Goodbye 2021!

Goodbye and good riddance! The only way is up! Of zoiets, want ons begin van 2022 zag er toch iets minder rooskleurig uit dan gehoopt.

De avond begon nochtans goed genoeg met verse oesters en een flesje champagne meegebracht door onze kameraad. Gevolgd door een uitstekende zeevruchtenschotel van De Walvis.

Om middernacht kraakten we een flesje champagne om te toasten op het nieuwe jaar en konden we vanaf ons balkon genieten van het illegaal afgestoken vuurwerk overal rondom ons. Net nadat mijn vriend de flessen whisky had klaargezet, ging het echter bergaf met de avond. Onze kameraad werd van het ene op het andere moment erg ziek (ik vermoed combinatie van te veel alcohol en te weinig stevig voedsel in zijn maag) en trok zich noodgedwongen terug op ons toilet. Het duurde bijna twee uur voordat we erin slaagden hem van het toilet af te krijgen. Ik maakte me stevig zorgen, want hij heeft suikerziekte en ik wilde zeker zijn dat hij geen hypo had. Dus regelmatig ging ik aan de deur informeren of hij nog bij bewustzijn was. Wat gelukkig het geval bleek te zijn.

Enfin ja, terwijl onze vriend op het toilet zat, bliezen mijn vriend en ik de luchtmatras op en brachten alles in gereedheid voor een onverwachte sleep-over. We gingen ervan uit dat het niet zou lukken om hem in zijn huidige toestand nog naar huis te krijgen. Dat zou ook niet echt verantwoord geweest zijn. Uiteindelijk kregen we hem van het toilet af en ik bespaar jullie de beschrijving van het slagveld dat ik daar aantrof. Ik ben alleszins heel blij met de beslissing die wij ooit namen om de muren van het toilet volledig te betegelen…

Mijn vriend stak onze vriend in bad en zijn kleren in de wasmachine en ikzelf hield me bezig met het opnieuw toonbaar maken van het toilet. Gelukkig had ik nog plastic schoonmaakhandschoenen liggen en had ik pas de dag voordien nieuw kuismiddel en sponsjes gekocht. Hoe vooruitziend van mezelf. 😉 Enfin ja, mijn vriend stond wat van zijn kleren af aan onze kameraad, we legden hem op de luchtmatras te slapen en maakten alles zo goed en zo kwaad mogelijk schoon. En zo kwam het dat ik de eerste uren van het nieuwe jaar al schoonmakend doorbracht. Voorwaar een nieuwjaarsfeest dat ik niet snel zal vergeten. 😉

Na een ongetwijfeld bijzonder woelige nacht zag onze kameraad ‘s ochtends nog erg pips en zijn maag lag duidelijk nog helemaal overhoop, maar hij was gelukkig wel in staat om terug naar huis te gaan. Alwaar hij, naar ik vermoed, meteen terug in bed zal gekropen zijn.

Enfin ja, laat ons hopen dat die eerste uren geen indicatie zijn voor de rest van 2022. Al goed dat mijn vriend en ik geen plannen hadden voor 1 januari. 😉

Seafood birthday dinner!

Zaterdag vierden we mijn verjaardag samen met mijn broer en zijn vriendin. Voor deze feestelijke gelegenheid hadden we de zeevruchtenschotel met kreeft en wat appetizers besteld bij de Walvis, want, serieus, bestaat er een betere manier om een jaartje extra te vieren dan met kreeft en oesters? Oja, de champagne mocht natuurlijk ook niet ontbreken. Met dank aan wijnhuis Douchy!

Als dessert serveerden we een uitstekende cheesecake van Patisserie Zuut en wat pralines van Bittersweet. En jawel, zoals de traditie het betaamt, sloten we de avond af met een goed glas whisky! The Nikka 12 years was trouwens een cadeautje van een vorige verjaardag. De fles was tot op heden ongeopend gebleven, maar hey, het leven is te kort om goede whisky in de kast te laten staan.

Oesters en kreeft van Bistro Tribunal

Nadat ons voorgerecht wat gezakt was, lieten we de drukte van het stadscentrum achter ons en keerden we terug naar ons gezellige appartementje om te genieten van een simpel avondmaal van Bistro Tribunal. 😉

Because: why not?

En als uitsmijter nog maar eens een fabuleuze zonsondergang:

Vuurkorven en oesters

Een dikke twee maanden na het verjaardagsfeestje van onze vriend in Wijgmaal, deden we dit nog eens over voor zijn lieftallige vrouw. Toegegeven, we hadden gehoopt dat de zomerse temperaturen van de werkweek zich dit weekend zouden verder zetten, maar helaas, de aprilse grillen lieten zich in volle hevigheid gelden. Dus trok ik opnieuw mijn dikke winterjas en bijhorende sneeuwbotten aan om te genieten van de gezelligheid in de tuin van onze vrienden. Naar goede gewoonte zorgden mijn vriend en ik voor de oesters, want ja, onze vriendin is een liefhebber. En ze verdient het om op haar verjaardag in de watten gelegd te worden.

