party

Birthday party

Donderdagavond waren mijn vriend en ik uitgenodigd op het verjaardagsfeestje van zijn Engelse collega Alan. Enfin, strikt genomen verjaarde Alan pas op kerstavond, maar da’s meestal niet zo’n geschikt moment om vrienden bijeen te krijgen voor een feestje. Zeker niet in een internationale omgeving zoals Genève.

Alan had gezegd dat hij een ‘beetje’ eten voorzien had. Een understatement, zo bleek. Toen ik op zijn ruime appartement aankwam, wachtten deze (zelf-gemaakte!) heerlijkheden op ons:

IMG_6469

De aanwezigen op het feestje waren voornamelijk collega’s van mijn vriend en Alan en wat oud-collega’s van Alan. Engels was de voertaal, met wat Frans en soms een beetje Spaans ertussen. Het fijne gezelschap (en de lekkere wijn!) maakte dat de avond voorbij vloog. Met een groepje van zes personen sloten we de avond feestelijk af in de plaatselijke pub. Kwestie van te eindigen met een Engelse touch.

Party like it’s 2017

Toegegeven, veel zin had ik er niet in, deze maandagochtend. Het was plezant in mijn bed en de laatste ontwikkelingen op het werk maken dat ik er mij minder thuis voel dan andere jaren. Maar hey, de broodjes van de Pistolet waren lekker, de chocolademousse en de brownies nog veel beter! En ja, mits wat aandringen, slaagden mijn lieve collega’s er toch in mij over te halen om mee te gaan dansen en vieren. Wat ik, eens over de streep, dan ook met volle overgave gedaan heb. Zo ben ik dan ook wel weer. 😉

Ik geloof niet dat 2017 de wereld veel goeds zal brengen, maar deze maandag heb ik het even niet aan mijn hart laten komen.

Een geslaagd feestje!

Misschien wat minder volk dan gewoonlijk (geheel en al mijn fout, ik had bij het prikken van de datum helemaal over het hoofd gezien dat maandag 15 augustus een feestdag was), maar daar malen we niet om. Het is de kwaliteit die telt, niet de kwantiteit. Dankzij het mooie weer kon de balkondeur de hele avond/nacht blijven open staan om voor verkoeling te zorgen. De aanwezigen slaagden er niet in onze drankvoorraad noemenswaardig te laten slinken, maar da’s een reden om nog eens een feestje te geven, nietwaar? Ditmaal had iedereen zich ook prima gehouden aan het voorschrift ‘geen cadeaus’. Applaus daarvoor!

Ik heb me zaterdagavond alleszins uitstekend geamuseerd en hoop dat dit ook geldt voor de rest van de aanwezigen.

<3

The day after

De dag na een feestje blijft er van de feestvreugde niet veel meer over dan een plakkerige vloer, niet opgegeten hapjes en vuile glazen. Maar de mooie herinneringen, die zijn blijvend.

Om maar te zeggen dat het gisteren weer een geweldig feestje was (we lagen pas iets voor vijven in bed). Er was minder volk dan bij de vorige zomerse feestjes die mijn vriend en ik organiseerden. Blijkt dat het geen slim idee is een feestje te organiseren het eerste weekend van het schooljaar. Ik zal een knoop in mijn zakdoek moeten leggen om dat te onthouden voor volgend jaar. Het voordeel van minder volk is wel dat je meer tijd hebt om echt met de mensen te praten. En zo werd het een feestje met een lach en een traan.

Helaas veel slecht nieuws deze keer. Een vriendin werd ontslagen op haar werk, een vriend zijn broer vecht momenteel voor zijn leven, maar het ziet er naar uit dat de kanker zal winnen, een vriend gaat scheiden van zijn vrouw en een andere vriendin sukkelt met haar gezondheid. Het volwassen leven gaat helaas niet altijd over rozen.

Gelukkig was er het fijne nieuws dat een vriendin zwanger is van haar tweede kindje. Als dat een even groot feestbeest wordt als haar tweejarige, dan gaan zij en haar man nog interessante tijden tegemoet. 😉 Ook heel fijn om voor de eerste keer het te vroeg geboren kindje van onze vrienden vast te kunnen houden. Blij om te zien dat hij het zo goed doet!

Party of the year!

En dat is niet eens overdreven.

Wat een feest! Daar zal in ons bedrijf ongetwijfeld nog jaren over gesproken worden.

