Ratatouille

Gisteren zijn we er nog eens in geslaagd ons naar de kinepolis te verplaatsen. Ben nog steeds niet helemaal te spreken over dat stoelenreservatiesysteem, maar goed, alles went, zeker? Ik heb alleszins genoten van de film. Mits de juiste pr kan zelfs ongedierte schattig worden voorgesteld. De computer graphics waren ronduit indrukwekkend (de vacht van dat ratje!). We zijn blijven zitten tot het laatste stukje aftiteling en het aantal mensen dat aan Ratatouille heeft meegewerkt, was óók behoorlijk indrukwekkend. En ik vermoed dat dat ook zal gelden voor de gebruikte rekenkracht. Niet alleen technisch een knap staaltje, ook inhoudelijk zat het verhaal goed in mekaar. Het einde was bovendien minder zeemzoet dan je van dat soort films zou verwachten.

Tot nu toe was 2007 jammer genoeg een mager filmjaar voor mij. Ik denk dat het jaren geleden is dat ik nog zo weinig films in de filmzaal gezien heb. Ik heb alvast het goeie voornemen om dit in de laatste helft van 2007 goed te maken. Hoog tijd dat ik mij opnieuw een honderddagenkaart aanschaf.

Zaterdag 1 september

Is blijkbaar een ideaal moment om verrassingsfeestjes te organiseren. Helaas kan een mens maar op één feestje tegelijkertijd zijn. Dus mensen, als jullie feestjes organiseren, nodig ons ruimschoots op tijd uit. De kans is reëel dat wij jullie anders moeten teleurstellen.

Graffiti

Op de voordeur van ons appartementsgebouw. :-( I am not amused. Al een geluk dat de algemene delen nog altijd niet opgeleverd zijn en de verwijdering dus in principe op kosten van de bouwfirma moet gebeuren. Let op de “in principe” in de vorige zin, want ik vrees dat als we moeten wachten op de bouwfirma, dat we dan nog lang naar dit “kunstwerkje” zullen mogen kijken.

Iemand met connecties in het graffiti-wereldje die weet wat deze “tag” wil zeggen?

Update 28/08: Ondertussen heeft een goeie ziel de graffiti verwijderd. Er is gelukkig niks meer van te zien. Geen idee wie van onze medebewoners deze nobele daad begaan heeft, maar alleszins een dikke dankjewel hiervoor!

Diestsestraat vernieuwd

Na een overheerlijk Indisch middagmaal besloten we, aangetrokken door de ballonnetjes en de rode lopers, nog een wandelingetje te maken in de Diestsestraat. Allez, ik besloot dat en mijn vriendje volgde een beetje al mopperend. (Ja, studie-ontwijkend gedrag en ‘t is voor mijn eigen goed en zo, ik weet het.)

We kochten een brood en belandden bij het naar buiten gaan midden in een feestelijke stoet. Een bonte mengeling van schepenen, gemeenteraadsleden, muzikanten en historische figuren schreed voort op weg naar het pas vernieuwde laatste stuk van de Diestsestraat. Omdat we toch die richting uit moesten, besloten we te volgen. En ja, enkele minuten later werd een prachtig rood lint boven gehaald dat onder trompetgeschal werd doorgeknipt. Daarop volgden de traditionele speeches en maakte ik van de gelegenheid gebruik om wat fotootjes met mijn Treo te nemen. Om mijn collectie foto’s-van-mijn-favoriete-burgemeester wat aan te vullen. 😉

Et voila:


(Ja, ik weet het de kwaliteit is ondermaats.)

Op weg naar huis zijn we dan onze kameraad met ldvd tegengekomen. ‘t Ging al pakken beter met hem, hij had zijn oog al op een volgend meisje-dat-zeker-zijn-hart-zal-breken laten vallen. Sommige mannen… Enfin, we hebben wat gebabbeld en ik ben nog een ijsje gaan halen in het nieuwe winkeltje in de Diestsestraat. En nu ben ik mezelf aan het aansporen om achter de boeken te kruipen.

Een mooie zomeravond

Garnaalkroketten eten op het terras van de Appel. Genieten van een gigantisch glas sangria. Zuchten dat de zomer ons dit jaar nog niet veel mooie zomerse avonden gegund heeft. Met het vriendje op het gemak door de Leuvense straten slenteren en genieten van het rozige avondlicht. Een strip lezen op ons balkon met op de achtergrond beiaardmuziek. “Yesterday” van de Beatles: de beiaardier geeft het beste van zichzelf. De zon zien ondergaan, de wolken in prachtige pastelkleuren kleurend.

Zalig.

Irritant

Een loopneus krijgen terwijl je nog tweeëneenhalf uur examen voor de boeg hebt. En natuurlijk nergens een zakdoek in de buurt. Tweeënhalf uur sniffelen. Hopelijk heb ik mijn collega-studentjes niet te hard op hun zenuwen gewerkt.