Seoul – 28 augustus 2018

Opstaan, de gordijnen open doen en dikke grijze wolken zien, niet goed voor mijn ochtendhumeur. Hopelijk verbetert het weer in de loop van de dag. Voor de tweede dag op rij gaan we op zoek naar ontbijt in de ondergrondse galerij vlakbij ons hotel. Ditmaal hebben we cash geld op zak, dus laat die sushi bentobox maar komen! We zijn ongeveer de enige klanten in restaurant Snowfox (coole naam) en genieten op ons gemak van de sushi en een portie fruit als dessert. Mijn vriend bestelt nog een take-away koffie in een hippe koffiezaak (Koreanen zijn dol op koffie, nog nooit zo’n hoge concentratie aan koffiezaken gezien als in Seoul) en dan zijn we klaar om aan de dag te beginnen. Mits een kleine tussenstop in ons hotel om daar de paraplu’s op te halen die we vergeten zijn.

IMG_9244

We wandelen te voet naar Changdeokgung paleis, mijn favoriete paleis in Seoul. Onderweg lassen we een korte tussenstop in bij de Jogyesa tempel. Net als de vorige keer weten de kleurrijke papieren lampionnetjes mij bijzonder te charmeren, maar ditmaal zijn het vooral de gigantische bakken met lotusbloemen die met de aandacht gaan lopen. De lotusbloem is een heel belangrijk symbool voor het boeddhisme, al sinds het ontstaan van deze religie in India: deze prachtige bloem symboliseert de pure natuur der dingen, onbevlekt door de modder van de wereld en te bereiken door de verlichting.

IMG_8242

IMG_8243

IMG_8245

IMG_8246

IMG_8247

IMG_8249

IMG_8252

We zijn nét op tijd in Changdeokgung paleis om nog te kunnen aansluiten bij de secret garden tour. De groep die staat te wachten op de gids is gigantisch groot, wat een verschil met de vorige keer dat ik hier was. Helaas, het zit ons niet mee, net wanneer de rondleiding van start gaat, begint het te regenen. En niet zo’n miezerregen als de vorige dag, maar dikke vette regendruppels die evolueren naar echter slagregen. Op een gegeven moment geeft de gids zelfs aan dat wie niet langer de regen wenst te trotseren, kan terugkeren. Wij en het grootste gedeelte van de groep zetten echter dapper door, maar aangenaam is anders. Al een geluk dat ik mijn wandelsandalen aan heb. Mijn vriend heeft minder geluk, zijn wandelschoenen zijn al helemaal doorweekt. Maar wij hebben nog het meeste medelijden met de meisjes uitgedost in hanbok, hun mooie kleren helemaal doorweekt en bespat met modder.

IMG_8254

IMG_8260

IMG_8262

IMG_8264

De gids houdt er de moed in en blijft uitleg geven bij de verschillende gebouwen in de tuin. Helaas is ze door het geluid van de gietende regen en het feit dat we ons van schuilplaats naar schuilplaats moeten haasten niet zo goed verstaanbaar. Ze vertelt trouwens dat de zomer van 2018 de warmste zomer van haar leven was (en ‘t is niet dat ze er zo jong uit ziet). Met weken aan een stuk temperaturen van 48 graden ben ik opgelucht dat we niet tijdens de maand juli naar Zuid-Korea gereisd zijn.

Voor de lunch wandelen we naar Insadong, omdat ik graag samen met mijn vriend de beste bibimbap van Seoul wil eten in Ssamziegil Mall. Helaas blijkt het restaurant waar ik de vorige keer at verdwenen. Spijtig. Geen erg, dan proberen we gewoon een andere Koreaanse specialiteit: galbitang (갈비탕), een helder bouillon met ribbetjes die zo zacht gekookt zijn dat het vlees bijna van het bot valt. Heel lekker. Als dessert kan ik het niet laten een poepkoekje te eten!

IMG_9250

IMG_9252

IMG_9254

Tijd om naar onze volgende UNESCO werelderfgoed site te trekken: het Jongmyo-heiligdom. Gelukkig is de regen afgenomen en soms kunnen zelfs de paraplu’s even dichtklappen. We wandelen doorheen een heel interessante oude wijk die uitpuilt van de juwelenwinkels en ateliers waar deze kostbare kleinnoden vervaardigd worden. Helaas blijkt het Jongmyo-heiligdom gesloten op dinsdag. Wat een teleurstelling, want morgen vertrekken we uit Seoul en bij terugkomst zullen we geen tijd meer hebben om dit heiligdom te bezoeken. Ik heb deze trip duidelijk niet goed genoeg voorbereid.

