werk

Een kort weekoverzichtje

  • Maandag 14 april: Spannende dag op het werk! Vandaag startte een nieuwe medewerkster in mijn team. Altijd afwachten of het klikt, maar ze heeft haar start alvast niet gemist. Meteen in een superlastige vergadering gegooid en dat zonder al te veel moeite overleefd. Ik heb er een goed oog in!
  • Dinsdag 15 april: De deadline voor de organisatie van ons Grote Jaarlijks Event komt met rasse schreden dichterbij. Een event dat altijd de nodige stress met zich meebrengt en je weet wat men zegt over de laatste loodjes. Al heb ik er alle vertrouwen in dat deze editie er eentje zal zijn om in te kaderen. Mijn medewerkers zijn goed bezig!
  • Woensdag 16 april: Na het werk een afspraak in de Kosmopol om te praten over bloggen, social media en tweetmeets. Altijd leuk om ideeën uit te wisselen.
  • Donderdag 17 april: Afspraakje met een goeie vriend in L’Etoile d’Or Leuven. Ik at asperges op Oostendse Wijze en dronk daar een glaasje kir royal bij. Na het eten gingen we op aangeven van onze vriend een dessert eten bij Quetzal. Ik twijfelde even over de chocoladefondue, maar hield het uiteindelijk toch maar bij een Chocomelk Azteca. Heerlijk, overigens!

IMG_4602[1]

De eerste week van april

  • Maandag 31 maart: Salsa ende bachata! Olé!
  • Dinsdag 1 april: Drukke dag waardoor de meeste 1 april-grappen aan mijn aandacht ontsnapt zijn. Volgend jaar beter! ‘s Middags met de collega’s van mijn team iets gaan eten in Le Théâtre National. Het was de laatste keer dan de collega die bijna op pensioen gaat erbij was. Een bijzonder moment. ‘s Avonds stond er een werkgerelateerd event op het programma in de AB. Ik twijfelde even of ik wel zou gaan, want de zon scheen zo heerlijk en een terrasje leek me zoveel aanlokkelijker dan een avond binnen zitten. Maar beet door en had er beslist geen spijt van. Het werd een fijne en inspirerende avond waarop ik heel wat bekenden tegen het lijf liep. Ik genoot ook erg van het optreden van de Compact Disk Dummies (ik zag hen al eerder aan het werk op Marktrock, maar toen sloeg de vonk niet over). De apps die we tijdens het optreden konden uitproberen vond ik persoonlijk niet allemaal even geslaagd, maar het was wel leuk om het gevoel te hebben zelf deel uit te maken van de show. Minpunt van de avond: de verschrikkelijk uitgedroogde lasagne, amper de naam lasagne waard.
  • Woensdag 2 april: De dag waarop ik vergaderde met onze advocaat en de oma van mijn vriend overleed. Zware dag met veel emoties.
  • Donderdag 3 april: ‘s Avonds alweer een werkgerelateerde activiteit op het programma. De voorstelling van een onderzoek ditmaal. Miste mijn trein doordat de ingang van Brussel Centraal die ik wilde nemen afgesloten was en er voor de hoofdingang geprotesteerd werd tegen de Afrikaanse regeringsleiders die in Brussel op bezoek waren.
  • Vrijdag 4 april: 40 jaar Veto gaan vieren en veel bekenden tegen het lijf gelopen. Altijd plezant om nog eens te kunnen bijpraten.
  • Zaterdag 5 april: Onze leraar Spaans was ziek, dus geen les vandaag. In de plaats daarvan fietsten mijn vriend en ik naar de Carmi en kwam ik thuis met drie paar nieuwe schoenen (‘t was nodig). Met dank aan de collega die mij de tip gaf, want ik kende deze winkel helemaal niet! In de namiddag ging ik naar een boekvoorstelling en ‘s avonds waren we te gast bij vrienden in Edegem. We speelden met hun dochters en praatten over het nieuwe huis dat ze aan het bouwen zijn.
  • Zondag 6 april: Een weekend vol vriendschap, want zondagmiddag waren we uitgenodigd om te lunchen bij vrienden in Heverlee. De verbouwingen aan hun huis schieten goed op. Ik vind het altijd leuk om te zien hoe een bouw of verbouwing vordert, maar stiekem ben ik blij dat ons appartementje op een paar kleine details na helemaal is afgewerkt. De ouders van mijn petekindje waren er ook. Het was de bedoeling om na het middagmaal samen naar het kasteel van Horst te gaan, maar mijn petekindje bleek hoge koorts te hebben, veroorzaakt door de hand-voet-mondziekte. De zielepoot. We hadden dus geen excuuskind mee om al de opdrachten voor kinderen in het kasteel te doen, maar we amuseerden ons toch geweldig. Prachtige erfgoedsite trouwens, zeker de moeite van een bezoek waard.

En zo konden we er weer tegen voor de volgende werkweek.

De laatste week van maart

  • Maandag 24 maart: Salsa en Bachata, baby!
  • Dinsdag 25 maart: Nacht van de Geschiedenis in de Leuvense Universiteitsbibliotheek. