Housewarming

Een dik half jaar na zijn eerste housewarming, ergens in een gat in Limburg, verhuisde vriend Q door omstandigheden terug naar Leuven. Iets waar ik alleen maar blij mee kan zijn en niet alleen omdat er een feestje aan deze verhuis gekoppeld was.

Zijn nieuwe woonst was iets minder luxueus dan de vorige, maar zeker zo gezellig. Het werd een leuke avond met herinneringen ophalen aan straffe verhalen uit de middelbare schoolcarrière van de aanwezigen en favoriete tv-programma’s uit de kindertijd, gemengd met het verhaal van X die een tijd heeft vastgezeten in New York door de aswolk. Al drukten sommige verhalen mij met de neus op het feit dat ik toch nét iets ouder was dan de rest van de aanwezigen.

Pedofilie in de kerk

De laatste golf aan schandalen maakt duidelijk maken wat een hypocriete instelling de katholieke kerk wel niet is. Jarenlang werd misbruik in de doofpot gestopt. Bedekt met de mantel der liefde. Waarmee ik niet wil zeggen dat pedofilie meer voorkomt in de kerk dan elders. Feit is dat priesters in een machtspositie verkeren die hen toelaat makkelijker misbruik van de situatie te maken. Door al de persaandacht zullen echter ongetwijfeld bij de talrijke slachtoffers oude wonden weer opgereten worden.

Oude bekenden

Het wordt een beetje afgezaagd, ik weet het, maar gisteren bevonden we ons nog maar eens op een receptie. Ditmaal ter ere van twintig jaar Materialise. Na een zeer interessante rondleiding (foto’s nemen verboden), werden we volgepropt met een niet aflatende stroom van superlekkere broodjes. Bleek dat we nog meer volk bij Materialise kenden dan we eerst dachten. We liepen er oude studiegenootjes van mijn vriend en mezelf tegen het lijf en ik moet zeggen dat we heel fijne gesprekken hadden. Respect voor de jongen met de jetlag die al 36 uur of zo wakker was, een presentatie en een rondleiding verzorgd had en er nog in slaagde onder het genot van een paar glazen wijn een samenhangend verhaal te vertellen. Mij zou het niet lukken.

Toevallige toevalligheden

Deze namiddag stond ik met een glaasje schuimwijn in de hand op een receptie te zeggen dat ik dringend door moest, want dat ik al te laat was voor de Russische les. En natuurlijk kwam er net op dat moment iemand bij staan met wie ik zo nu en dan professioneel samenwerk. Uiteraard had hij mijn laatste zin opgevangen en wat bleek? Zijn partner is een Rus! En meteen kreeg ik al de Russische woordjes die hij kende over me heen. En zo kwam het dat het nog een goeie twintig minuten duurde voor ik eindelijk op de trein richting Leuven zat.

En in de Russische les bleek dat één van mijn medestudenten afkomstig was uit hetzelfde dorp (lees: boerengat) als ik. Sterker nog, hij ging naar dezelfde lagere school en woonde maar een paar straten verder, maar door het leeftijdsverschil kenden we elkaar niet. En toen ik buiten kwam na de les botste ik op vriend S die sinds dit jaar ook Russisch volgt, terwijl hij stond te wachten op zijn vrienden uit Kiev. Uiteraard heb ik die gelegenheid meteen aangegrepen om een paar woordjes Russisch met hen te wisselen.  Het is altijd grappig om te zien hoe verbaasd Russen zijn als je hen in hun eigen taal te woord kan staan.

Ik geef toe, ik heb de komende drie weken mijn Russisch zwaar verwaarloosd, maar door al deze toevalligheden ben ik nu extra gemotiveerd om er de komende weken een mooie eindsprint uit te persen.