winkelen

Hoe geef ik veel geld uit op twee uur tijd?

Door een reisje naar Amerika te boeken bij Connections en daarna nog even snel langs de solden te gaan. Het was zowel bij Connections als in de Leuvense winkelwandelstraten redelijk rustig. Ideaal voor mensen die houden van efficiëntie zoals mijn vriend en ikzelf. De vluchten liggen vast, de hotels voor Chicago en New York ook en in één moeite is mijn vriend drie hemden en een t-shirt rijker en ikzelf een hemd en een ensemble. Net op tijd om me feestelijk te kunnen uitdossen voor het nieuwjaarsdiner morgen op het werk. 😉

Kerstkitsch

Jaja, het is weer zover. We worden om de oren geslagen met melige kerstliedjes, de kerstverlichting flikkert stroboscopisch, mannen met witte baarden duiken te pas en te onpas op, rode hoofdtooien met witte accenten lijken de nieuwe rage en de geur van glühwein overheerst. Kerstmarktentijd!

En weten jullie wat? I like it! Bijgevolg was ik vanavond te vinden op de Leuvense kerstmarkt. De kraampjes waren nog maar pas open en de grote massa was er nog niet. Alle tijd om zonder dringen de kerstkitsch in ogenschouw te nemen, een overheerlijke geflambeerde Bretonse pannenkoek met warme gekaramelliseerde appeltjes en vanille-ijs te verorberen en zomaar wat rond te lopen.

Als je zomaar wat rondloopt, kom je vaak onverwacht leuke dingen tegen die het moeilijk maken de knip op de portemonnée te houden. Na het traditionele kaarsje voor het goeie doel, kochten we drie quiches, twee paar handschoenen met zo’n hoedje dat ze van vingerloze handschoenen omtovert tot wanten en een soort wonderkaarsjes die eeuwig zullen branden met behulp van slaolie en keukenpapier. Ja, gladpratende Hollanders, ik heb er een zwak voor. Dat en het feit dat de pyromaan in mij gilde: “hebben, hebben, hebben”. 😉

Morgen volgen foto’s van onze nieuwe vurige aankoop. Eerst slaolie kopen. 😉

Shopping saturday

Omdat we toch vroeg uit bed waren, besloten we maar ineens door te bijten en de aankopen voor Australië te doen die al een tijdje op ons lijstje stonden. De eerste stop van de ochtend leverde de meeste aankopen op. Na een gigantische omleiding bereikten we de D’Store alwaar we de trend voor de dag zetten: we liepen er de neef van mijn vriend tegen het lijf, net toen ik aan het bedenken was welke kleurtjes er nog ontbraken in mijn Sloggi hot hips collectie. Weet die neef meteen wat mijn favoriete ondergoed is. 😉 Verder kochten we nog een paars topje, twee fleeces (een rode en een gifgroene) voor mij en een fleece voor mijn vriend (een rode). De wandelsandalen die we zochten, waren helaas uitverkocht, maar verder waren we tevreden met onze aankopen en dan vooral met de korting die we kregen.

Daarna trokken we het stadscentrum van Leuven in. Daar liepen we werkmens tegen het lijf. Dat schijnt een zaterdagse gewoonte te worden. 😉 Na een kort babbeltje namen we afscheid om vijf meter verder tegen vriendin H op te botsen. H vertelde ons dat zij en C op dezelfde dag als wij op reis vertrekken. We vliegen dan wel tegenovergestelde windrichtingen uit, maar er is een kans dat we mekaar eventjes zien in de luchthaven van Londen. We gaan alleszins ons best doen om daar een ontmoeting te regelen. It’s a small world afterall.

H was onderweg naar het huisje waar zij en C wonen en vertelde ons dat C ergens wandelschoenen stond te passen. We vermoedden dat die ergens wel eens de A.S. Adventure zou kunnen zijn, de winkel waar wij een tweede poging wilden doen om wandelsandalen op de kop te tikken. En jawel, bij het binnenstappen sprong meteen de verwarde haardos van C in ons blikveld. Hebben we fijn naast mekaar schoenen zitten passen. Mijn vriend en ik schaften ons twee paar teva’s aan. Ik vind die van mij oerlelijk, hopelijk betekent dat dat ze oerdegelijk zijn. 😉

Daarna begaven we ons richting het Besloten Land. Ik kon niet langer wachten om mijn verjaardagscadeautje te verzilveren. En ja, op weg naar de Parijsstraat kwamen we T tegen, broer van mijn goede vriendin T. Hij vertelde ons dat hij volgende week op vakantie vertrekt, richting Toscane. Het lijkt wel alsof iedereen België ontvlucht. 😉 In het Besloten Land konden we ons dankzij de Besloten Feesten helemaal uitleven. Dit was het resultaat:

Daar zullen we wel eventjes zoet mee zijn.

Op weg naar huis hielden we een kleine tussenstop om een smoothie te drinken. Kwestie van wat energie op te doen om al die strips en twee paar sandalen naar ons appartement te sleuren. Strips zijn verdorie zwaar! En daarmee was de namiddag ook alweer om…

(Poging tot) solden

De buit:

  • Voor hem: drie hemdjes, één polo t-shirt en één paar schoenen (allemaal in solden).
  • Voor haar: één rokje, drie kleedjes, één topje, één bloesje en één paar schoenen (allemaal nieuwe collectie, I know, ‘t is schandalig).

Nu moeten we minstens een half jaar lang geen voet meer zetten in klerenwinkels. Hoera!

