Het woonvraagstuk

De knoop is doorgehakt. Mijn vriend zal ingaan op de hem aangeboden contractverlenging en bijgevolg nog minstens tot eind dit jaar in Genève blijven wonen. Dat maakt dat ik zo stilletjesaan zelf moet beginnen nadenken waar ik vanaf oktober zal gaan wonen. Mijn huurcontract voor de studio in Borgerhout loopt eind september af, terwijl het huurcontract met de huurders van ons appartement in Leuven half september afloopt.

De meest voor de hand liggende optie is dat ik terug naar ons appartement in Leuven verhuis. De studio in Borgerhout heeft immers wel wat nadelen en hoewel ik heel goed opschiet met mijn gastgezin, blijft het een feit dat ik altijd rekening met hen moet houden. Vrienden uitnodigen of feestjes geven zit er niet in, de was doen wanneer ik daar zin in heb ook niet.

Maar ik ben niet honderd procent zeker dat ik naar Leuven wil terugkeren. Hoewel ik me altijd heel goed in Leuven gevoeld heb, merkte ik dat ik wat uitgekeken ben geraakt op dit provinciestadje. Doordat ik nu in Antwerpen woon, heb ik de gelegenheid om een gans nieuwe stad te verkennen en dat bevalt me wel. Dus misschien is dit een opportuniteit om de terugkeer naar Leuven nog wat uit te stellen en mij in een nieuwe Belgische stad te vestigen?

Enfin ja, ik heb gelukkig nog wat tijd om eruit te geraken.

Nieuw bloed

Begin deze week zijn twee nieuwe medewerkers in mijn team gestart, wat de teller voorlopig op 19 medewerkers brengt. Twee kersverse jongelingen, twintigers nog, die zich vol overgave op hun nieuwe job willen storten, althans dat hoop ik toch. 😉 Ik moet zeggen dat ik het echt prettig vind om nieuwe mensen te verwelkomen in mijn team. Het is altijd interessant om iemand met een frisse blik naar bepaalde al dan niet vastgeroeste afspraken en procedures te laten kijken. En jonge mensen die uit een andere werkcontext komen, brengen nieuwe ideeën en inzichten met zich mee. Verder moet ik zeggen dat het ook op menselijk vlak enorm goed klikt, wat een bijkomende pluspunt is.

Ons after work clubje is alvast weer wat groter geworden. 😉

The Hobbit – J.R.R. Tolkien

Na jaren geleden (ik blogde toen nog niet eens) Tolkien’s meesterwerk ‘In de ban van de ring’ gelezen te hebben, kan ik eindelijk het kleine broertje aan mijn goodreads lijstje toevoegen. Ik weet niet waarom het zo lang geduurd heeft voordat ik dit boek ter hand heb genomen. Uiteindelijk was ik een grote fan van Midden-Aarde en de fantastische wezens die deze fantasiewereld bevolkten. Misschien was er bij mij Midden-Aardemoeheid opgetreden na een namiddag bij een kameraad de drie extended editions van de originele trilogie na mekaar gezien te hebben. Of misschien zag ik het niet zitten om me te verdiepen in wat in essentie een kinderboek was.

En om heel eerlijk te zijn, denk ik niet dat ik ‘The Hobbit’ ooit gelezen zou hebben, mocht een collega me het niet cadeau gegeven hebben. En kijk, ik was aangenaam verrast door het boek, dat mij ook als volwassene wist te bekoren en de magie van mijn eerste kennismaking met Midden-Aarde moeiteloos deed herleven, ondanks de nogal alarmerende afwezigheid van vrouwen op elke pagina van het boek. Een avonturenroman met een dieper laagje: Bilbo Balings is een prettige anti-held die niet door kracht imponeert, maar wel door zijn slimheid en handigheid. En het is verfrissend dat hij als held soms de moed in de schoenen voelt zakken en af en toe zelfs ronduit moreel twijfelachtige handelingen stelt.

Een aangenaam tussendoortje.