Afscheid van Berlijn in de regen – 14 april 2023

Onze laatste halve dag in Berlijn laten de weergoden ons volledig in de steek. Regen, regen en nog eens regen. Doodjammer, want ik had echt uitgekeken naar die street art wandeling. Maar goed, we laten het niet aan ons hart komen en nadat we onze koffers hebben achtergelaten in een gangkast in de trappenhal van ons appartement, starten we de dag met een ontbijt bij Coffee and Cookies. Op vraag van mijn vriendin ben ik op zoek gegaan naar een meer fancy zaak dan de voorbije dagen. Zij was niet echt een fan van de nogal basic ontbijtjes bij de bakkerijen. Beetje vreemd, want ik vond die ontbijtjes net heel lekker en in prijs-kwaliteit moeilijk te overtreffen. Maar u vraagt, wij googlen. En toegegeven, het was gezellig zitten bij Coffee and Cookies. Al waren de echte ontbijtformules jammer genoeg niet meer beschikbaar. Gelukkig waren er lekkere overnight oats, pastéis de nata en wafels!

IMG_2042

IMG_2051

IMG_2052

IMG_2054

IMG_2056

Ik heb Coffee and Cookies ook uitgekozen omdat het zich vlakbij ons plan B voor vandaag bevindt: Topographie des Terrors. Het grauwe weer past perfect bij de sfeer van deze plek: bijzonder deprimerend. Net als de vorige keer ben ik erg onder de indruk van ons bezoek. Ik denk dat het in deze tijd meer dan ooit belangrijk is om zulke plekken te bezoeken en te beseffen tot welke gruweldaden mensen in staat zijn. Het is belangrijk dat om te zien waartoe onverdraagzaamheid en totalitaire regimes leiden. Het boezemt me angst in dat de polarisatie in onze samenleving steeds sneller toeneemt. En waarom? Omdat iemand anders is dan wij? Terwijl de meeste mensen allemaal hetzelfde willen: een comfortabel, liefdevol leven omringd door vrienden en familie. Ik blijf erbij dat wij mensen meer gemeenschappelijk hebben, dan dat we van elkaar verschillen. Alleszins laat de oorlog in Oekraïne en andere plekken op deze wereld zien dat de gruwel nog steeds niet uit de wereld is. Het ene broedervolk dat het andere uitmoordt, het is amper te vatten.

IMG_2057

IMG_2058

IMG_2060

IMG_2061

IMG_2062 Continue reading

Jüdisches Museum, Deutscher Dom, Rausch, Gemäldegelerie – 12 april 2023

Deze ochtend starten we de dag met een ontbijt van Cafe & bäckerei. De keuze aan ontbijtopties is er riant en de zaak heeft veel meer plaats om te zitten dan Star Bäckerei, waar we gisteren eerder met gemengde gevoelens buiten stapten. Mijn omelet is alleszins heerlijk en wordt geserveerd met olijfjes, een geiten- of schapenkaas en wat groentjes. Wat mij betreft ons beste ontbijt tot nu toe.

IMG_1736

IMG_1738

IMG_1739

IMG_1740

IMG_1741

IMG_1742

Geen taxirit vandaag, want het Jüdisches Museum bevindt zich op wandelafstand. In tegenstelling tot ons bezoek in 2010 nemen we nu uitgebreid de tijd om dit museum te bezoeken. De bijzondere architectuur ontworpen door Daniel Libeskind maakt ook nu weer indruk. De Holocaust Tower en de Garden of Exile tonen hoe architectuur een gevoel van desoriëntatie en verlies kunnen uitdrukken. Zeer krachtig. Net zoals de akelige installatie ‘Shalekhet – Fallen Leaves‘ van Menashe Kadishman, waarbij je door je eigen stappen een geluid van rammelende ketenen voorbrengt.

IMG_1753

IMG_1756

IMG_1757

IMG_1762

Ik moet zeggen dat van de collectieopstelling zelf me niet zoveel was bijgebleven na ons vorige bezoek, wellicht te wijten aan het hoge tempo dat we toen noodgedwongen moesten aanhouden. Ik vermoed dat de ganse scenografie ondertussen grondig hertekend is, want ik had in geen enkele zaal (buiten natuurlijk de Holocaust Tower en de Garden of Exile) een gevoel van herkenning. Wat ik alleszins apprecieer aan dit museum is dat de focus niet enkel ligt op de Holocaust, een gruwelijk onderdeel van de joodse geschiedenis, maar dat het museum ook aandacht besteedt aan de eeuwenlange, boeiende geschiedenis van de joodse volkeren in Europa. Een mooie gelegenheid om wat bij te leren.

