Vandaag starten we de dag met een ontbijt bij Star Bäckerei. Ondanks de score van 4,5 op googlemaps vinden we dit ontbijt toch enigszins teleurstellend. We bestellen allemaal één van de verschillende ontbijtformules, maar zowat op elke schotel ontbreekt wel iets. Wij mankeren olijven, honing, chilipasta, Turkse thee en nog wat zaken. En ook het brood is zeer schaars. Na ons vriendelijk verzoek om extra brood krijgen we simit (een ringvormig Turks broodje met sesamzaad), maar de gewone broodjes zitten duidelijk nog in de oven. De uitbaters van de piepkleine zaak lijken iet of wat overweldigd te zijn doordat er maar liefst zes mensen tegelijkertijd hebben plaatsgenomen in hun zaak. Nu, uiteindelijk hebben we genoeg gegeten, maar een onverdeeld succes was dit chaotisch bezoek niet. Al zijn de uitbaters zeer zeker sympathiek: de tieners krijgen twee gratis donuts toegestopt als afscheidscadeautje.

Om tijd te sparen nemen we de taxi naar ons eerste museum van de dag: het Pergamonmuseum. Door de recente acties van klimaatactivisten, zijn zelfs kleine handtassen niet meer toegelaten in het museum en dus proppen we zoveel mogelijk van onze benodigdheden (voornamelijk externe batterijen en papieren zakdoekjes) in onze zakken en laten we de rest achter in de lockers en de vestiaire.

Zelfs om tien uur ‘s ochtends is het al heel druk in het museum. Door de grote renovatie die het museum momenteel ondergaat, zijn helaas niet alle topwerken te bewonderen (de Mshatta façade wordt heropgebouwd en de beelden van het Pergamonaltaar waaraan het museum zijn naam te danken heeft, zijn momenteel elders onder gebracht). Gelukkig slagen de fabuleuze Ishtar poort van Babylon en de Romeinse marktpoort van Milete er moeiteloos in ons gezelschap te betoveren. En ook de islamitische collectie met de prachtige Aleppo-kamer spreekt ons aan.

Toen ik de reis plande, zocht ik op voorhand een plek vlakbij het museum om te lunchen, want uit ervaring weet ik dat je altijd langer blijft plakken in zo’n museum dan verwacht. Zeker als dat museum over zo’n indrukwekkende collectie beschikt. Mijn keuze is een schot in de roos. Kaffeeserie blijkt een gezellige plek te zijn met een voldoende divers lunchaanbod om iedereen tevreden te stellen. Poké bowls for the win!

Bijkomend pluspunt: deze lunchplek ligt letterlijk op een paar passen van onze volgende bestemming, Pergamonmuseum: Das Panorama. In dit tijdelijke bijgebouw (open tot 2024) van het Pergamonmusuem is de hoofdattractie het 360 graden panorama van de stad Pergamon van de hand van Yadegar Asisi. Tegelijkertijd kan je in dit gebouw tachtig van de belangrijkste werken uit de antieke stad Pergamon bewonderen, waaronder de befaamde fries die het levensverhaal van Telephos vertelt. De antieke beelden op zich zijn het bezoek al meer dan waard, maar het reusachtige panorama dat je kan bewonderen door een soort uitkijktoren in het midden van de ruimte te beklimmen, overtreft mijn verwachtingen. Het panorama zelf is statisch, maar door te spelen met het licht en geluidseffecten lijkt het echt alsof je een dag doorbrengt in de stad Pergamon. Het panorama is zo rijk aan details dat je niet weet waar eerst kijken. Een dikke aanrader!

Helaas, wanneer we weer buiten staan, is het weer omgeslagen. De zon heeft plaatsgemaakt voor donkere, dreigende regenwolken. We proberen het niet aan ons hart te laten komen en wandelen naar de Berliner Dom. We bewonderen de prachtig versierde koepel en klimmen uiteraard naar boven om te genieten van het uitzicht op Berlijn. De regenwolken lossen zo nu en dan wat druppels en het waait stevig, maar het kon erger.

Terug op de begane grond wandelen we naar de beroemdste boulevard van Berlijn: Unter den Linden. Onze eerste stop is de Neue Wache, met kopie van een beeld van de Duitse kunstenares Käthe Kollwitz, dat ze nadat haar zoon Peter sneuvelde tijdens de Eerste Wereldoorlog. Helaas, nu barst de regenbui in volle hevigheid los en we moeten ons plan voor een wandeling langs de mooie boulevard laten varen. In plaats daarvan reppen we ons naar het dichtstbijzijnde café dat helaas gesloten is (damn you, googlemaps). Terug naar Kaffeeserie dan maar. Waar we er gelukkig in slagen een tafel voor zes personen te veroveren en onze doorweekte jassen te drogen te leggen op een sofa vlak bij ons (helaas geen kapstok te bespeuren).