Wat deze gelegenheid extra speciaal maakte, was het feit dat onze vrienden een paar dagen voor dit verjaardagsfeestje na een grondige renovatie opnieuw in hun huis getrokken waren. De leefruimte, zithoek en open keuken hadden een total make-over gekregen en het resultaat was bijzonder indrukwekkend! Door de herinrichting leek de oorspronkelijke ruimte veel groter en de lichtkoepel zorgde voor veel licht, ook in het achterste gedeelte van de ruimte. En ja, sommige zaken waren nog niet volledig afgewerkt en de deur naar de hal ontbrak nog, maar hey, een verbouwing die min of meer op schema eindigt, dat is in mijn persoonlijke ervaring een mirakel.

Onze vriend en vriendin waren alleszins opgelucht dat ze weer in hun eigen huis konden wonen. Sinds Valentijn verbleven ze immers met hun twee zonen op een klein appartementje in Kessel-Lo en ondanks het feit dat dit een prima tijdelijke oplossing was, liepen ze op den duur met twee thuiswerkende ouders en twee actieve jongens daar tegen de muren op.

Onze vriend haalde alleszins het onderste uit de kan om zijn vrouw te verwennen met heerlijke hapjes (die ik niet allemaal fotografeerde, helaas) en als afsluiter nacho’s op de barbecue. Al hoeft het voor mij allemaal niet zo fancy te zijn. Met wat rauwe oestertjes met citroen en vodka ben ik al lang tevreden. 😉

Verjaardagsweekend kick-off!

Gestart met oesters met een druppeltje whisky! Het favoriete voorgerecht van mijn vriend en mezelf. En uiteraard trokken we daarbij een flesje champagne open. Een verjaardag vieren zonder bubbels, dat kan uiteraard niet!

Die bubbels waren meteen de ideale afsluiter van een dag met acht sollicitatiegesprekken. Er volgt volgende week nog een tweede gespreksronde, maar ik heb er nu al vertrouwen in dat we een goede kandidaat voor de job zullen vinden.

Oesters en vuurkorven

Gisteren was onze goede vriend uit Wijgmaal jarig. En hoewel deze feestelijke gebeurtenis dit jaar onmogelijk met veel feestgedruis gepaard kon gaan, spraken mijn vriend en ik toch af om samen met hem en zijn vrouw rond de vuurkorf te klinken op alweer een jaar ouder en wijzer.

Geleerd uit vorige ervaringen legden we een stevige bodem met een heerlijke sushiboot van bij Kintsugi.

Mijn vriend en ik hielden de ganse dag angstvallig de weersvoorspellingen in het oog en lange tijd zag het ernaar uit dat de regen ons openluchtfeestje zou vergallen. Naarmate de dag vorderde, leek er zich echter vanaf 19.30u een drogere periode aan te dienen. We lieten ons niet op voorhand ontmoedigden en hoopten dat de weersvoorspellingen het bij het rechte eind hadden.

Omdat we nogal zwaar geladen waren met speciale biertjes, koffiecapsules en oesters van Octobar en het weer op zijn zachtst gezegd nogal twijfelachtig was, namen we in plaats van de fiets de taxi naar Wijgmaal. Tijdens de rit polsten we bij de taxichauffeur of hij vaak mensen ná de avondklok moest vervoeren (taxichauffeurs mogen immers gans de nacht blijven rijden). En jawel, dat bleek zich vrij regelmatig voor te doen. Sommige collega-taxichauffeurs waren zelfs al eens tegengehouden door de politie, waarop alle inzittenden (uitgezonderd de chauffeur zelf) een boete moesten betalen. Daarover maakten we ons alvast geen zorgen, want we waren van plan ons stipt aan de avondklok te houden.

En jawel, de weergoden waren ons goedgezind. Uiteindelijk brachten we de ganse avond door in de tuin van onze vrienden zonder door een regenbui overvallen te worden. Die paar druppels rond een uur of tien tel ik niet mee, rond het warme vuur merkten we daar amper iets van.

De oesters (met een druppeltje vodka, dat spreekt voor zich) smaakten en de avond vloog voorbij. Of hoe de coronacrisis ons de waarde van menselijk contact en vriendschap elke dag weer duidelijk maakt.

En dankzij Taxi Jenny stapten we klokslag middernacht ons appartementje binnen. Met kleren die zo doordrongen waren van de rook van het houtvuur dat we de sfeer van het vuur dagen later nog moeiteloos zouden kunnen oproepen.

Zeevruchtenschotel met kreeft van De Walvis

Zaterdag hadden mijn vriend en ik ons knuffelcontact over de vloer. Een moment om te koesteren, want de tijden dat bezoek over de vloer krijgen de gewoonste zaak van de wereld was, liggen ondertussen al bijna een jaar achter ons en voorlopig is er nog geen beterschap in zicht.