IMG_1767

IMG_1768

IMG_1771

IMG_1773

IMG_1776

IMG_1780

IMG_1781

IMG_1782 Continue reading

Pergamonmuseum, Berliner Dom, Brandenburger Tor en de Reichstagsgebäude – 11 april 2023

Vandaag starten we de dag met een ontbijt bij Star Bäckerei. Ondanks de score van 4,5 op googlemaps vinden we dit ontbijt toch enigszins teleurstellend. We bestellen allemaal één van de verschillende ontbijtformules, maar zowat op elke schotel ontbreekt wel iets. Wij mankeren olijven, honing, chilipasta, Turkse thee en nog wat zaken. En ook het brood is zeer schaars. Na ons vriendelijk verzoek om extra brood krijgen we simit (een ringvormig Turks broodje met sesamzaad), maar de gewone broodjes zitten duidelijk nog in de oven. De uitbaters van de piepkleine zaak lijken iet of wat overweldigd te zijn doordat er maar liefst zes mensen tegelijkertijd hebben plaatsgenomen in hun zaak. Nu, uiteindelijk hebben we genoeg gegeten, maar een onverdeeld succes was dit chaotisch bezoek niet. Al zijn de uitbaters zeer zeker sympathiek: de tieners krijgen twee gratis donuts toegestopt als afscheidscadeautje.

IMG_1544

IMG_1546

IMG_1547

Om tijd te sparen nemen we de taxi naar ons eerste museum van de dag: het Pergamonmuseum. Door de recente acties van klimaatactivisten, zijn zelfs kleine handtassen niet meer toegelaten in het museum en dus proppen we zoveel mogelijk van onze benodigdheden (voornamelijk externe batterijen en papieren zakdoekjes) in onze zakken en laten we de rest achter in de lockers en de vestiaire.

Zelfs om tien uur ‘s ochtends is het al heel druk in het museum. Door de grote renovatie die het museum momenteel ondergaat, zijn helaas niet alle topwerken te bewonderen (de Mshatta façade wordt heropgebouwd en de beelden van het Pergamonaltaar waaraan het museum zijn naam te danken heeft, zijn momenteel elders onder gebracht). Gelukkig slagen de fabuleuze Ishtar poort van Babylon en de Romeinse marktpoort van Milete er moeiteloos in ons gezelschap te betoveren. En ook de islamitische collectie met de prachtige Aleppo-kamer spreekt ons aan.

IMG_1548

IMG_1549

IMG_1552

IMG_1555

IMG_1557

IMG_1558

IMG_1560

IMG_1570 Continue reading

Berliner Unterwelten, Oberbaumbrücke, The Wall museum, East Side Galley, Nikolaikirche en Fernsehturm – 10 april 2023

Na een goede nachtrust in ons muisstille appartement zijn we vroeg uit de veren voor onze eerste volledige dag Berlijn. Ik heb voor een goed gevuld programma gezorgd, dus een stevig ontbijt is aangewezen. Googlemaps brengt ons naar Café Bakery Bonjour alwaar we genieten van scrambled eggs en versgeperst fruitsap voor een zeer schappelijke prijs.

IMG_1445

We bestellen een taxi via de Free Now app en zijn mooi een kwartier op voorhand bij het metrostation Gesundbrunnen, het startpunt van de rondleiding in de Berlijnse ondergrond. Ik ben er tot mijn grote trots zowaar in geslaagd een Nederlandstalige tour te boeken. Ideaal voor onze pubers! De Hollandse gids brengt een zeer boeiend verhaal over hoe Duitse vrouwen, kinderen en bejaarden (de mannen moesten vechten) tijdens WOII schuilden in deze door de aanleg van de metrotunnels ontstane ondergrondse ruimtes. Bij de start van de wandeling krijgen we de uitdrukkelijke instructies dat we niets mogen aanraken. Veel van de muren zijn immers beschilderd met giftige fosforescerende verf. Na meer dan tachtig jaar geven de muren nog altijd licht. De gids vertelt dat tijdens de oorlog het licht sterk genoeg was om er een krant bij te lezen. Al zou ik toch niet graag opgesloten gezeten hebben in deze ruimtes zonder daglicht terwijl boven de grond de bommen op Berlijn vielen en het zuurstofgehalte in deze met mensen volgepropte ruimtes langzaam daalde.

Sommige ondergrondse ruimtes zijn ingericht zoals tijdens de oorlog met houten banken en ouderwetse toiletten, andere tonen diverse voorwerpen uit de oorlog, zoals stapelbedden, wapens, posters over de verduisteringsplicht en nog veel meer. De gids legt ook linken met andere boeiende ondergrondse verhalen, zoals het ingenieuze rioolsysteem en de vroegere bierkelders onder Berlijn. Als afsluiter geeft hij ons een demonstratie van het buizenpostsysteem dat nog tot 1976 in gebruik was. Onze gids is zo’n enthousiaste verteller dat we allemaal zin hebben om die ondergrondse wereld nog wat verder te verkennen. Helaas laat onze planning dat niet toe en zullen we het moeten stellen met enkel onze herinneringen, want het is niet toegelaten foto’s te nemen in de voormalige schuilkelders.

Terug boven de grond wandelen we het Humboldthaim park in dat aan de overkant van de straat ligt om de overblijfselen van de Flakturm Humboldthain, een vroegere luchtafweertoren met bunker, te beklimmen. We worden beloond met een uitzicht op het zonnige Berlijn en genieten van de voorjaarsbloeiers in het park.

