Een onbepaald aantal jaar geleden werd ik geboren. Dit was de allereerste keer dat ik mijn verjaardag in het buitenland vierde. Het tijdsverschil met België speelde ons nog steeds parten. Zo rond een uur of vier was ik klaar wakker om dan een uur of meer wanhopig te proberen de slaap te vatten. De ochtendstond voelde aan alsof ze lood in de mond had. Zelfs een frisse douche kon niet de nodige verlichting brengen.
Moe of niet moe, we stonden vroeg op om op tijd te zijn voor onze coffee cruise in Sydney Harbour. Op zoek naar een ontbijt (in Australië betaal je enkel voor overnachting, niet voor ontbijt), kwamen we een Food Court tegen. Een leuk concept dat ik in België enkel nog maar in de City 2 in Brussel gezien heb. Met dit verschil dat je in Australië erg goedkoop kan eten in zo’n Food Court. Wij bestelden een smoothie en een broodje voor onderweg aan één van de vele standjes.
De cruise zat in de prijs van het hotel inbegrepen, dus we stelden er ons niet al te veel van voor. De cruise bleek echter een aangename verrassing. We voeren heel de baai rond, kregen professionele uitleg van een gids en werden onthaald op niet alleen thee en koffie, maar ook een overdaad aan gebak (tot grote vreugde van alle bomma’s aan boord, die bijna wild werden). Twee muffins later zat ik tevreden te zuchten op mijn bankje. Rondvaren in de baai van Sydney blijkt de ideale manier om de stad te bekijken. We zagen de flat van Russel Crowe, enkele peperdure huizen, een (zoals de gids zei) “ouderwetse” ophaalbrug, een nudistenstrand, een schattig vuurtorentje en de alomtegenwoordig Opera House en Harbour Brigde.
Na de cruise richtten we onze schreden naar de Botanic Garden. Grote botanische tuinen waar je gemakkelijk een namiddag kan ronddwalen. We keken naar de exotische plantencollectie, genoten van een fruitsla die we, net als de inboorlingen van Sydney, op het gras van het park opaten, zagen mooie orchideeën, lazen wat over de eerste kolonisten en roken aan de rozen in de rozentuin. Ik was erg onder de indruk van de gigantische kolonie vleermuizen die in de botanische tuin huizen. De takken van de bomen puilden uit van de vleermuizen. En niet van die kleine gevalletjes als bij ons in België. Neen, serieus uit de kluiten gewassen exemplaren. Een mooi schouwspel.
‘s Avonds ontmoetten we E, T en kleine M aan Circular Quay. We zouden samen dineren ter ere van mijn verjaardag. Ze waren zelfs zo attent om een klein cadeautje mee te brengen. In onze reisgids stond dat The Rocks een veelvoud aan eetgelegenheden zou bevatten, maar dat viel in de praktijk zwaar tegen. Veel restaurants waren er niet en de enige die open waren, schenen Italianen te zijn. En daar had ik voor mijn verjaardag geen zin in. Enfin, bij gebrek aan alternatieven en door onze hongerige magen belandden we toch bij een Italiaan. Het eten was ok, maar ik was toch een beetje teleurgesteld.
Na het eten en anderhalf glas wijn was mijn pijp volledig uit. Ik moest enorm veel moeite doen om de gesprekken te volgen. Wijselijk besloten we naar het hotel terug te keren. We waren zo moe dat we al om half tien in bed lagen. Ik denk dat ik op mijn verjaardag nog nooit zo vroeg in bed gelegen heb.