Reden te meer om ervoor te zorgen dat er iets feestelijks op het menu stond. Met een zeevruchtenschotel van De Walvis kan een mens niet veel verkeerd doen: kreeft en oesters, what’s not to like? Alleen het afhalen bleek een grotere uitdaging dan gedacht. Zo’n zeevruchtenschotel voor drie personen, dat weegt wel wat, en mijn vriend en ik waren te voet. Dus wisselden mijn vriend en ik het dragen af. Op een gegeven moment hield ik de schotel echter niet recht genoeg waardoor ik opeens zeevruchtenschotelvocht over mijn armen in mijn schoenen voelde sijpelen. Nu, het was grotendeels water, maar toch…

Dat mocht echter de pret niet drukken. We smikkelden en smulden met ons drieën van al dit lekkers. Wel jammer dat onze vriend niet helemaal in topvorm was. Hij had de laatste tijd weer veel last van hoofdpijn, een gevolg van een aanval op zijn persoon vele jaren geleden, en moest de dag nadien nog een honderdtal examens numerieke wiskunde verbeteren. We hielden de whisky-uitspattingen later op de avond bijgevolg bescheiden. In de plaats daarvan genoten we van een heerlijk flesje wijn van Magnus Wijnen. We merkten zelfs amper dat het later op de avond stevig begon te sneeuwen. 😉

Culinaire tweede kerstdag dankzij Octobar

Jullie dachten dat wij al uitgefeest waren, zeker? Niets is minder waar. Zaterdagavond haalden mijn vriend en ik onze bestelling af bij Octobar. Jezelf verwennen na heel zware werkweken en tegelijkertijd de horeca steunen. Win-win, zeg ik dan.

En amai, ook ditmaal werden we culinair in de watten gelegd:

OiSRI n°3 Oesters:

Mousse van gerookte forel – black pepper crackers:

Tartaar van langoustines & snow crab, parels van kalamansi, chutney van wakame en citroengras:

Scheermesjes, jus van ponzu citrus, crumble van tomaat:

Bouillon van garnaal & ravioli van coquilles:

Kingcrab, geklaarde boter van salie en fijne kruiden (doordat het au bain marie zakje op het laatste moment scheurde, viel er niet veel meer te redden van de geklaarde boter):

Kreeft met zachte chilli curry en krielaardappelen:

Truffon en ganache van donkere chocolade:

Al is er wel één nadeel aan al die afhaalmaaltijden: de roze vuilniszak voor zachte plastics vult zich schrikbarend snel. Al merk ik dat (gelukkig) meer en meer restaurants die afhaal aanbieden, overschakelen op kartonnen verpakkingen, 2020 is alleszins niet goed geweest voor mijn hoogst persoonlijke afvalberg.

Als uitsmijter: de leuk gedecoreerde kurk van ons flesje witte wijn:

Oesters en kreeft van Le Tribunal

Bestaat er een betere manier dan een zware werkweek (serieus, ik breek hier wekelijks het record overuren maken) af te sluiten, dan oesters, kreeft en champagne? I think not! Bonuspunten voor de klassieke Dame Blanche, die mijn vriend en ik deelden, omdat de portie zeer copieus was. Met dank aan leverancier Bistro Tribunal. De eerste keer dat mijn vriend en ik daar iets gingen afhalen en ik kan nu al bevestigen dat deze ervaring voor herhaling vatbaar is.

Oja, ik had deze vrijdag trouwens een halve dag verlof (enfin, ja, beter gezegd: een kwart dag, maar goed, het deed deugd om om 15u de laptop te kunnen dichtklappen). Ideaal om nog eens meer dan vijftig stappen op een dag te verzamelen! En de prachtige avondzon was de kers op de taart.

Dinner by Julia en Elias

Bestaat er een betere manier om een verlengd weekend in te zetten dan met heerlijke gegrilde oesters met champagnesaus? I think not!

Jawel, mijn vriend en ik hebben het tot onze missie verklaard elke take-away optie in het Leuvense uit te proberen. Deze avond op het menu: Julia en Elias. Als we aan één ding geen gebrek zullen gehad hebben tijdens deze coronacrisis dan is het wel aan lekker eten. Wat een zaligheid dat Leuven gezegend is met zoveel goeie restaurants en creatieve chefs die niet bij de pakken blijven zitten en manieren bedenken om hun klanten toch van hun heerlijke maaltijden te laten genieten.

Mijn vriend zijn voorgerecht: warm geitenkaasje, mesclun, framboos, krokante spekjes:

Mijn voorgerecht zeetong, velouté van streekasperges, gebakken groene asperges:

Jonge Anjou duif Clamart, jus met salie:

Citroentaartje met frambozen, compote van aardbei:

Laat dat verlengde weekend maar komen!

Yet Another Blog

Life on my side

oesters