Speechen in het Roger Raveel Museum

Na een goede nachtrust is onze geweldige kamer in Hoeve La Cascina genieten mijn vriend en ik samen van een heerlijk ontbijt in de mooie ontbijtruimte met zicht op de landelijke omgeving. Alleen jammer dat de zon niet van de partij is.

Na het ontbijt pakken we onze spullen bijeen, nemen we afscheid van onze sympathieke gastheer en gastvrouw en fietsen we op het gemak naar het Roger Raveel Museum, waar ik mag speechen ter gelegenheid van de opening van maar liefst drie tentoonstellingen. Een hele eer, want het zijn de laatste tentoonstellingen voordat het museum voor een tijdje de deuren zal sluiten om een grondige renovatie te ondergaan.

Ik heb op voorhand de speech wat naar mijn hand gezet en ‘s ochtends nog een laatste keer geoefend. De speech verloopt vlot en ik ben blij dat dit spannende moment achter de rug is. Nu is het genieten van de tentoonstellingen, het lekkere eten (waarvan ik helaas vergeten ben een foto te nemen) en de fijne babbels op de vernissage.

We sluiten de namiddag af met een stukje taart. De taart zorgt voor hét slapstickmoment van de dag: een oudere dame met wie ik aan de praat was geraakt, doet haar best een stuk van de taart (met zeer harde bodem) af te breken met het plastic bestek. Helaas mislukt haar moedige poging en belandt gans het stuk taart op de grond. Er valt toch iets te zeggen voor een zachte biscuit voor zulke gelegenheden. 😉 Gelukkig zijn de medewerkers van de museum er als de kippen bij om de boel op te ruimen en kan iedereen lachen met het incident.

Mijn vriend en ik nemen vervolgens afscheid, want er wacht ons nog een lange treinreis van het station van Deinze terug naar Leuven. De fietstocht naar het station is iets minder leuk omdat we een groot gedeelte van de tijd langs een steenweg moeten fietsen, maar we arriveren mooi op tijd om onze trein te halen.

We sluiten het weekend af met een lekkere lamskolet en mezze bij Syrisch restaurant Fatayer in Leuven. Fijne plek met lekkere gerechten aan zeer schappelijk prijzen. En toevallig belandt een collega aan het tafeltje naast ons net op het moment dat wij onze bestelling hebben doorgegeven. Leuven is soms echt een dorp. 😉

Roger Raveel. De essentie

Jawel, na de opening van de Jef Verheyen tentoonstelling donderdagavond, reed ik samen met mijn baas en nog twee andere collega’s vrijdagavond in de chique Tesla van mijn baas naar Zulte voor de opening van de nieuwe tentoonstelling ter ere van 25 jaar Roger Raveel Museum. De openingen volgen elkaar tegenwoordig in een hoog tempo op en dan te bedenken dat ik de komende maand nog enkele events in het vooruitzicht heb.

Voor de rit naar Zulte deed mijn baas beroep op een jobstudent om de Tesla te besturen, zodat hij onderweg zijn speech kon voorbereiden en hij op de receptie ook een glaasje wijn kon drinken, zonder zich zorgen te hoeven maken of hij al dan niet ander de alcohollimiet zou blijven. Wel handig, dat systeem om een jobstudent als chauffeur te kunnen inhuren. Al vond ik het een beetje zielig dat de jobstudent in de wagen op ons moest blijven wachten, terwijl wij naar de feestelijke opening mochten. De jobstudent stelde me echter gerust: hij moest nog aan een paper werken en kon de wachttijd dus nuttig gebruiken. Al kan het natuurlijk ook zijn dat hij gewoon Netflix heeft gekeken in de Tesla. 😉

De opening was bedoeld voor een select publiek, waardoor ik de gelegenheid had de werken van Raveel op mijn gemak in mij op te nemen. Tot mijn grote verbazing werd ik samen met mijn baas uitgenodigd om het lintje van de tentoonstelling door te knippen. De eerste keer in mijn leven dat ik ergens een lintje mag doorknippen! Wat een eer! En dan nog wel hetzelfde lint als waarmee het museum 25 jaar geleden geopend werd. Als aandenken aan dit bijzondere moment nam ik een stukje van de lint mee naar huis.

De tentoonstelling zelf is zeker de moeite. Als je niet goed bekend bent met het werk van Raveel, biedt deze tentoonstelling een heel mooi overzicht. Ideaal om te combineren met een weekendje weg in de mooie Leiestreek. En jawel, wie goed kijkt naar de foto’s hieronder, spot een levende duif in één van de kunstwerken. Geen nood, het duifje is afkomstig van een lokale duivenmelker en mocht na een paar uren in dit kooitje elke dag weer naar huis vliegen. Geen duiven werden geschaad door deze tentoonstelling!