Op voorhand was er (traditioneel) wat gemor. Zo’n fusie brengt heel wat weerstand met zich mee en toegegeven, zelf was ik ook niet zo blij dat ik een deel van mijn team moest laten vertrekken. Ik mis hen nog elke dag. Het was dus niet zo duidelijk hoe de sfeer zou zijn, maar van bij het begin om 13u, bleek duidelijk dat alle aanwezigen in de AB zich hadden voorgenomen hun ongenoegens over bepaalde aspecten van de fusie opzij te zetten en zich voluit in het feestgewoel te storten.

Enfin ja, het eerste gedeelte was nog vrij officieel met wat speeches en (gelukkig ludieke) interviews, ingeleid door een dame die enkele rake inside jokes maakte (o.a. de perikelen met het koffieapparaat en de vuilniseilanden kwamen aan bod). Hilarisch. De speeches werden afgewisseld met korte circusacts van Bert en Fred en muzikale nummers.

Het fijne aan deze dag was dat al het talent in onze organisatie aanwezig de kans kreeg om te schitteren. Zo waren er optredens van medewerkers die in een band speelden, anderen hadden dan weer voor de decoratie gezorgd en kunstwerken (zelfs eetbare) om de boel te versieren en nog anderen toonden hun dj-kwaliteiten. Het personeel van de AB kwam regelmatig rond met hapjes en zorgde ervoor dat niemand dorst hoefde te lijden. De alcoholische dranken vloeiden rijkelijk.

Zelf droeg ik mijn steentje bij door foto’s te maken van dit evenement. Mijn hoofdopdracht was collega’s samen te brengen die elkaar nog niet zo goed kenden en vervolgens op zoek te gaan naar iets wat ze gemeenschappelijk hadden. Dit gemeenschappelijke iets (reizen naar een bepaald land, lievelingseten, geboorteplek, kleur ogen),… werd dan op een klein krijtbordje geschreven, waarna ik hen mét het krijtbordje vereeuwigde. De foto’s werden ter plekke op een groot scherm getoond. Heel toffe opdracht. Iedereen stond erg open voor dit idee, al moesten sommigen hard zoeken om iets gemeenschappelijks te vinden. Uiteraard maakte ik daarnaast ook wat sfeerfoto’s.

Na het officiële gedeelte vertrokken al wat collega’s naar huis en bleven enkel de feestbeesten hangen. We smulden van de desserts die de collega’s zelf gemaakt hadden en gooiden onze benen los op de dansvloer. Het echte dansfeest werd op gang getrokken door een heuse flashmob op het nummer Happy van Pharrel Williams. Ik had de voorbije dagen hard gestudeerd om de danspasjes onder de knie te krijgen en ben er trots op dat ik een vlekkeloze uitvoering op mijn conto mag schrijven.

Naarmate de avond vorderde, raakten er steeds meer collega’s boven hun theewater. Zo leer je je collega’s ook eens van een andere kant kennen, gelukkig waren het allemaal plezante dronkaards. 😉 En paar collega’s (die een vrij fysieke job hebben en een beetje een reputatie hebben van stoere mannen te zijn) stonden zelfs in bloot bovenlijf te dansen. Al hoefde die striptease van één van de mannen op het podium nu ook weer niet. Diezelfde kerel slaagde er vervolgens in om met zijn blote voeten in een glas te trappen dat hij zelf had laten vallen. En zo eindigt een fijn feest dus op de spoedafdeling van een ziekenhuis.

Ik amuseerde mij te pletter en genoot ervan eens goed uit de bol te gaan op de muziek. Samen met de die hards sloot ik het feest af om 22.06, toen de dj zijn laatste nummer speelde. Pas toen voelde ik hoe erg mijn voeten zeer deden van negen uur onafgebroken op hakken rond te lopen. Het leek wel alsof iemand met duizend naalden in de bal van mijn voeten stak. We spraken dan ook af met de crew die met de trein naar Leuven terugkeerde om zeker genoeg tijd uit te trekken om de trein te halen. Een half uur bleek te volstaan om te hobbelen van de AB naar Brussel-Centraal. De pijn in mijn voeten was niet te harden, maar dat had ik graag over voor dit legendarische feest! Alleen jammer dat mijn lotje niet getrokken werd bij de tombola. Ik had graag nog wat nagepraat met een select groepje collega’s tijdens een gratis etentje.

Een memorabele dag!

IMG_8638

IMG_8643

IMG_8702

IMG_8670

IMG_8738

IMG_8763

Party weekend!

Het laatste weekend van augustus stond volledig in het teken van ons jaarlijkse zomerfeestje. Een gelegenheid om onze vrienden vol bier en cocktails te kappen. :-) Ter voorbereiding werd er vrijdagavond en zaterdag druk gekuist. Waarna de 56 mensen en twee baby’s die we over de vloer kregen er opnieuw een flink boeltje van maakten en we zondag het kuisen nog eens dubbel en dik konden overdoen (en ‘t waren niet de baby’s die de grootste smossers waren).

