babybezoek

Fietstochtje naar Aartselaar

Na de grauwe, grijze zaterdag, volgde en prachtig zonnige zondag. Ideaal voor een fietstochtje van Borgerhout naar Aartselaar met een Blue-bike van de NMBS. Ik begon mijn fietstochtje op een Antwerpse Velo om in Berchem station over te stappen op een Blue-bike. Dat laatste verliep iets minder vlot dan gehoopt want ik slaagde er niet in het zadel van de fiets bij te stellen naar een hoogte geschikt voor mijn korte beentjes. Gelukkig vond ik een sterke man die bereid was mij uit de nood te helpen.

De fietstocht naar Aartselaar was een bijzonder prettige ervaring. Googlemaps bracht mij langs mooie lanen met brede fietspaden, smalle lanen met hoge bomen en gezellige woonwijken. Het enige vervelende was dat mijn gsm-houder voor op de fiets nog in Genève lag en ik dus om de haverklap moest stoppen om na te gaan wat het volgende deel van de route was.

IMG_7976

In Aartselaar aangekomen, werd ik bijzonder vriendelijk onthaald door vrienden K en C die onlangs hun familie uitgebreid hadden met een tweede zoon. Al een even groot dotje als hun eerste zoon. We dronken gezellig iets op hun balkon en genoten van de prachtige namiddag. Hun oudste zoon (drie jaar) toonde trots zijn puzzelkunsten. Tot mijn verbazing maakte hij puzzels van veertig stukken zonder hulp! Jawadde, indrukwekkend. En ook toen we samen spelletjes speelden (allemaal bedoeld voor oudere kinderen) bleek dat hij bijzonder intelligent was. Alweer eentje die hoogstwaarschijnlijk een jaartje zal mogen overslaan.

Na een fijne namiddag namen we afscheid, want er wachtte mij nog een flinke fietstocht van zo’n 45 minuten. De route terug die Googlemaps voor mij koos, was iets minder mooi dan de heentocht, maar de fysieke inspanning deed me deugd. Nu ik zoveel werk, schiet sporten er een beetje bij in. Hopelijk brengen de zomermaanden beterschap.

Babybezoek The Day After

Laat me zeggen dat ik me de vrijdag na mijn afscheidsfeestje niet echt in topvorm voelde. Gelukkig startte mijn werkdag met een plaatsbezoek aan een Brusselse locatie waar mijn bedrijf in september een groot evenement zal organiseren. Niet dat ik daar zelf nog bij zal zijn, maar mijn collega wilde graag dat ik hem vergezelde. De ideale manier om een kater te verwerken. Al waren het in dit geval vooral mijn voeten die me parten speelden. Te lang recht gestaan op te hoge hakken. De prijs van vrouwelijke ijdelheid.

Gelukkig was ik tegen de avond genoeg gerecupereerd om op babybezoek te gaan bij vrienden in Heverlee. Wat droombaby is hun tweede zoontje. Zo’n braaf kindje! Geen kik gegeven tijdens het ganse bezoek én dan mooi de oogjes open gedaan om te poseren voor de foto met zijn mama en papa. Ik vond persoonlijk dat de nieuwe aanwinst erg leek op zijn oudere broer, maar dat kan natuurlijk nog veranderen. Hopelijk wordt de nieuwe baby net zo’n goedlachs mannetje als zijn broer!

Baby’s en quiches

‘t Was geleden van begin december dat mijn vriend en ik nog eens op babybezoek gingen. Het lijkt erop dat de babyboom in onze vriendenkring zo langzamerhand begint af te nemen. Ondertussen hebben de eerste kinderen zowaar al hun vormsel gedaan (en ik mezelf maar wanhopig proberen wijs te maken dat ik niet oud ben).

Omdat ik uit goede bron weet dat een lekkere maaltijd op tafel toveren die eerste weken na de geboorte niet zo voor de hand liggend is, bestelden mijn vriend en ik quiches bij onze favoriete Leuvense traiteur om zondagavond samen met de trotse ouders en hun oudste zoon op te eten. De baby hield het bij borstvoeding. 😉 Grote broer (net de twee jaar gepasseerd) was duidelijk dol op zijn kersverse broertje. Hij poseerde superlief en met een grote glimlach voor de foto. Echt schattig om te zien. De ouders zagen er ook vrij uitgerust uit om een baby van nog geen twee weken in huis te hebben. Blijkbaar gunde hun jongste zoon hen al een paar uren na mekaar nachtelijke slaap.

De quiches (nochtans een portie voor twaalf personen) raakten tot mijn grote verbazing helemaal op. We zullen allemaal grote honger gehad hebben. ‘t Was dan ook naar goede gewoonte weer geweldig lekker! En de vanillepudding met hagelslag als dessert was de perfecte throwback naar mijn jeugd om de avond af te sluiten.

Op babybezoek in Vilvoorde

Grappig, Vilvoorde is niet meteen een gemeente die hoog op mijn ‘te bezoeken’ lijstje pronkt en toch bracht het toeval mij maar liefst twee keer op één week naar het bouwvallige station van Vilvoorde.

Normaal gezien werden mijn vriend en ik zaterdag verwacht bij vrienden in Kumtich, maar deze afspraak werd verzet wegens conflicterende agenda’s en activiteiten. En zo kwam er tijd vrij om na de Koreaanse les naar Vilvoorde te sporen voor een babybezoekje. Mijn vriend pikte me op aan het station van Vilvoorde en samen reden we naar het AZ Jan Portaels. We troffen twee apetrotse ouders én grootouders aan. De baby bleek een flinke jongen die liever sliep dan at (de mama moest hem wakker maken om hem aan de borst te leggen). Het was fijn om te zien hoe gelukkig de ouders waren. De baby moest na 26 uur arbeid alsnog met een keizersnede gehaald worden, maar de moeder was al bijna helemaal gerecupereerd van deze ingreep. Sterke dame!