IMG_7852

IMG_7853

IMG_7856

IMG_7858

IMG_7860

IMG_7861

IMG_7868

Een taxirit later stappen we uit aan de Oberbaumbrücke, een neogotische bakstenen brug over de Spree met twee 34 meter hoge torens in het midden. De brug verbindt de wijken Kreuzberg en Friedrichshain en bestaat uit twee niveaus, één voor het autoverkeer en voetgangers en één voor de metrolijnen U1 en U3. Tijdens de Koude Oorlog was deze brug een grensovergang voor voetgangers die enkel door de inwoners van West-Berlijn gebruikt mocht worden. De brug raakte stevig beschadigd tijdens WOII en werd pas na de val van de Muur gerenoveerd. Tussen de torens op het midden van de brug werd voor de metro een nieuw stalen bruggedeelte gebouwd naar een ontwerp van Calatrava. De vernieuwde brug heropende in 1994. Continue reading

Van Leuven naar Berlijn – 9 april 2023

Na onze fijne trip naar Barcelona vorig jaar, trekken we dit jaar met onze vrienden en hun twee kinderen richting Berlijn. Mijn vriend en ik bezochten Berlijn in 2010 tijdens onze roadtrip door Europa en zijn erg benieuwd om te ervaren hoe de stad sinds die tijd veranderd is. We ontmoeten onze vrienden mooi op tijd op de luchthaven (gelukkig geen stressy filetoestanden zoals de vorige keer). We checken onze valiezen in (bij zo’n self check-in ben ik altijd wat zenuwachtig dat de bagagetag ergens onderweg loskomt) en hebben nog riant veel tijd om iets te drinken alvorens aan boord van het vliegtuig te gaan.

De vlucht verloopt vlotjes en iets voor zes uur komen we in de gloednieuwe luchthaven Berlijn Brandenburg aan. Al snel rollen onze koffers van de bagageband en dan begint de zoektocht naar een taxi. In heel de lange, lange rij taxi’s valt er geen enkele taxi geschikt voor zes personen te bespeuren. Heel bizar, want op elke luchthaven ter wereld staan er wel van die busjes om iets grotere gezelschappen te vervoeren. Niet dus in Berlijn. Gelukkig heeft mijn vriend op voorhand de taxi-app Free Now geïnstalleerd en kan hij in de app aangeven dat hij een taxi voor zes personen nodig heeft. De taxi is er verbazingwekkend snel en brengt ons in een veertigtal minuten naar het appartement dat we gehuurd hebben, niet ver van Checkpoint Charlie in de statige Friedrichstraße.

IMG_1402

IMG_1410

IMG_1412

Het appartement zelf is gelegen in een prachtig historisch gebouwencomplex, maar wat een gedoe met de verhuurders, zeg! Ik heb mij op voorhand zeker vier keer akkoord moeten verklaren met steeds veranderende en steeds strenger wordende huisregels. De verhuurders waren er duidelijk niet gerust op dat wij ‘s nachts geen wilde feestjes zouden geven. En alhoewel ik ze gerust gesteld had dat wij geen plannen in die zin hadden, bleef ik maar berichten krijgen die benadrukten dat we muisstil moesten zijn. Uiteindelijk krijg ik de dag van ons vertrek een bericht dat de onderbuur erg gevoelig is voor lawaai en dat we in het appartement zelfs niet met onze schoenen aan mogen rondlopen. Mais enfin.

Gelukkig klopt de uitleg over hoe we de sleutels uit het kluisje moeten krijgen als een bus en blijkt het appartement zeer mooi en ruim te zijn met twee afzonderlijke badkamers. We trekken onze schoenen uit en installeren ons in het appartement. We worden bij onze aankomst meteen al gespot door de onderbuur die duidelijk op de loer ligt om de huurders van het appartement boven haar te spotten en krijgen van haar opnieuw de boodschap mee dat we geen geluidsoverlast mogen veroorzaken. Al goed dat we een goed gevuld programma hebben en niet van plan zijn veel tijd op dat appartement te besteden.

IMG_1416

IMG_1418

IMG_1420

IMG_1422

We hebben honger gekregen van de trip en ik zoek een restaurant in de buurt. Mijn oog valt op restaurant Mama Cook en ik weet onze vrienden, die niet zo’n fan zijn van exotisch eten, te overtuigen om daar te dineren. En amai, wat een toprestaurant. Het finger food valt bij iedereen in de smaak, mijn mojito is fantastisch en ook de hoofdgerechten zijn heerlijk (al zijn sommige sausjes net iets te pikant voor onze vrienden). Ik bestelde een Aziatische Surf and Turf met noedels die ik helaas moet afstaan aan L, de dochter van onze vrienden. K had heel dapper een noedelsoep besteld, maar die blijkt toch iets te pikant voor haar te zijn. Gelukkig ben ik een grote fan van noedelsoep en smaakt de soep mij voortreffelijk.

IMG_1424

IMG_1436

IMG_1437

IMG_1439

IMG_1441

Voldaan keren we terug naar ons appartement alwaar we op fluistertoon nog wat black stories spelen om vervolgens op tijd in bed te kruipen. We hebben morgen een drukke dag voor de boeg!