Author: yab

The past returns

Donderdagmiddag woonde ik een een netwerksessie bij voor leidinggevenden en mensen die ambitie hebben om leidinggevend te worden. Omdat ik vind dat ik als kersvers leidinggevende elke kans moet aangrijpen om mezelf te verbeteren, was ik dankbaar voor de geboden kans. Wat ik niet verwacht had, was ik dat ik daar na vele jaren mijn ex-beste vriendin zou tegenkomen. Ik weet niet hoeveel ex-beste vriendinnen jullie hebben, maar ik heb er maar eentje. We waren tijdens onze studententijd een tijd heel close, deden bijna alles samen. Tot ik me op een gegeven moment verstikt begon te voelen. Ik had nog hopen andere vrienden, zij had alleen mij. Het is moeilijk te zeggen, wanneer het juist is beginnen misgaan, maar ik hou het op een opeenstapeling van kleine ergernissen die op een gegeven moment mijn emmer deden overlopen. Wat mij tot de nogal drastische beslissing bracht om helemaal met haar te breken. En neen, ik ben daar niet bepaald trots op, maar geloof wel dat dit de juiste beslissing was voor ons allebei.

Wat niet wegneemt dat het mij een heel ongemakkelijk gevoel gaf haar daar te zien. Schuldgevoel? Wie weet. Alleszins komt er een volgend netwerkmoment waarbij we misschien samen aan tafel zullen zitten. Ik voorspel enkele bijzonder ongemakkelijke momenten.

Koud

De verwarming is kapot op ‘t werk. Een perfecte timing om zo iedereen aan te zetten om mee te doen aan dikke truiendag. Op dit moment zit ik dus met een dikke fleece al bibberend mijn mails te beantwoorden. Niet echt bevorderlijk voor mijn productiviteit, alleszins, want ik moet om de haverklap stoppen met typen om de bloeddoorstroming in mijn vingers terug op gang te brengen. Ik denk dat ik vandaag maar eens vroeg naar huis ga. Ik kan thuis ook mails beantwoorden en daar is de temperatuur draaglijker.

Statistiek

Met al die huwelijken in onze vriendenkring was het statistisch gezien bijna een zekerheid. Vroeg of laat zou iemand de twijfelachtige eer hebben om de spits af te bijten en als eerste een echtscheiding in gang te zetten. De mededeling dat het net koppel X was dat uit elkaar ging, kwam niet helemaal onverwacht. Toch blijft het een spijtige zaak. Gelukkig zijn ze zonder veel drama als vrienden uit mekaar gegaan. Ik wens hen beide het allerbeste toe.

Awoert Bank Card Company

Jawel, de VISA-kaart van mijn vriend is voor de verandering nog maar eens geblokkeerd. En denk je dat iemand de moeite neemt om dit te melden? Neen, je moet dat vaststellen wanneer je hotels zit te boeken voor je zomervakantie en je bericht terug krijgt dat de VISA-kaart geweigerd werd. Sympathiek. Al een geluk dat we ditmaal niet in het buitenland zaten. Heel betrouwbaar zo’n VISA-kaart. Om de haverklap wordt het ding achter je rug geblokkeerd. We kunnen moeilijk anders dan voor onze zomerreis een tweede VISA-kaart aanvragen, just in case.

Ditmaal werd de kaart geblokkeerd omdat de database van een site waar wij een betaling zouden uitgevoerd hebben, gehackt was. Uiteraard wil men niet vrijgeven welke site dit was. Een veiligheidsmaatregel. Ik begrijp dat men fraude met VISA-kaarten wil vermijden, maar een klein telefoontje of mailtje: hey, uw kaart is geblokkeerd, zou ik enorm appreciëren. En zelfs al kan je er totaal niks aan doen, je voelt je toch een beetje een oplichter.

Awoert Bank Card Company.

Under construction

Dit weekend ben ik een FOSDEM-weduwe. Terwijl mijn vriendje zich vermaakt met zijn open source-vriendjes, maak ik van de gelegenheid gebruik om mijn foto-achterstand weg te werken en wat dingen op te ruimen die veel te lang zijn blijven liggen. Er was deze namiddag zelfs tijd voor een bezoekje aan het nieuwe huisje-in-wording van vriend U, die graag een paar foto’s had om later met voldoening op de verbouwingswerken te kunnen terugkijken. En dat er nog veel gewerkt moet worden, dat staat vast. Ik zou er alvast de energie niet voor kunnen opbrengen om drie avonden in de week en daar bovenop nog eens alle weekends aan een huis te werken. Maar vriend U ‘bricoleert’ graag en kan gelukkig beroep doen op de helpende hand van zijn vader. De appel valt niet ver van de boom. 😉

Ik heb het huisje volledig geïnspecteerd en door het bouwstof heen, was duidelijk te zien dat het potentieel had. Nog anderhalf jaar of zo en het zal er ook effectief als een huis uitzien, al is U vast van plan er in maart al in te gaan wonen. Gebruik makend van de ene kamer die hij tegen dan bewoonbaar hoopt te hebben en de badkamer waar tegen dan water uit de kraan zou moeten stromen. Wonen op een bouwwerf, mij niet gezien. 😉

Play Belgium

Ik mag al eens klagen over de hoge werklast tegenwoordig, maar ik kan het niet ontkennen, ik heb echt wel een geweldige job. Zo bracht ik deze week een bezoek aan de Play Belgium tentoonstelling. Een tentoonstelling over de geschiedenis van games en gaming. Zeer leuk om tussen je jeugdherinneringen rond te dwalen: donkey kong, pong, space invaders, packman, ze stonden er allemaal én ze waren bespeelbaar. Play Belgium vertelt niet alleen over games, je kan ze er ook ter plekke spelen. En het blijft niet bij de klassieke arcade-games, neen, ze hebben er ook het allernieuwste gameplezier in huis: band hero, de wii, singstar,… Zelf testte ik mijn skateboard skills op de PS3 en deed ik wat wolven dood in World of Warcraft (boring), maar het meest gecharmeerd was ik toch door de oude arcade-games. Packman, het blijft een klassieker.

Alleen erg jammer dat de tentoonstelling niet succesvol is. We hadden een kort gesprek met de uitbaters, die ons vertelden dat de bezoekersaantallen serieus tegenvielen. Misschien ligt het aan de ligging. De Kelders van Cureghem in Anderlecht trokken nochtans wel veel volk ten tijde van de Körperwelten-tentoonstelling. Misschien is het concept niet duidelijk genoeg of werd er niet in de juiste media geadverteerd? Play Belgium is niet enkel een tentoonstelling óver games, je kan er ook een godganse dag games spelen. Men zegge het voort!