We keren dan maar terug door de smalle straatjes van de juwelenwijk en komen onderweg de Daegaksa tempel tegen. Geen UNESCO werelderfgoed, maar op zich nog wel een mooie, rustige tempel met kleurrijke muurschilderingen die het verhaal van Boeddha verbeelden.

IMG_9264

IMG_9265

IMG_9269

IMG_9270

IMG_9273

Helaas onderweg naar het Unhyeongung paleis begint het opnieuw te gieten. We zetten door en bezoeken toch het paleis (tijdens mijn vorig bezoek aan Seoul was dit gesloten om wille van de betoging die plaatsvond vlak voor de ingang). Gelukkig hebben de gebouwen van het paleis voldoende plekken om te schuilen. Dit paleis is minder indrukwekkend dan de grote paleizen in Seoul, maar de opstellingen met poppen die het dagelijkse leven van de koning en zijn gevolg uitbeelden, zijn interessant en er is zelfs een klein museumpje dat een ideale plek vormt om te schuilen voor de regen. Op zich levert de regen die van de dakpannen stroomt nog wel mooie filmpjes op, maar we hebben het ondertussen wel gehad met dit rotweer.

IMG_8266

IMG_8267

IMG_8269

IMG_8272

IMG_8273

IMG_8276

IMG_8278

We lopen nog een stuk van de weg in de richting van ons hotel via de ondergrondse gangen van de metro, maar de wolkbreuk is zo hevig dat het water via de trappen de ondergrondse gangen binnen gutst. We besluiten dan maar de handdoek in de ring te gooien en iets te gaan drinken in de Coffee Bean, één van de duizenden koffiezaken in Seoul. Ik bestel een ice blended watermelon drankje, dat heel lekker is, maar veel te koud. Het drankje in combinatie met de veel te koud afgestelde airco maakt dat ik het voor het eerst koud heb in Seoul, want ondanks de regen zweven de temperaturen nog altijd rond de vijfentwintig graden. Vochtig warm dus.

Stevig afgekoeld lopen we terug in de richting van ons hotel. Veel activiteiten zullen er vandaag niet meer in zitten, maar we springen wel nog snel binnen bij de Jogyesa tempel om stiekem de grote boeddha’s te fotograferen. We slagen erin via Naver een zeldzame wine bar te lokaliseren op de eerste verdieping van een smal gebouw. De wijnbar serveert kwaliteitswijnen mét een stevig prijskaartje. We bestellen allebei het goedkoopste glas op de kaart en drinken dit zo traag mogelijk op.

IMG_9289

IMG_9291

Na dit glas wijn lopen we de eerste de beste konbini store binnen, kopen wat onigiri en een melkdrankje en eten dit vervolgens op onze hotelkamer op. Doodzonde van het slechte weer en ik vervloek mezelf inwendig dat ik de reis niet een maand later geboekt heb. Maar goed, hopelijk morgen beter weer!

Openingsweekend Arenberg festival

Zondag had ik afgesproken met een bevriend koppel uit Heverlee en hun vier jongens om samen naar het Arenberg festival te gaan. Aangezien ik samen met de kameraad in een ver verleden aan de faculteit ingenieurswetenschappen gestudeerd heb, was het een fijn weerzien met de plek waar we onze studententijd doorbrachten. Al zaten wij als computerwetenschappers wel hoofdzakelijk aan de andere kant van de Celestijnenlaan, het kasteel was de plek waar de proclamaties plaats vonden en waar ik zelfs een paar keer naar een galabal geweest ben.

De namiddag begon al goed: plaktattoos voor drie van de vier jongens. De vierde zag het niet echt zitten. 😉 Vervolgens trokken we naar de Machinezaal van het Thermotechnisch Instituut, alwaar de jongens zelf 3D-printer konden spelen en hun eigen Minion ineen knutselden bestaande uit laagjes karton. Vervolgens staken we het grasveld over naar het Departement Elektrotechniek. Het kostte ons wat moeite om de jongens weg te trekken van een aantal zeer mooie houten arcadegames, maar met wat overredingskracht konden we aan onze ontdekkingstocht beginnen. Helaas was het er zo druk dat het moeilijk was al de opstellingen en installaties goed te bekijken. We beperkten ons dus tot de dansende drones en de Virtual Reality artiest die een paard uit een schilderij van de Arenbergs in 3D tot leven liet komen.

