere kroeg in om aldaar op kosten van de fotograaf (geld ook in de wagen) iets te drinken. Ik kon alvast smakelijk lachen met het verhaal. De bruidegom op het moment zelf, iets minder.

Voor mijn archief

Omdat het leuk is om binnen X aantal jaar te kunnen zeggen, op die dag heb ik dat gekookt voor die gasten, even voor mezelf opschrijven wat onze gasten vorige week zondag15 februari te eten kregen. Gelukkig was de zieke helemaal genezen en kon hij met volle teugen genieten van een glaasje wijn en een lekkere maaltijd.

Dit aten wij:

  • Als voorgerechtje scampi in een pittig tomatensausje, geserveerd met ciabatta. De scampi waren aan de pikante kant omdat mijn vriendje een beetje overdreven had met het aantal rode pepertjes. Maar het smaakte!
  • Als hoofdgerecht serveerden we alweer een recept van Jamie Oliver. Kip met paddenstoelen in een jasje van bladerdeeg met een sausje van mosterd, room en witte wijn, vergezeld van sla, kumato‘s en hertoginnenaardappeltjes. Dit recept probeerden we al eens uit op Oudjaar 2007 en het smaakte nog altijd even lekker.
  • Voor het dessert ontbrak ons de inspiratie en hielden we het op de klassieker der klassiekers: ijs van Häagen-Dazs.

‘t Was lekker!

Valentijn

Mijn vriend en ik zijn niet zo romantisch ingesteld, maar toch kunnen we het niet laten elk jaar op Valentijn een restaurantje aan te doen. Bourgondiërs als we zijn, hebben we niet veel excuses nodig om lekker te gaan eten. We kozen voor de Oesterbar, omdat dit piepkleine restaurantje in de Muntstraat meedeed aan de Leuvenkooktkunst-actie.  Onze keuze bleek een schot in de roos. Een echter aanrader.

Al dan niet romantische dingen die we gisteren nog deden: winkelen in de Delhaize (naar het schijnt mankeren daar wat Unilever-producten, ik kan niet zeggen dat we daar veel last van ondervonden hebben) en doorheen Leuven lopen om wat cultuur op te snuiven tijdens Kulturama en Artefact. Hoogtepunt was het onverwachte concert in de universiteitsbibliotheek, waar we twee prachtige stukken meepikten uitgevoerd door het Emanon ensemble. Vooral het speciaal voor de gelegenheid gecomponeerde stuk van beeldend kunstenaar George De Decker was magnifiek.

Gebakken kabeljauw met avocado, gamba’s, room en kaas

Op aanvraag, het recept (voor twee personen). Het recept komt uit het kookboek “Happy Days met The Naked Chef” van Jamie Oliver.

Ingrediënten:

  • olijfolie extra vierge
  • zeezout en zwarte peper uit de molen
  • 2 kabeljauwfilets van 225 g, zonder vel en graat
  • 1 klein handje verse basilicum, gesnipperd
  • 1 avocado, geschild, zonder pit, gehalveerd en in plakjes
  • 150 g goede gepelde gamba’s, gekookt of ongekookt
  • 1,4 dl slagroom (ik gebruikte light room)
  • 150 g goede cheddarkaas

Verwarm de over voor op 220 graden Celcius. Vet een bakblik of gril in met een beetje olijfolie, bestrooi de kabeljauwfilets aan beide kanten met zout en peper en leg ze op de plaat. Strooi basilicum, avocado en gamba’s over de filets. Sprenkel er de slagroom overheen en rasp er de kaas over. Bak de vis boven in de voorverwarmde oven in 15-20 minuten tot hij goudbruin is en begint te pruttelen. Breng op smaak met zeezout en zwarte peper uit de molen en serveer met een eenvoudige groene salade.

Change of plans

Regelmatig komen mijn vriend en ik samen met twee andere koppels om onder het genot van een hapje en een drankje wat bij te praten. Het is telkens bij een ander koppel te doen en het koppel dat gastheer en gastvrouw speelt, zorgt voor het eten.

Ditmaal was het bij ons te doen. De afspraak was ondertussen al twee keer verzet geweest, maar nu hadden we eindelijk een geschikt moment gevonden. Helaas sloeg het noodlot toe in de vorm van buikgriep bij één van onze gasten en kon het etentje  niet doorgaan. We besloten de samenkomst met een week op te schuiven, in de hoop dat de griep dan gepasseerd zou zijn.

Daar zaten we met al onze inkopen (verse vis en vlees) voor een uitgebreide maaltijd voor zes personen. Omdat het zonde zou zijn om al dat eten verloren te laten gaan, stelden mijn vriend en ik een lijst op van mensen die we als invallers zouden kunnen vragen. Bij het eerste koppel dat ik belde, had ik al prijs. Ze waren enthousiast.

Dus zetten we ons gisterenavond aan het koken. Stonden op het menu: soep met kip, chinese paddenstoelen, citroenkruid en pepertjes (very yummie en supergemakkelijk om te maken) als voorgerecht, kabeljauw met scampi, basilicum, room en kaas in de oven als hoofdgerecht en een banario-smoothie als nagerecht.

Het eten viel blijkbaar in de smaak, want de portie soep voor zes personen werd door ons viertjes helemaal opgesmikkeld. Ik kreeg even de slappe lach, omdat J dacht dat de soep de ganse maaltijd was. Dan kent ze ons nog niet goed. 😉 Ook het hoofdgerecht ging er vlotjes in. We hadden duidelijk te weinig eten voor zes personen, want van de twee ovenschotels bleef nog een miniportie over om de volgende dag op te warmen. Al een geluk dat het etentje verplaatst was, want niks zo erg als gasten niet voldoende eten te kunnen voorschotelen.

Het was echt een supergezellige (helemaal niet geplande!) avond, waarbij de gesprekken van braaf en netjes  in het begin van de avond, onder de invloed van één fles champagne, één fles Groot Geluk, twee flessen witte wijn en één fles rode wijn (I know, ik ben er zelf ook van onder de indruk) evolueerden naar meer pikantere onderwerpen (masturbatie) tot iets vulgairdere thema’s als daar zijn de kunst van het boeren (L heeft duidelijk talent).

Meer moet dat niet zijn.