Doordat de hallucinante vergadering dubbel zo lang duurde dan gepland, had ik geen tijd meer om vóór ons tijdslot van 19.00u nog snel iets te eten. Maar geen erg, de retrospectieve gewijd aan het werk van Roger Raveel in BOZAR slaagde er moeiteloos in mijn aandacht weg te leiden van mijn rammelende maag. Echt een zeer mooi overzicht van de interessantste jaren uit de carrière van één van de belangrijkste Belgische schilders van de tweede helft van de 20e eeuw.
Ik deel graag enkele van de werken die er voor mij uitsprongen:
Persoonlijk niet zo’n fan van vogels in te kleine kooitjes. Ik hoop dat ze na deze tentoonstelling terug mogen keren naar een grote volière.
In sommige zalen was het naar mijn aanvoelen net iets té druk om volledig veilig te zijn. Maar da’s eigen aan een vernissage natuurlijk. Zoveel mensen die elkaar al lang niet meer gezien hebben, dan is het moeilijk om de neiging te onderdrukken om een babbel te slaan.
Niet twijfelen, gewoon gaan! Het zal er op normale tijdstippen ongetwijfeld rustiger zijn.
