Eenhoorns op TikTok

Dit weekend kwam de dochter van een goeie vriendin van mij logeren. De belofte voor het slaappartijtje dateerde al van een tijdje geleden, maar nu hadden we eindelijk een datum geprikt. Bijna gooide een last minute business trip naar Tallinn roet in het eten, maar het euvel werd opgelost door onze afspraak met een dag te vervroegen. Wat mij deze vrijdag een beetje onder stress zette, want ik moest op tijd in het station zijn om mijn gast op te halen en tegelijkertijd moest ik nog een heleboel mails verwerken alvorens ik zondag op het vliegtuig naar Tallinn kon stappen. Ik stond dus met iet of wat verhoogde hartslag te wachten op het perron, maar gelukkig was mijn dertienjarige gast zo chill dat ze het geen probleem vond dat ik nog snel een mail of twee beantwoordde, voordat ik me helemaal aan haar kon wijden.

First things first: food and drinks. We bestelden onze favoriete sashimi en sushirolls bij Kintsugi (ja, ik at twee keer sushi op één week en néén, ik vind dat geen probleem, ik kan gerust elke dag sushi eten) en begaven ons vervolgens naar de winkel om wat inkopen te doen. Ik heb buiten gefilterd kraantjeswater niets in huis wat een dertienjarige op gebied van drank kan bekoren en we misten ook wat snacks om te knabbelen na de maaltijd. Al betwijfelde ik of we nog wel veel honger zouden hebben na het verorberen van al de sushi die we besteld hadden.

Na ons uiterste best gedaan te hebben om al de bovenstaande sushi binnen te werken (niet gelukt uiteraard), lakten we onze nagels. Ik had niet meer de tijd gevonden om hippe nagellakkleurtjes te gaan kopen, dus hield ik het maar bij knalrood, een klassieker die nog altijd niet uit de mode is. Al moet ik eerlijk zeggen dat ik deze kleur voor een jong meisje iets minder geschikt vindt. Mijn gast vond het alleszins allemaal fantastisch. Tijdens het nagels lakken speelden we black stories. Want welke dertienjarige houd niet van mysteries met een macaber kantje?

Daarna trokken we onze eenhoorn onesies aan om wat doldwaze tiktok dansjes te doen. Het resultaat van deze dansjes blijft hopelijk goed verstopt in de uithoeken van het internet. Gelukkig staat de account van mijn dertienjarige gast op privé ingesteld. 😉 Mijn onesie bleek een maat of twee te groot, wat voor extra hilariteit zorgde en amai, van al dat springen en dansen kreeg ik het stevig warm. Ideaal voor koude winteravonden, zo’n onesie, minder geschikt voor actieve nazomeravonden.

De rest van de avond speelden we spelletjes. Risk viel niet echt in de smaak bij mijn gast en na een spelbeurt of vijf gaven we er de brui aan. Exploding Kittens blijft een daarentegen een grote hit bij jong en oud.

Uiteindelijk lagen we om 1 uur in bed. Fijn om nog eens het kind in mezelf boven te halen.

Sushi at Goofball’s

Ik denk dat we ondertussen van een echte sushi-traditie mogen spreken, daar in de tuin van Goofball and friends! De zon zorgde voor een zalig nazomerweertje. Dé ideale gelegenheid om de magnum fles rosé boven te halen die mijn vriend en ik een tijdje geleden cadeau hadden gekregen. En óf dat wijntje vlotjes binnen ging! De ideale combinatie met de sushi van Kintsugi!

Sushi in Wijgmaal

Vrijdagavond bestelden mijn vriend en ik sushi bij Kintsugi om vervolgens met sushischotels en al de taxi te nemen naar het huis van onze vrienden in Wijgmaal. Hun oudste zoon is immers een grote sushiliefhebber en in Wijgmaal is er spijtig genoeg geen sushirestaurant. Uiteraard speelden mijn vriend en ik graag sushileverancier aan huis. Vooral omdat onze vrienden weer voor een uitstekend aperitiefje hadden gezorgd: heerlijke rosé schuimwijn uit Italië. Een lekker souvenir van hun vakantie. De aperitiefhapjes smaakten ook, maar wellicht hadden we die beter voor een ander moment bewaard, want we slaagden er met zijn vijven (de jongste zoon paste voor de sushi) niet in om de sushi-overdaad op te krijgen. Oh well, de dag nadien is sushi ook nog lekker, nietwaar?

We bleven naar goeie gewoonte weer veel te lang plakken en ik geef toe, dat laatste (veel te volle) glas wijn was er wellicht te veel aan… Zeker omdat we op zaterdagochtend vroeg uit de veren moesten om op tijd in Bokrijk te zijn voor de familiebijeenkomst van mijn vriend. Maar hey, het was dikke fun!

Sushi at Goofball’s – aflevering ?