De schoonbroer van mijn vriend speelde zijn rol als barman van dienst voortreffelijk. Iemand met wat ervaring in het horecamilieu achter de cocktailshaker, dat maakt een wereld van verschil. En waren wij daar getuige van het ontkiemen van een nieuwe romance? Spannend!

Zondag bevochten we de al dan niet grote kater (niet slim schatje om al die cocktails van je schoonbroer zonder nadenken binnen te kappen) met een stevig ontbijt op ons terras in gezelschap van het koppel dat was blijven overnachten en genoot ik na het kuisen van een wandeling door het autovrij Leuven terwijl mijn vriend zijn kater probeerde te temmen.

Hilarische afsluiter van het weekend: toen we allebei zondagavond een beetje zaten te suffen achter onze pc, ging opeens de bel. Ik was helemaal niet ingesteld op bezoek, want ik had mijn lenzen al uitgedaan. Bleek dat iemand de uitnodiging niet grondig genoeg had gelezen en een dag te laat op ons feestje was. Al een geluk dat we de boel al min of meer opgeruimd hadden. Onze kameraad vond het erg gênant, wij vonden het vooral heel erg grappig. 😉

Volgend jaar weer!

Ingrediënten voor een zomers feestje

  • Een stuk of veertig vrienden
  • Twaalf flessen rode wijn en vier flessen witte wijn
  • Veertien flessen schuimwijn
  • Ingrediënten voor de volgende cocktails: screwdriver, cosmopolitan, godmother, godfather, margarita, turquoise, cuba libre, blue monday en natuurlijk een caipirinha
  • Vier liter appelsap en zes liter sinaasappelsap
  • Heel veel blikjes cola, cola light en ice tea
  • Eén fles Schweppes tonic, omdat ik het idee had dat er mensen waren die dat graag dronken
  • Een assortiment speciale bieren

En dan te bedenken dat er niemand een cosmopolitan gedronken heeft. Zit ik hier met al dat veenbessensap! Eén ding is zeker, we kunnen nog een after party of drie, vier houden.

Voor:

Na:

Vraag van de dag: van wie zijn deze sexy benen?

Party time

Het vorige feestje op ons appartement dateerde van 2 augustus 2008. Veel te lang geleden, vond ik persoonlijk, dus hoog tijd om nog eens wat mensen uit te nodigen voor een feestje. De teller bleef steken op een veertigtal aanwezigen en dat bleek een mooi aantal te zijn om ons appartementje gezellig vol te krijgen. Ik had sangria gemaakt, de cocktailshakers stonden klaar en de schuifdeuren naar het balkon stonden wagenwijd open om frisse lucht binnen te laten, want met zoveel volk wordt het al snel warm.

Opvallend: waar vroeger de genodigden zo’n beetje verspreid kwamen over de ganse avond, arriveerde nu iedereen zowat tussen acht en half negen.  Hierdoor hadden we in het begin van de avond een gigantisch piekmoment waarbij we aan de lopende band kusten en cadeautjes in ontvangst namen en ik nu dus niet meer goed weet welk cadeautje van wie afkomstig is. Uiteraard zat er heel wat lekkers tussen al die cadeautjes, waardoor we eigenlijk méér drank hebben binnengekregen dan dat er in de magen van onze gasten terechtgekomen is. Bovendien kregen we ook nog eens de ganse drankvoorraad cadeau van vrienden die binnen een week naar Canada emigreren. Maar hey, champagne heeft een mens nooit te veel in huis!

Grootste drankhit van de avond: cola, cola en nog eens cola. Al mag ik niet klagen, want onze gasten hebben flink hun best gedaan om onze pot sangria leeg te maken en ik en mijn bevallige assistent N maakten caipirinha’s. Caipirinha’s kunnen er nooit genoeg zijn.

Grootste verrassing van de avond: mijn vriendin uit het middelbaar die aankondigde dat ze niet één maar twee bengels verwacht. Jaja, de eerste tweeling in onze vriendenkring is binnenkort een feit. Benieuwd wat dat zal geven!

Zaterdag 1 september

Is blijkbaar een ideaal moment om verrassingsfeestjes te organiseren. Helaas kan een mens maar op één feestje tegelijkertijd zijn. Dus mensen, als jullie feestjes organiseren, nodig ons ruimschoots op tijd uit. De kans is reëel dat wij jullie anders moeten teleurstellen.