cruise

6 november: Yellow Water cruise

Het begint een beetje eentonig te worden, maar vandaag waren we weer vroeg uit de veren. Omdat we de smaak van de cruises helemaal te pakken hebben, reserveerden we voor vandaag een cruise op de South Alligator River. De cruise voerde ons de rivier op die bruiste van het leven. Exotische vogels en vissen à volonté. We wisten niet waar eerst kijken en de fototoestellen klikten aan één stuk door. De bestuurder van de boot gaf zeer goede uitleg over de verschillende vogels die we onderweg te zien kregen. Wat verderop ontmoetten we onze eerste krokodil. Wisten we meteen waaraan de rivier haar naam te danken had. (Er zijn in Kakadu National Park ook nog een East en een West Crocodile River.) We waren getuige van één van de meest indrukwekkende gebeurtenissen tot nu toe. Ja, indrukwekkender dan de jumping crocs, die eigenlijk gewoon een kunstje opvoerden voor de mensen. We zagen de krokodil in zijn natuurlijke habitat een barramundi vangen en naar binnen spelen. We kregen de indrukwekkende rij tanden te zien en zagen het dier zijn vangst verorberen. Onvergetelijk. Zelfs de gids zei dat hij dit nog noot gezien had.

Na dit schouwspel voeren we werden. We zagen nog vele krokodillen en vogels in alle soorten en maten: een jaribu, een lelielopertje met voeten die groter waren dan zijn lijf, ibissen, arenden, magpie gooses, een king fisher (een prachtig blauw met oranje vogeltje) en eenden, massa’s eenden. De oevers van het flood plain zagen zwart van de vogels. Ik kan hier nog uitgebreid over uitweiden. Maar dit is iets wat je echt zelf gezien moet hebben. Foto’s zijn maar een flauwe afspiegeling van de ervaring zelf. Alweer een hoogtepunt op deze reis.

Van al dat vogeltjes kijken, hadden we honger gekregen. In onze reisgids stond dat we niet al te ver van een klein stadje waren, Jabiru (genaamd naar de vogel). Volgens onze reisgids waren daar enkele restaurants en als onze gids dat schrijft, dan geloven wij dat. We reden naar het centrum van Jabiru dat uit welgeteld één cirkelvormige straat en wat dwarsstraten bestond. Doods is een goeie omschrijving. Restaurants waren er nergens te vinden. Naar een hotel gereden dan maar. Daar was het restaurant ‘s middags gesloten, maar de vriendelijke juffrouw aan de receptie verwees ons door naar een concurrerend hotel waar men wel een lunch aanbood. Wij repten ons met hongerige magen naar de Holiday Inn. We vleiden onze bezwete lijven op de poepchique stoelen en bestelden ons eten. Naast ons waren er nog een drietal andere koppels aanwezig in het restaurant. We konden dus in alle rust genieten van onze pasta met kip. 😉

26 oktober: Verjaardag in Sydney

Een onbepaald aantal jaar geleden werd ik geboren. Dit was de allereerste keer dat ik mijn verjaardag in het buitenland vierde. Het tijdsverschil met België speelde ons nog steeds parten. Zo rond een uur of vier was ik klaar wakker om dan een uur of meer wanhopig te proberen de slaap te vatten. De ochtendstond voelde aan alsof ze lood in de mond had. Zelfs een frisse douche kon niet de nodige verlichting brengen.

Moe of niet moe, we stonden vroeg op om op tijd te zijn voor onze coffee cruise in Sydney Harbour. Op zoek naar een ontbijt (in Australië betaal je enkel voor overnachting, niet voor ontbijt), kwamen we een Food Court tegen. Een leuk concept dat ik in België enkel nog maar in de City 2 in Brussel gezien heb. Met dit verschil dat je in Australië erg goedkoop kan eten in zo’n Food Court. Wij bestelden een smoothie en een broodje voor onderweg aan één van de vele standjes.

De cruise zat in de prijs van het hotel inbegrepen, dus we stelden er ons niet al te veel van voor. De cruise bleek echter een aangename verrassing. We voeren heel de baai rond, kregen professionele uitleg van een gids en werden onthaald op niet alleen thee en koffie, maar ook een overdaad aan gebak (tot grote vreugde van alle bomma’s aan boord, die bijna wild werden). Twee muffins later zat ik tevreden te zuchten op mijn bankje. Rondvaren in de baai van Sydney blijkt de ideale manier om de stad te bekijken. We zagen de flat van Russel Crowe, enkele peperdure huizen, een (zoals de gids zei) “ouderwetse” ophaalbrug, een nudistenstrand, een schattig vuurtorentje en de alomtegenwoordig Opera House en Harbour Brigde.

Na de cruise richtten we onze schreden naar de Botanic Garden. Grote botanische tuinen waar je gemakkelijk een namiddag kan ronddwalen. We keken naar de exotische plantencollectie, genoten van een fruitsla die we, net als de inboorlingen van Sydney, op het gras van het park opaten, zagen mooie orchideeën, lazen wat over de eerste kolonisten en roken aan de rozen in de rozentuin. Ik was erg onder de indruk van de gigantische kolonie vleermuizen die in de botanische tuin huizen. De takken van de bomen puilden uit van de vleermuizen. En niet van die kleine gevalletjes als bij ons in België. Neen, serieus uit de kluiten gewassen exemplaren. Een mooi schouwspel.

‘s Avonds ontmoetten we E, T en kleine M aan Circular Quay. We zouden samen dineren ter ere van mijn verjaardag. Ze waren zelfs zo attent om een klein cadeautje mee te brengen. In onze reisgids stond dat The Rocks een veelvoud aan eetgelegenheden zou bevatten, maar dat viel in de praktijk zwaar tegen. Veel restaurants waren er niet en de enige die open waren, schenen Italianen te zijn. En daar had ik voor mijn verjaardag geen zin in. Enfin, bij gebrek aan alternatieven en door onze hongerige magen belandden we toch bij een Italiaan. Het eten was ok, maar ik was toch een beetje teleurgesteld.

Na het eten en anderhalf glas wijn was mijn pijp volledig uit. Ik moest enorm veel moeite doen om de gesprekken te volgen. Wijselijk besloten we naar het hotel terug te keren. We waren zo moe dat we al om half tien in bed lagen. Ik denk dat ik op mijn verjaardag nog nooit zo vroeg in bed gelegen heb.