Ik ben ondertussen de tel kwijt geraakt hoe vaak we al samen sushi van Kintsugi gegeten hebben met Goofball en haar gezin, maar dat het altijd aangenaam toeven is in hun gezellige stadstuintje, dat moge duidelijk zijn. We twijfelden op voorhand even of we wel buiten zouden eten, want onze weather apps voorspelden regen, maar hey, op vijf druppels na hielden we het helemaal droog en het was zelfs aangenaam warm om buiten te zitten. Ja, de zomer van 2021 toont zich tot nu toe van haar meest wisselvallige kant, maar dat kon ons even niet deren. Ik ben al blij dat ik mijn sociaal leven langzaamaan weer kan oppikken.

Wel een beetje teleurgesteld dat niemand samen met mij happy birthday wou zingen voor de verjaardag van Goofball’s echtgenoot. Misschien had het feit dat deze heuglijke gebeurtenis ondertussen al drie weken achter ons lag daar iets mee te maken. 😉

Sushi at Goofball’s!

Altijd een plezier om op een mooie, warme avond in de tuin van Goofball en haar gezin te genieten van sushi en een goed glas champagne, gevolgd door een lekker glaasje wijn! Met sushi van Kintsugi, uiteraard!

En die Maine Coon blijft maar groeien!

Leestip voor jonge lezers:

En als uitsmijter: Wat is rood en heeft de pest aan iedereen?

Spelletjes op Pinkstermaandag

Het stond in de sterren geschreven dat er een vervolg zou komen op onze eerste succesvolle spelletjesnamiddag. En is er een beter moment om samen spelletjes te spelen dan een extra vrije maandag in de werkweek? Dank u, meimaand om ons van zoveel vrije dagen te voorzien!

Ditmaal introduceerde ik een nieuw spel aan onze kameraad en zijn twee tienerdochters: Carcassonne. En jawel, schot in de roos! De jongedames vonden het zo leuk dat we later op de namiddag nog een tweede spelletje speelden. Het eerste spelletje Carcassonne eindigden in gelijkspel voor mijn kameraad en mezelf, het tweede spelletje won ik glansrijk. Al vrees ik dat de jongedames na dit spel nog een paar keer gespeeld te hebben, geduchte tegenstanders zullen worden.

Ook gespeeld: Party & Co junior, dat een mengeling was van hints, pictionary, trivial pursuit en zeg-eens-euh. Glansrijk gewonnen door mijn kameraad en mezelf! Al die lockdown-alcohol heeft onze hersencellen dan toch min of meer intact gehouden. Het kwartetspel met magische figuren was dan weer een heuse flashback naar mijn eigen jeugdjaren, toen mijn neven en ik dat uren aan een stuk konden spelen. Ik zie ons nog zitten in de woonkamer van mijn bomma. Waar is de tijd… En natuurlijk mocht Exploding Kittens niet ontbreken. Geen spelletjesnamiddag is volledig zonder dit spel!

Mijn vriend zorgde voor de wijn en de whisky, die ik graag aanvulde met een aantal flessen uit onze eigen collectie. Ideaal om de avond af te sluiten. En ja, never change a winning formula: Deliveroo zorgde voor lekkere sushi op tafel. En omdat we nog een klein gaatje te vullen hadden, trakteerde ik op een Moochie ijsje, geleverd door, jullie raden het nooit: Deliveroo!

We eindigden de avond met het spel ‘Wie is de Mol?’. De tv-reeks met dezelfde naam heb ik nog nooit gezien, dus ik begon heerlijk onbevangen aan het spel. Blij dat ikzelf de rol van Mol had toebedeeld gekregen. Al moet ik eerlijk zeggen dat ik door het gekozen thema ‘Japan’ stevig in het voordeel was. Het was helemaal niet zo moeilijk om mijn medespelers op het verkeerde spoor te zetten en hen zachtjes naar de foute antwoorden te gidsen. Het gezochte woord werd dan ook niet gevonden binnen de tijd en ik mocht mezelf als overwinnaar bekronen.

Op naar editie nummer drie!

Spelletjes en Sushi

Maandag had ik een dagje vrijaf om toch een beetje te kunnen profiteren van de relatieve kalmte van de paasvakantie. En ook een beetje om te vermijden dat ik tegen het einde van het jaar met té veel opgespaarde verlofdagen zit en dan riskeer verlofdagen kwijt te geraken omdat ik ze niet meer tijdig kan opnemen.