 

IMG_0067

IMG_0928

IMG_0929

IMG_0945

Persoonlijk vond ik de dansende drones wat tegenvallen (niet zo spectaculair als ik gedacht had en best wel wat technische problemen), maar de oudste van de vier jongens slaagde er wel in de drone zijn voornaam te laten schrijven in de lucht. Cool! Ook de andere opstellingen konden wel iets meer omkadering gebruiken dan er werd gegeven, maar misschien was dat gewoon te wijten aan de drukte.

Tijd om te verkassen naar het kasteel dat de Arenbergs zo vriendelijk aan de faculteit ingenieurswetenschappen schonken. Het blijft een plek die tot de verbeelding spreekt. We dwaalden door de gangen en lieten onze vereeuwigen tussen enkele papieren decorstukken.

We liepen nog even langs in de bierbrouwerij van de landbouwingenieurs terwijl de jongens voetbalden op het grasveld, maar ook hier was het te druk om de uitleg goed te verstaan. De jongens hadden het ondertussen zowat gezien, dus brachten we tot slot van de namiddag een bezoek aan de onlangs gerestaureerde oude ijskelder. Zeer boeiend!

IMG_0956

IMG_0970

IMG_0072

Na afscheid genomen te hebben van onze vrienden, trakteerde ik mezelf op een futuristisch soepje. Wel ok, maar een beetje meer kruiden zou het geheel nóg beter gemaakt hebben.

 

IMG_0074

Oja, ook veel oude bekenden tegen het lijf gelopen. Altijd leuk!

Girl

Ik ben altijd een beetje voorzichtig wanneer een film zo de hemel wordt ingeprezen als Girl, de debuutfilm van Lukas Dhont. Wanneer de verwachtingen te hoog gespannen zijn, bestaat het risico op teleurstelling. Bij deze kan ik jullie alvast geruststellen: al die lovende recensies en prijzen waarmee de film overladen wordt, zijn meer dan verdiend.

Girl is een film die je vanaf de eerste beelden bij de keel grijpt en je niet meer los laat. De beelden zijn prachtig, het verhaal beklijvend en de vertolkingen overtuigend. En jawel, nieuwkomer Victor Polster is fenomenaal in deze film. Wat een prestatie van een zestienjarige: hoe hij bijna zonder woorden de complexe gevoelens van het hoofdpersonage weet te vertolken, dwingt respect af.

Ik kan maar hopen dat deze film meer begrip brengt voor de specifieke problemen waar transgenders mee worstelen. Al vrees ik dat de mensen die het meest baat hebben bij nieuwe inzichten niet naar deze film zullen gaan kijken. Maar aan al de rest: gaat dat zien!

Teamlunch bij Jour de Fête!

Na een minder geslaagde eerste editie en een veel beter tweede editie waren we aan onze derde teamlunch toe, dit jaar. Helaas is nog geen enkele keer gelukt om iedereen tegelijkertijd rond de tafel te krijgen. In een team van 22 personen is er altijd wel iemand ziek/op verlof/ naar een externe afspraak. Maar we blijven proberen. Dit was alvast een topeditie, met maar liefst 18 personen.

Ditmaal hadden we Jour de Fête uitgekozen om te lunchen. Een schot in de roos. Voor amper 12 euro kreeg je een groot bord gevuld met de heerlijkste tapas. Waar voor je geld, heet dat dan. Echt ongelooflijk gesmuld van dit lekkere eten én uiteraard genoten van het uitmuntende gezelschap. Ik kan niet anders dan zeggen dat ik als leidinggevende met mijn gat in de boter gevallen ben.

Super team!