De catering was ook on point. Heerlijk brood en fantastisch lekkere dipsausjes en dat hapje met zalm was fenomenaal lekker. Een fijne avond in goed gezelschap!

Nadat de jobstudent mijn baas voor zijn deur in Brussel afgezet had, was mijn baas zo vriendelijk om hem te vragen mijn collega en mezelf naar Leuven te brengen. Wat een luxe om na een goedgevulde werkweek op een vrijdagavond gewoon voor je deur afgezet te worden!

Roger Raveel in BOZAR

Doordat de hallucinante vergadering dubbel zo lang duurde dan gepland, had ik geen tijd meer om vóór ons tijdslot van 19.00u nog snel iets te eten. Maar geen erg, de retrospectieve gewijd aan het werk van Roger Raveel in BOZAR slaagde er moeiteloos in mijn aandacht weg te leiden van mijn rammelende maag. Echt een zeer mooi overzicht van de interessantste jaren uit de carrière van één van de belangrijkste Belgische schilders van de tweede helft van de 20e eeuw.

Ik deel graag enkele van de werken die er voor mij uitsprongen:

Persoonlijk niet zo’n fan van vogels in te kleine kooitjes. Ik hoop dat ze na deze tentoonstelling terug mogen keren naar een grote volière.

In sommige zalen was het naar mijn aanvoelen net iets té druk om volledig veilig te zijn. Maar da’s eigen aan een vernissage natuurlijk. Zoveel mensen die elkaar al lang niet meer gezien hebben, dan is het moeilijk om de neiging te onderdrukken om een babbel te slaan.

Niet twijfelen, gewoon gaan! Het zal er op normale tijdstippen ongetwijfeld rustiger zijn.

Een namiddag met Stijn Streuvels en Roger Raveel

Zaterdagochtend namen mijn vriend om 9.20u de trein naar Kortrijk. Blijkt dat je er in het weekend zowaar een vol uur langer over doet om te sporen naar Kortrijk dan in de week. En dan moesten we in Brugge station nog een sprintje trekken om onze overstap te halen waarvoor we welgeteld vijf minuten hadden. De trein, het blijft toch altijd een avontuur.

Na onze valiezen afgedropt te hebben bij B&B OYO, trokken mijn vriend en ik de stad in voor een snel middagmaal bij Souffleur op het Schouwburgplein, het eerste er aanvaardbaar uitziende restaurant vlakbij het station van Kortrijk. Ik ging voor één van de meest basic gerechten op de kaart: garnaalkroketjes. Maar echt, soms gaat er niets boven heerlijke garnaalkroketjes! Doe daar nog een versgeperst fruitsapje bij en we hebben genoeg energie opgedaan voor een namiddagje cultuur opsnuiven.

In de namiddag stond er een bezoek aan het Lijsternest en het Roger Raveel Museum op het programma. Omdat beide locaties onmogelijk te bereiken zijn met het openbaar vervoer hadden we een Cambio wagen gehuurd. De Cambio standplaats zou zich ergens aan het station van Kortrijk bevinden. Normaal gezien vallen die wagens van Cambio redelijk goed op, dus we hadden niet meteen problemen verwacht. Helaas googlemaps leidde ons niet naar de juiste locatie en uiteindelijk moesten we in het station van Kortrijk gaan informeren waar zich de Cambio standplaats bevond en dat bleek helemaal niet zo vlakbij het station te zijn als we hadden gedacht. We startten onze zorgvuldig geplande namiddag (voor zowel het Lijsternest als het Museum moest ik op voorhand reserveren) dus meteen al met vertraging.

Gelukkig verliep de rest van de namiddag vlekkeloos. Het Lijsternest toont de woning van Stijn Streuvels zoals deze eruit zag toen de schrijver er zelf nog woonde. En heuse reis terug in de tijd.

Dé topattractie blijft natuurlijk het fenomenale bureau van Stijn Streuvels met het beroemde uitzicht op de omgeving.

Volgende stop: het Roger Raveelmuseum, alwaar mijn vriend en ik een heuse privé-rondleiding kregen. Supersympathiek! De vaste opstelling van de werken in het museum is onlangs veranderd én tot achttien oktober loopt er de zevende biënnale van de schilderkunst met een paar echt fenomenale werken. Allen daarheen, dus!

Een werk van Valérie Mannens speciaal gemaakt voor het Roger Raveelmuseum:

Het werk van Narcisse Tordoir sprak mij het meest aan:

Zeer bijzonder werk van Vedran Kopljar, een kunstenaar waarvan we ongetwijfeld nog zullen horen:

Het museum van Stéphane Beel is natuurlijk ook een kunstwerk op zich.