Een ideale gelegenheid om nog eens af te spreken met onze kameraad en zijn twee dochters. Speciaal voor de gelegenheid nam ik wat spelletjes mee, kwestie van de twee tieners te entertainen. Want amai, zijn die dames opeens groot geworden! Met de stijltang bewerkt haar, hippe outfits, zwarte vingernagels en een stevig eigen willetje. Ik voelde me opeens heeeeel oud. In mijn hoofd is het immers nog maar een paar jaar geleden dat we onze kameraad, zijn toenmalige vriendin en zijn oudste dochter (toen een schattige kleuter met een wilde, blonde krullenbol) gingen bezoeken in Australië. Zijn jongste dochter was toen nog niet eens geboren! Yikes…

Maar een mens is gelukkig nooit te oud om spelletjes te spelen! Ha neen! Met z’n vieren speelden we achtereenvolgens, black stories, Dixit, een Harry Potter versie van Cluedo, Boonanza en last but not least: Chapeau. Mij echt geweldig goed geamuseerd.

Het was mij trouwens een eer en een genoegen om de dames te trakteren op hun allereerste sushi ooit! Een historisch moment met dank aan Deliveroo!

Ook de moeite van het vermelden waard: de heerlijke Game of Thrones wijn die onze kameraad had ingeslagen.

Sushi in de tuin van Goofball

De laatste dag van maart beloofde recordtemperaturen uit haar hoed te toveren. Dé perfecte gelegenheid om samen met Goofball en haar gezien te genieten van aan huis geleverde sushi van Kintsugi. Want hoera, het is nog altijd toegestaan om door de gang naar iemands tuin te lopen! (Hout vasthouden…) Dat we niet de enige waren die geen zin hadden om deze prachtige avond achter het fornuis te staan, bleek uit de wachttijden bij de restaurants en het gebrek aan koeriers om het bestelde eten rond te brengen.

We moesten dus even geduld uitoefenen, maar zo hadden we meer tijd om kennis te maken met Rodin, het nieuwste lid van het gezin van Goofball, een prachtige Maine Coon. Een kattenras waarvan ik tot voor kort nog nooit gehoord had, maar dat een nogal imposant postuur schijnt te combineren met een zeer zachtaardige inborst. Het beestje bleef alleszins verrassend rustig onder al de aandacht van de twee jongens.

Voor meer foto’s van onze gezellige sushidate verwijs ik graag naar Goofball. Door de lange wachttijd ben ik iets te enthousiast op de sushi gevlogen en helemaal vergeten foto’s te nemen. 😉

Zo zalig om op een coronaveilige manier samen te kunnen eten en te genieten van een goed gesprek. Het deed deugd!

Op hotel in eigen stad: Les Chambres du Chef in Pentahotel

Jawel, mijn vriend en ik zijn dit weekend op hotel geweest in Leuven. En ja, dat mag misschien enigszins decadent lijken, maar op hotel gaan is tegenwoordig de enige manier om nog min of meer een restaurantervaring te hebben in deze lockdown tijden. Pentahotel in hartje Leuven heeft met Les Chambres du Chef een fijn coronaveilig concept uitgewerkt, waarbij je een dubbele kamer ter beschikking krijgt om ‘s avonds in alle rust van een gezellig diner te kunnen genieten. De gerechten worden tot aan je kamerdeur gebracht, een flesje wijn wacht op je in de koelkast van de kamer en je kan bijkomende drankjes bestellen en zelf gaan ophalen in de bar. Elk weekend serveert een andere Leuvense chefkok het menu. Wij kozen voor de overnachting met de chef van restaurant Sakura aan ‘t fornuis, want ja, sushi, can’t go wrong with that.

Wat ik daarnaast ook altijd heerlijk vind aan op hotel gaan: uitgebreid gebruik maken van de heerlijke regendouches, wat een verschil met onze ‘in het bad ingebouwde douchestang met één sproeiknop’ op ons appartement. Zalige verwennerij die we extra appreciëren in deze tijden. Ook erg luxueus dat we twee kamers ter beschikking hadden.

Het menu was een typisch menu dat je in een sushirestaurant geserveerd krijgt. Ik had stiekem gehoopt om iets avontuurlijkere sushi op mijn bord te krijgen dan de doordeweekse afhaalsushi, maar alles was vers en lekker. Voor mij persoonlijk was het vooral de tempura die er bovenuit stak. Heerlijk licht deeg, zo hebben we dat graag!

En de saké als dessert werd uiteraard ook geapprecieerd. Stiekem dronken we daarna nog een The Kraken rum, want onze rumvoorraad op het appartement is tijdelijk uitgeput.

Het take-away ontbijtbuffet de dag nadien was iets minder uitgebreid dan bij onze vorige uitstapjes, maar hey, zolang er scrambled eggs zijn, ben ik gelukkig! Wel jammer van al die plastic verpakkingen. Deze coronacrisis is niet goed voor het milieu.

Sushi!

Eén vergadering, vijf presentaties van meerjarenplannen en twee sollicitatiegesprekken later, vond ik dat ik mezelf wel mocht trakteren op een heerlijke sushiboot van Kintsugi! Als troost omdat ik na de presentaties van de meerjarenplannen noodgedwongen het aperitiefmoment aan mij moest laten voorbij gaan. Over plichtsbewustzijn gesproken!

Yet Another Blog

Life on my side

sushi