Mijn tong doet pijn

En dat is mijn eigen stomme schuld. Ik at namelijk te veel ananas en van te veel ananas eten krijg ik pijn aan mijn tong. En ‘t is niet dat ik dat niet weet of zo, maar telkens laat ik mij verleiden: nog één stukje, oei mijn tong begint al een beetje te tintelen, ach nog één stukje, dat zal het verschil niet maken. En nu voelt mijn tong aan alsof ze in brand staat en het bloedt zelfs een beetje. Berouw komt na de zonde.

Attack of the marketeers

Mmm, deze blog moet beslist één of andere populariteitsdrempel overschreden hebben, want ik begin nu ook mailtjes te krijgen met de vraag of ik geen zin heb om deel te nemen aan “mond-tot-mond” campagnes (van de comment-spammers van FluzzParadise) en hey, of ik die mysterieuze “Welkom vreemdeling”–borden al gezien heb en of ik daar niets over wil schrijven en alstublieft, hier zijn nog een paar fotootjes die ik kan gebruiken.

Beste marketing guys and girls, ik ben níet geïnteresseerd om mij voor jullie kar te laten spannen. Op dit blog zal u dus nooit gesponsorde berichten, neen zelfs geen banners vinden. Zelfs geen Google adsense komt erop. Alleen mijn eigen schrijfsels volledig onbaatzuchting en zonder enig winstbejag neergepend. Misschien vindt u hier héél af en toe een link naar een leuk reclamefilmpje, maar daar trek ik dan ook de grens. Yab.be reclamevrij!

Zó grappig

Mijn vriendje die achter zijn laptop één of ander spelletje zit te spelen en bijna een halve meter in de lucht springt van het verschieten als er weer eens uit onverwachte hoek een monster op zijn scherm opduikt. :-))

Beschamend

Vandaag hebben mijn vriend en ik voor de allereerste keer écht gekookt in ons appartementje. En ja, wij wonen hier al vanaf begin februari, maar verder dan een paar gaten prikken in een microgolfovengerecht zijn we nooit geraakt. Als verzachtende omstandigheid wil ik hierbij aanhalen dat we allebei de luxe hebben om ‘s middags in een bedrijfsrestaurant te kunnen eten en in de weekends geven we graag de Leuvense horeca een steuntje in de rug. Toegegeven, wij zijn soms ook een beetje lui.

Omdat we niet al te ambitieus van start wilden gaan met onze eerste maaltijd, kozen we voor een pasta met een simpel sausje op basis van bruschetta (niet het Italiaanse broodje, maar wel een kruidenmengsel verkrijgbaar bij Oil&Vinegar en olijfjes. Onder het motto: less is more en experimenteren is pas leuk als er volk komt eten. 😉

Enfin, we zijn geen van beiden met buik- en/of darmkrampen naar het toilet moeten spurten, dat maakt van onze eerste maaltijd een succes.

IRL

Daarstraks op de voorstelling van de EWI-Speurgids (een must-read voor iedereen die geïnteresseerd is in de ontwikkelingen op het vlak van O&O in Vlaanderen) voor het eerst blogger en ex-microsoftie Bruno Segers in real life gezien. Altijd grappig om iemand die je alleen maar van een foto kent, opeens te horen babbelen. Meestal klinkt een stem dan heel anders dan je je had voorgesteld, maar in dit geval kwam de stem die ik op Bruno’s blog geplakt had, verbazend goed overeen met de werkelijkheid.

Ik ben er echter niet toe gekomen om een gesprek met mener Segers aan te knopen. Hij was druk in gesprek met mensen die duidelijk belangrijker waren dan ikzelf en ik ben op de voorstelling een oud-collega tegen het lijf gelopen met wie het gezellig bijbabbelen was. En voor wie het zich afvraagt: de 3%-norm van Lissabon (ieder land zou in 2010 minimaal 3% van het Bruto Nationaal Product aan O&O moeten besteden) is momenteel nog verre toekomstmuziek…