IMG_0047[1]

Nazomer in Limburg

Zondag begaf ik mij met de trein naar Limburg om mijn burgerplicht te vervullen. Omdat mijn domicilie nog bij mijn vader stond op het moment dat de kieslijsten opgemaakt was, kon ik niet stemmen in Leuven en dus ook niet mee beslissen wie onze nieuwe burgervader zou worden (proficiat, Mo). Nu, het was schitterend weer én ik had recht op een gratis ticket van de NMBS, dus ik besloot het nuttige met het aangename te paren en ineens mijn verjaardag te vieren. Een paar weken te vroeg, maar hey, zoveel valt er hier tegenwoordig niet te vieren, dus elk excuus is goed.

Na in een recordtempo mijn stem uitgebracht te hebben (ik kende toch niemand op de lijst), reden mijn broer en zijn vriendin naar brasserie ‘t Krievelkuut, waar we afgesproken hadden met mijn vader. Er was binnen een tafel voor ons gereserveerd, maar het leek ons zonde om niet van die prachtige herfstzon te genieten, dus pikten we een tafeltje buiten in. Het weer was heerlijk, waardoor het niet zo erg was dat we net iets te lang op ons eten moesten wachten. Gelukkig waren de mosselen die ik voorgeschoteld kreeg, mooie en dik en smaakten ze heerlijk.

IMG_0001

We sloten de fijne namiddag af met een glas witte wijn, dat mijn vader beslist kon gebruiken, toen ik hem het spijtige nieuws meedeelde dat de relatie met mijn vriend momenteel in zwaar water zit. De arme man was er oprecht van aangedaan. En hij had dan nog getrakteerd ook. :-(

De namiddag bracht ik al wandelend door met mijn broer en zijn vriendin. De herfstzon op mijn gezicht deed deugd en ik merkte dat ik genoot van de lichaamsbeweging. Ik klop tegenwoordig te lange uren op het werk, waardoor er tijdens de week niet meer voldoende energie overblijft om wat aan sport te doen. En ik was net in topconditie teruggekeerd uit Korea!

IMG_0005

IMG_0006

Onderweg maakte ik kennis met een alpaca.

IMG_0015

En we sloten de wandeling af met een lekker ijsje van Megusto.

IMG_0044

We gingen met z’n allen nog even langs het rusthuis om mijn moeder te bezoeken en toen zat mijn uitstapje naar Limburg er al weer op.

Lang leve de nazomer!

Babybezoek

Zaterdagnamiddag stond er een babybezoek op het programma. Het is een feit dat de babyboom die mijn vriendenkring de laatste jaren in een stevige greep hield, stilletjes aan uitdooft, maar hey, er zijn dus nog mensen die kindjes kopen ondanks de opwarming van de aarde! Nummer vier al, voor onze vrienden uit Roosbeek. Na drie jongens, een meisje. Daar had ik mijn geld niet op durven inzetten.

Ik spoorde in de namiddag met de trein naar Vertrijk, alwaar onze kameraad mij kwam ophalen met de wagen (moet toch eens werk maken van een Cambio-abonnement, iemand zin om mij wat rijlessen te geven, want ik heb al twee jaar niet meer achter het stuur van een wagen gezeten). Bij onze vrienden thuis toastten we op hun prachtige dochter, die zich werkelijk als een engeltje gedroeg. Wat een dotje! Ik ben er zeker van dat ze verwend zal worden door haar drie grote broers. 😉 Na uitgebreid kennis gemaakt te hebben met dit brokje girl power, gaf mijn vriendin me een rondleiding doorheen hun huis, zodat ik weer helemaal up to date was met de laatste renovaties. Wat een titanenwerk hebben die twee al verzet. Ik zou het hun niet nadoen.

CLDD1705

Helaas was mijn bezoek veel te kort, want onze vrienden moesten ‘s avonds nog langs familie. Ze waren zo vriendelijk om mij onderweg aan een bushalte op de Tiensesteenweg af te zetten, maar het was zo’n prachtig weer dat ik verkoos te voet richting Leuven centrum terug te keren. Een beetje lichaamsbeweging kan geen kwaad!

Free food

Mensen die mij een beetje kennen, zullen ongetwijfeld weten dat ik banken als een noodzakelijk kwaad beschouw. Een reden te meer om het aanbod om op hun kosten iets te gaan eten en drinken met beide handen aan te nemen. Want wie kan er neen zeggen tegen gratis pannenkoeken? 😉 (En ja, ik ben teruggegaan voor een tweede portie.)

IMG_9981

IMG_9983