En natuurlijk, het kleurrijke werk van Raveel zelf:

En als uitsmijter, een heel bijzonder muurschildering van Matthieu Ronsse, die bedoeld is als tijdelijk werk en dus over een aantal maanden zal verdwijnen.

We sloten de namiddag af met een korte wandeling in de groene omgeving van het museum en keerden vervolgens terug naar Kortrijk.

En als uitsmijter wat fotootjes van onze geweldige B&B OYO:

Op verkenning in Anzegem en Zulte

Eén van de voordelen (of nadelen, het hangt er maar vanaf hoe je het bekijkt) van mijn nieuwe job is dat ik de gelegenheid krijg om bijzondere plekken te ontdekken in ons landje. Plekken waarvan ik, daar moet ik eerlijk in zijn, voordien niet eens wist dat ze bestonden.

Zo bracht mijn job me vorige maandag in het Lijsternest in Anzegem, op het gemeentehuis van Zulte alwaar ik de burgemeester de hand mocht schudden, in het atelier van kunstenaar Roger Raveel en ten slotte in het Roger Raveelmuseum. Ik vond het zelfs niet erg dat ik voor deze ronde van West- en Oost-Vlaanderen op een ontiegelijk vroeg uur moet opstaan.

Het Lijsternest is de voormalige woonst van schrijver Stijn Streuvels, een wonderlijk wit, organisch gegroeid huis omringd door een mooie tuin, dat uitpuilt van de boeken, kunstwerken en souvenirs van deze bekende Vlaamse schrijver (tot mijn scha en schande moet ik wel bekennen dat ik nog nooit een boek van hem gelezen heb). Ik had niet verwacht dat deze plek me zo zou aanspreken en ik kan perfect begrijpen dat het bureau van de meester met uitzicht op het West-Vlaamse platteland, een ideale plek is voor beginnende schrijvers om zich te laten inspireren. De moeite van een bezoek waard als je in de buurt bent

Mijn bezoek aan het gemeentehuis van Zulte was kort, maar gaf me wel de gelegenheid de mooie architectuur van dit recente kantoorgebouw te bewonderen. Ik voelde zowaar even een steek van jaloezie ten opzichte van de werknemers van de gemeente Zulte. Ons afgeleefde en veel te koude kantoorgebouw in Brussel kan bijlange na niet tippen aan dit staaltje van functionele moderniteit. Alleen zie ik een verhuis naar de gemeente Zulte niet echt zitten. ‘k Zal het voorlopig dus maar bij Brussel houden.

Het bezoek aan het atelier van Rogeer Raveel was een tweede hoogtepunt van de dag. De weduwe onthaalde ons op thee en chocolaatjes en toonde ons de vertrekken waar de kunstenaar vroeger werkte. Het huis en de atelierruimtes kregen een zeer geslaagde make-over. Het woonhuis was een toonbeeld van goeie smaak en een perfect huwelijk tussen de werken van de meester en een aantal prachtige (en ongetwijfeld peperdure) designmeubels. Ik zou het alleszins niet erg vinden om in zo’n huis te moeten wonen. Helaas ik denk niet dat mijn financiële situatie ooit zal toelaten me zoiets te permitteren.

Laatste stop van de dag: het Roger Raveelmuseum. Een beetje verstopt in een straatje in Zulte blijkt zowaar een prachtig bouwwerk van Stéphane Beel (dezelfde architect die ook de plannen voor M tekende) te liggen. Vanaf de straat merk je amper wat een indrukkend museum er achter de sobere gevel schuil gaat.

Hoewel de tentoongestelde werken leken op degene die we in het voormalige woonhuis en atelier van Raveel te zien kregen, maakten ze in museale context minder indruk op mij. Misschien was het net de presentatie van de werken in een intiemere, huiselijke context die indruk op mij gemaakt had. Enfin, ik zou alleszins niet kwaad zijn, mocht iemand mij één van de werken van Raveel cadeau doen. 😉

Na een bijzonder lange en vermoeiende dag (ik was pas rond kwart voor negen terug in het station van Berchem), trakteerde ik mezelf op iets lekkers bij Bistro Stiel. Ik ben normaal geen grote fan van fastfood, maar om de één of andere reden had ik zin in de zalmburger met frietjes. En jawel, het smaakte!

Een memorabele dag!

Yet Another Blog

Life on my side

roger raveel

Speechen in het Roger Raveel Museum

Roger Raveel. De essentie

Roger Raveel in BOZAR

Een namiddag met Stijn Streuvels en Roger Raveel

Op verkenning in Anzegem en Zulte