Een bezoek aan het Rubenshuis en heerlijke mezze bij Yalla Yalla

Genoten van het uitstekende ontbijt in B&B Welcome Home. Elke maaltijd die afgesloten wordt met vers gebakken pannenkoekjes heeft bij mij sowieso een streepje voor. Kleine Stijn was druk bezig met de voorbereidingen voor een koffietafel in het paviljoen in de tuin, dus we moesten zijn aangenaam gezelschap missen. Gelukkig hadden we elkaar. 😉 Het ontbijt was meer dan overvloedig genoeg om tot ‘s avonds toe te komen. Zo hebben we het graag!

IMG_5336

IMG_5337

IMG_5338

IMG_5340

Na het ontbijt pakten we onze spullen bijeen en begonnen we aan onze tocht naar Antwerpen-centraal. Daarvoor moesten we eerst een dikke twintig minuten wandelen tot aan het busstation Geel Eindhoutseweg om vervolgens de bus te nemen naar het treinstation van Heist-op-den-Berg. Nu zijn mijn vriend en ik vlotte wandelaars, maar mensen die moeilijk te been zijn en over geen wagen beschikken, kunnen deze tocht dus onmogelijk doen. Toch jammer dat de optie openbaar vervoer voor veel verplaatsingen in België quasi onmogelijk is.

Enfin ja, op iets meer dan anderhalf uur stonden we in Antwerpen-centraal. We lieten onze bagage achter in de lockers in het station en wandelden de Meir op. We hadden rond 14.30u afgesproken met onze vriendin en haar nieuwe vriend, dus hadden we nog een uurtje voor onszelf. Ideaal om iets te gaan drinken in de mooie Antwerpse stadsfeestzaal. Een smoothie gaat er altijd wel in! Continue reading

Parkour in Hal 5

Ik geef toe dat ik zaterdagochtend na het feestje van de gelegenheid gebruik gemaakt heb om wat uit te slapen. Hierdoor waren Jan, Kabouter en Beertje (Goofball was een weekendje weg met vriendinnen) al de deur uit voordat ik goed en wel gedoucht en aangekleed was. Op de tafel beneden wachtte me echter een fijne verrassing: heerlijke pannenkoeken. Een ideale manier om de dag te beginnen!

IMG_6829

Na bij hun thuiskomst het nieuwe kapsel van Kabouter en Beertje bewonderd te hebben, nam ik afscheid en fietste ik met mijn blue bike naar Heverlee. Daar werd ik opgewacht door drie enthousiaste jongens. Helaas was de oudste van de vier broers net een dag eerder ziek geworden en was hij naar zijn oma en opa om daar opnieuw op krachten te komen. Spijtig, want ik had ernaar uitgekeken hen allevier terug te zien. De jongens waren weer flink gegroeid en ik was behoorlijk onder de indruk van de hoeveelheid eten die ze konden verzetten. De tweede jongste speelde maar liefst drie stukken taart naar binnen!

IMG_6837

In de namiddag fietste ik samen met de mama naar Hal 5, terwijl de papa met zijn drie jongens de auto nam. We vonden elkaar in de parkour zaal waar de jongens hun overtollige energie kwijt konden en ik vol bewondering keek naar hoe de mama vlotjes over plinten en klimrekken sprong. Mijn vriendin is een coole chick die niet alleen vier superjongens op de wereld gezet heeft, maar ook aan haar eigen ontplooiing werkt. Sinds ze parkour als hobby ontdekt heeft, geeft ze zelfs les aan de allerkleinsten. Chapeau! Geen wonder dat ze de keuze gemaakt heeft om het daarom op professioneel vlak wat kalmer aan te doen.

Ik was ook behoorlijk onder de indruk van de parkour-skills van Nico, blijkbaar een lokale held, bekend van tv! Uiteraard had ik nog nooit van Nico of het programma waarin hij meespeelt gehoord, maar onze drie jongens vonden hem duidelijk geweldig. En ik moet zeggen dat een mooi gespierde torso mij ook wel kan bekoren. 😉

We sloten de namiddag af met een glaasje bubbels en een falafel sandwich/ schotel van Yalla Yalla, want Hal 5 mag zich sinds kort een echte foodcourt noemen. Al was het, ik moet daar eerlijk in zijn, nogal aan de frisse kant om optimaal van deze plek te kunnen genieten. Ik vermoed ook dat dit (en de beperkte openingsuren) één van de redenen is waarom het concept geen overdonderd succes is. Het was er niet bepaald druk te noemen en dat voor een zaterdagavond. Als deze foodcourt er niet in slaagt meer volk aan te trekken, vrees ik voor het voorbestaan ervan.