Tot groot ongenoegen van onze vriendin is Kaffeeserie bijna helemaal uitverkocht. Geen warme chocolademelk, geen smoothies, geen vers fruitsap, geen soep en geen punch. UIt pure ellende bestel ik dan maar een prosecco en pannenkoeken met rode vruchten. Er restte mij gewoon geen keuze! Al had een warme chocolademelk na die stevige regenbui wel echt gesmaakt.

Gelukkig trekt de hemel na onze noodstop bij Kaffeeserie weer open en kunnen we de rest van Unter den Linden droog afwandelen. Net zoals de vorige keer dat wij er waren, is het behoorlijk druk bij de Brandenburger Tor. Een groep actievoerders eisen de vrijlating van Julian Assange. Ondanks het tegenlicht en het vele volk slagen we er toch in een paar foto’s van de brandenburger Tor te maken. Je bent toerist of je bent het niet.

Omdat we nog wat marge hebben voor ons geplande bezoek aan de Reichstag maken we een kleine omweg langs het Holocaustmonument. Onze vriendin gaat helemaal op in het monument, maar haar man en ik wenden onze blikken naar de hemel en zien een formidabele regenbui aankomen. Het kost ons wat moeite en geroep, maar uiteindelijk vinden we onze vriendin terug en vatten we in marstempo de wandeling naar de Reichstag aan.

Natuurlijk zijn we nét te laat om de regenbui te vermijden, maar dankzij onze op voorhand gereserveerde tickets moeten we niet lang in de regen wachten en worden we meteen de containers binnen gelaten waar de security check plaatsvindt. Terwijl we wachten tot we ons naar de Reichstag zelf mogen begeven zien we vanuit de containers opeens een prachtige dubbele regenboog aan de hemel verschijnen. Ik vloek inwendig (en misschien ook een beetje uitwendig) dat ik niet boven op het dak van de Reichstag sta om dit spektakel op foto vast te leggen.

Helaas, we moeten wachten tot we het signaal krijgen dat we in groep naar binnen mogen om in het gebouw zelf de lift naar boven te nemen. Als we eindelijk boven zijn, pers ik er een spurtje uit, maar helaas de regenboog vervaagt al. Balen!

Ik beklim in mijn eentje de koepel om mij te voegen bij onze vrienden, die een minder grote fotografische drang voelden dan ikzelf. De zon schijnt volop door het wolkendek waardoor de koepel in een magisch licht baadt. En dan gebeurt het: opeens komt er zowaar een tweede dubbele regenboog te voorschijn. Ik spurt zo snel als ik kan van boven in de koepel terug naar beneden en slaag erin de regenboog in volle glorie vast te leggen. Twee dubbele regenbogen op één avond. Als dat geen goed voorteken is, dan weet ik het ook niet meer!

Het licht blijft magisch en we vinden een vriendelijke toerist bereid om ons groepje van vier in het mooie avondlicht met de koepel op de achtergrond te vereeuwigen. Echt, onze timing voor dit bezoek aan de koepel had niet beter kunnen zijn!

Bij het verlaten van de Reichsdag slaag ik erin om deze prachtige foto van de gevel te maken en maak ik als wederdienst om even uit beeld te gaan wat foto’s van een schattig gezin met twee dochters.

Na de Reichstag achter ons gelaten te hebben, wandelen we opnieuw over de boulevard Unter den Linden. Op ons gemak deze keer, want de regenwolken hebben gelukkig andere oorden opgezocht. We sluiten de avond af met een copieuze maaltijd in traditioneel Berlijns restaurant Nante Eck. We aperitieven met een Brotzeit a la Vater Zille, een rijk gevulde plank met allerlei lokale charcuterie, worsten en kazen en kiezen vervolgens allemaal voor een vlezeke als hoofdgerecht. Enkel de dochter van onze vrienden waagt zich aan een authentieke Berliner currywurst. When in Berlin… Mijn vriend en ik sluiten de maaltijd af met een lokaal aperitief.

Brotzeit a la Vater Zille:

Kross gebratenen 1/2 Bauernente met Apfelrotkraut und Kartoffelklößen:

Een authentieke Berliner Riesen-Currywurst:

Nantes Filet-Topf: Streifen vom Schweinefilet mit gerahmten Champignons, Zwiebeln und Kartoffelpüree:

Zilles Schlachteplatte: saftiger Kaßlerbraten, Blut- und Leberwurst, serviert met Sauerkraut und Kartoffeln:

Een taxirit later doen we ons best zo stil mogelijk de trappen naar ons appartement op te klimmen. We willen de boze buren niet wakker maken! Ondanks het mindere weer toch een fijne dag gehad.