Stressmoment

Toen we deze middag met z’n vieren in de Apple winkel stonden om de ipod en de bijhorende versterker op te halen die ik twee weken geleden besteld had en de meneer in de winkel keihard beweerde dat hij nog geen betaling had ontvangen. En we konden niet op een andere dag terugkomen, want die ipod wordt vandaag cadeau gegeven tijdens het afscheid van mijn baas die op pensioen gaat. Gelukkig helpt kalm blijven en aandringen om alles toch nog eens goed na te kijken. En we waren met vier, we konden de verkoper nog altijd overmeesteren en hard gaan lopen met de buit. 😉

Winkelen tijdens de werkweek

Omdat er vandaag een aantal praktische zaken geregeld moesten worden, hadden mijn vriend en ik een dagje verlof. Omdag het allemaal wat vlotter ging dan verwacht, konden we deze namiddag op ons gemak boodschappen doen in onze favoriete Delhaize. Wat een verademing! Wat een rust! Wat een kalmte! Wat een ruimte! Geen gezigzag tussen karren door. Geen opstroppingen aan de fruit- en groetenweegschaal. Geen ellenlange files die de helft van de gangpaden in beslag nemen. En, o verwondering, geen vervelende bomma’s en bompa’s die op hun honderdduizendste gemak door de winkel slenteren en zo hun gehaaste medemens meermaals voor de voeten lopen. Nu ben ik er zeker van: de ouden van dagen gaan expres op zaterdag naar de winkel om hun werkende medemensen een hak te zetten. Jaja, het complot der derde leeftijd ontmaskerd!

Helemaal vergeten

Vorige week donderdag stond er een dagje ontspannen op het programma voor mijn vriendje en mezelf. Al weken op voorhand gepland in de agenda, want ontspannen moeten wij op commando. 😉  Ik was van plan de volgende dag (vrijdag) een klein verslagje over onze belevenissen neer te typen, maar de zoveelste bouwblunder weerhield mij daarvan. Omdat het een fijne dag was, krijgen jullie vandaag het verslagje.

We rolden donderdag blijgezind uit bed, gristen hier en daar wat kleren bij mekaar en vertrokken richting centrum. Eerste halte: de Inno, voor de minst leuke activiteit van de dag: winkelen. Gelukkig was het ‘s ochtends vroeg heel rustig in de winkel. Vooral dan op de lingerie-afdeling waar we het rijk bijna voor ons alleen hadden. De lingerie-afdeling heeft ook vrij grote paskotjes zodat het toch nog een spannend uitje werd. 😉 Resultaat: een nieuw setje in het blauw en een nieuwe gestreepte bustehouder waarvan ik helaas nergens een bijpassend broekje vond. Achja, combineren is in.

Daarna zetten we onze tocht verder naar de Improvisio. Dankzij de Bongo cadeaubon die ik voor mijn verjaardag kreeg van een gulle schenker, konden we genieten van een uitgebreid ontbijt vergezeld van een glaasje champagne. ‘t Was wel geen ontbijtbuffet zoals in het foldertje van Bongo vermeld stond, maar dat vonden we niet zo erg. Hetgeen we op ons bord kregen, was supervers. Misschien een klein minpuntje: er lag te veel charcuterie op mijn bord naar mijn smaak. Ik ben eerder een kaaseter, alhoewel ik geen neen zei tegen de gerookte zalm en de garnaaltjes. Mijn vriend heeft zich, hoffelijk als hij is, opgeofferd om mij van de overtollige charcuterie te verlossen. 😉

Na het ontbijt reden we richting Dilbeek. Van een andere gulle schenker had ik namelijk een bon voor een saunabezoek voor twee én een massage cadeau gekregen. Voor mijn verjaardag, jullie raden het al. De bon kon ook gebruikt worden voor een bezoek aan zustersauna ‘t Mineraal, maar omdat we daar ondertussen al twee keer geweest zijn, besloten we de thermen van Dilbeek een keertje te proberen.

De thermen van Dilbeek waren ok, maar volgende keer gaan we terug naar het Mineraal. Het was superdruk in Dilbeek (zal natuurlijk wel te maken hebben met het feit dat het vakantie was)  waardoor het in sommige sauna’s zoeken was naar een plaatsje en een ligzetel vinden die niet bezet was, was quasi onmogelijk. Het aanbod aan saunaruimten was ook aanzienlijk kleiner dan dat in ‘t Mineraal. Niet dat we ons niet geamuseerd hebben. Al bibberend in onze badjas door de winterse kou op weg naar de buitensauna’s. Al moet ik zeggen dat ik de eerste minuten van zo’n saunabezoek nog steeds wat schroom moet overwinnen. Zoveel blote piemels, ik moet er altijd weer aan wennen. 😉

Hoogtepunt van ons bezoek in Dilbeek, was echter de massagebeurt van 50 minuten. Voorheen had ik al eens een rugmassage gehad, een gelaatsmassage en een échte Thaise massage (wat op het moment zelf soms een behoorlijk pijnlijke ervaring kan zijn), maar nog nooit een full body massage. Echt ontspannend. Ik vermoed zelfs dat mijn vervelende hersencellen die nooit willen stoppen met nadenken, even trager dan normaal gefunctioneerd hebben. Alleen jammer dat ik geen knappe bink als masseur had. 😉 Ik weet alvast dat ik mijn vriend nooit zo’n massage cadeau kan doen: zo’n jong knap meisje dat overal aan je lijf zit te frunniken, er zijn grenzen. 😉

Mijn vriend en ik hebben alleszins genoten van ons bezoek. En mensen die mij nog bonnen of zo cadeau willen doen, ga gerust uw gang. 😉