We dronken champagne, toastten op het nieuwe leven en maakten veel foto’s als herinnering voor de mama en papa. Blij voor onze vrienden! <3

Noedelsoep en blonde jongens

Hoe mooi en idyllisch Kruibeke ook moge zijn, er geraken op een weekavond is niet bepaald een lachtertje. En dan mochten we al van geluk spreken dat mijn vriend het lumineuze idee had de wagen ‘s ochtends naar het station van Mechelen te rijden en van daaruit de trein naar Brussel te nemen. Zo konden we ‘s avonds ten minste toch al de Brusselse files vermijden. Maar ja, hoe gaat dat, eerst wat vertraging met de trein en dan files rondom Antwerpen, alles bij mekaar geteld deden we toch anderhalf uur over de rit naar trotse ouders Kato en Dieter.

Gelukkig was het fileleed snel vergeten, na de kennismaking met de kleine Adriaan. Wat een brave baby! Bijna even cool als zijn grote broer Isaak! We klonken in de tuin op het nieuwe leven, bliezen bellen, bewonderden de verbouwingswerken, maakten wat gezinsfoto’s en genoten van de heerlijke zomeravond. Toen ik na de overdaad aan aperitiefhapjes een heus noedelsoepje geserveerd kreeg, kon mijn avond al niet meer stuk. De gegrilde ananas met ijs, maakte de avond helemaal perfect.

IMG_2242

IMG_1132

IMG_1139

Dat er gelachen werd met mijn superwarme slaapsokken, nam ik er dan ook met graagte bij.

IMG_1140

Die doopsuiker houden we nog wel te goed! 😉

Babybezoek!

De laatste vrijdag van oktober brachten we ‘s avonds een bezoekje aan een kersverse baby van vrienden. De baby kreeg een bijzondere naam met een mooie betekenis en gunde mij zelfs één van zijn allereerste lachjes. Wat een charmeur!

Verder werden we in de watten gelegd met een pastareceptje van Jeroen Meus met champignons en gehaktballetjes. Daarna werden we getrakteerd op stroopwafelvla uit de Albert Heijn (hoewel ik geen fan ben van ketens, moet ik zeggen dat het wel leuk is om een ander aanbod te ontdekken) vergezeld van een kopje thee uit de meest geweldige theekop ooit. 😉

A lovely evening was had by all.

IMG_8649[1] IMG_8652[1]

Mijn petekindje is grote broer!

Zes weken te vroeg, maar toch al 2,8 kilogram zwaar en 49 centimeter lang. Als de baby tot het einde in de baarmoeder was blijven zitten, was hij wellicht ter wereld gekomen met een geboortegewicht van 5 kilo. Een flinke brok dus, die het na zijn iets te vroege start heel erg goed doet. Mijn petekindje is een trotse grote broer, die er nog wat aan moet wennen dat alle ogen nu niet enkel op hem gericht zijn.

Vorige zondag stond er een bezoekje aan deze flinke kerel op het programma. Om het de ouders niet te moeilijk te maken (het is al druk genoeg met een peuter en een baby in huis), bestelden we voor het avondeten twee quiches bij Convento Food, eentje met zalm en broccoli en eentje met lamsvlees, butternutpompoen en fetakaas. Deze foto van het quicheoverschot geeft meteen een antwoord op de vraag of het lekker was:

IMG_8354

Als dessert aten we crumble met frambozencoulis en mascarpone. Een recept van Jeroen Meus. Heel lekker!

IMG_8358

En de baby? Die toonde zich een gewillig fotomodel met een gezonde eetlust!

Een wervelend weekend

Vrijdag 4 juli: afhaalsushi gegeten in het Antwerpse samen met Lime en haar boyfriend en het schattige product van hun liefde bewonderd. Blij dat ik erin geslaagd ben de eerste glimlach van deze flinke brok baby op camera vast te leggen.

Zaterdag 5 juli: uitstapje naar het provinciedomein gepland met mijn petekindje en zijn ouders, helaas letterlijk in het water gevallen. Het lijkt wel alsof de zomer er de brui aan gegeven heeft en we rechtstreeks in de herfst beland zijn. De geplande barbecue bij de ouders van mijn petekindje werd dan ook wegens aanhoudende regenval geschrapt en vervangen door do-it-youself pizza’s. Ook lekker! De zelfgemaakte tiramisu was er echter te veel aan. Ik kon echt geen pap meer zeggen!

IMG_5145[1]

 

IMG_5146[1]

Zondag 6 juli: Verjaardagsfeestje van het petekindje van mijn vriend. Vijf jaar al, niet te geloven hoe snel de tijd vliegt. Ook hier strooide de regen roet in het eten. Gelukkig stond er een weersonafhankelijk gerecht op het menu: balletjes met kriekjes. Omdat ik de kriebels krijg van al verschrikkelijk genderbevestigende roze speelgoed, kochten we een coole legoset. Waar ze uiteraard niet naar heeft omgekeken want de andere cadeaus waren wel roze. Gelukkig vielen onze andere cadeaus, een gloednieuwe outfit en een bellenblaasspul, wel in de smaak. Ik blijf het toch moeilijk hebben met heel die prinsessentrend. Lang leve de stoere meisjes!