Vooral als je in het holst van de nacht de weg naar huis moet aanvatten na een (zeer goed) trouwfeest. Al een geluk dat ik een goeie chauffeur heb, want mijn oogjes durven na een avondje lekker eten en feesten al eens dichtvallen. Maakt het de dag erna nog wat erger: geklop en geboor op enkele meters van je hoofd om acht uur ‘s morgens en het wanhopig doorzoeken van een nog half verdoofd gedeelte van je hersenen in de hoop daar de verbuigingen van accusatief, genitief en datief in het Russisch terug te vinden. Vier uur slaap, het haalt beslist niet het beste in mij naar boven.
appartement
Merde
Dat en nog een paar andere Franstalige scheldwoorden kwamen uit de mond van de twee werkmannen die onze inbouwkast aan het monteren waren, toen ze merkten dat de kast net een tikkeltje te groot was en daardoor niet in de opening paste. Om te ontstressen zijn ze dan even een sigaretje gaan roken op het terras. En tadaa, na wat plaksel van het plafond geschraapt te hebben, paste de kast perfect.
“Tout va mieux avec une cigarette, madame.” Ik heb maar wijselijk gezwegen, blij dat de kast gemonteerd was. 😉
Onder het motto…
“Het is toch altijd iets”, presenteer ik jullie de kapotte sluisdeur van ons appartementsgebouw. Een mens vraagt zich af hoe zoiets nu kan gebeuren…
Onderdeel van de deur:
Geklop en geboor om 7.00u op paaszaterdag!
De heidenen! De ketters! In plaats van in alle rust te herdenken dat Christus in zijn graf op zijn herrijzenis ligt te wachten. Grommel, grommel, grommel.
Diepe zucht
Grmbl. ‘t Is weer van dat. Deze keer waren de werkmannen er al om zeven uur bij en dat terwijl ik in topvorm moet zijn voor het komende vrijgezellenweekendje. 
Verdorie toch. ‘k Ga weer met slaapogen in de Russische les zitten. Gelukkig is het maar voor twee uurtjes. (Sorry Maartje, ‘k ga weer een stukje les moeten brossen.)
Een drukke avond
Gisterenavond zag er ongeveer als volgt uit:
– 17.30u: Vriendelijke meneer komt ons groot schuifraam dat uitgeeft op het balkon, opmeten. Mijn vriend en ik hebben na meer dan het jaar de exhibitionist uitgehangen te hebben, toch maar beslist lamellen te hangen. Ook handig als de zon te fel schijnt op de computerschermen. ‘k Was net op tijd terug van mijn werk om de meneer binnen te laten. Hij stond al op mij te wachten in de inkomhal. Volgend keer toch iets meer marge incalculeren.
– 18.00u – 19.00u: Mijn broer en zijn vriendin springen even binnen om mijn vriend gelukkige verjaardag te wensen en hem nog een paar cadeautjes te geven. Wat kreeg hij? Een fnacbon (jui! strips!), iets om zijn drankverslaving te voeden en multifunctionele massageolie van Durex (naar het schijnt, kan het spul ook als glijmiddel gebruikt worden, evil thoughts ]:-) ).
– 19.00u – 19.45u: Vergadering met de raad van beheer over een paar trivialiteiten die volgens mij best gewoon via email geregeld konden worden. Mijn medeleden van de raad van beheer hebben echter de onhebbelijke gewoonte om oeverloos op dezelfde punten terug te komen. Ja, ik weet dat het dak nog niet in orde is. Ja, het is vuil in de trappenhal, ik passeer daar elke dag. Ja, de werken aan de algemene delen zijn weer stilgevallen en de bouwheer lijkt wel in rook opgegaan. Ja, ja, ja. Herhaling is soms helemaal niet grappig, vooral niet als je een afspraak hebt om 20.00u in de DownTown Jack.
– 20.00u – 22.00u: Poolen in de DownTown Jack. ‘t Was alweer een tijdje geleden dat ik nog eens een poolkeu in de hand had en dat was te merken. De eerste spelletjes heb ik niet veel ballen gepot, ik was dan ook een beetje afgeleid door de knapperd waarmee Kathleen stond te spelen aan een andere pooltafel (haha, betrapt!). 😉 Na een glaasje wijn ging het iets beter en het laatste spelletje begon ik zowaar op dreef te komen. Poolen, het zal nooit mijn ding worden. Ik doe het dan ook eerder voor de conversatie en de ballengrapjes. 😉 En het was leuk de drie vlotte vrijgezellen H, F en C nog eens terug te zien.
Verstoorde nachtrust
Als het niet de bouwende buren zijn, dan is het wel het alarm van het kantoorgebouw vlak tegenover ons. Eén keer kan ik dat alarm nog wel negeren, maar víer keer op een zondagochtend, da’s toch net iets van het goeie teveel. Grommel, grommel.
‘k Heb een mail gestuurd met de vraag hun alarm eens te laten nakijken. Volgens mij staat dat veel te licht afgesteld. Nu maar hopen dat ze er effectief iets aan gaan doen.
Zaterdagochtend 7.30u
Op de bouwwerf naast ons beginnen ze de dag met een vrolijk concert van geboor, geklop, geslijp en gezaag. Een werkelijk fantastische manier om wakker te worden. (Waar is dat ironieteken als je het nodig hebt?)
Conflictsituaties
Bah, het eerste conflict hier binnen het gebouw is een feit. Een conflict over dubbel parkeren in de garages. Staan de huurders deze avond voor de deur en blabla en boehoe en het was hen beloofd dat dat mocht. En ik: “Neen, dat mag niet. Een verhuurder kan jullie geen beloftes doen met betrekking tot de algemene delen. Zulke dingen dienen altijd in de algemene vergadering beslist te worden.” Pffft, en dan te bedenken dat wij niet eens een garage hier in dit gebouw hebben. Tot zover mijn rustige zondagavond.
De omgekeerde wereld
Bij ons thuis is de wasmachine al een dikke week stuk. Todat de reparateur is langsgekomen om de machine te maken, komt mijn broertje nu op ons appartement in Leuven de was doen. Een kleine wederdienst voor al die jaren tijdens (en ook nog na) mijn studententijd dat ze thuis voor mij de was gedaan hebben. 😉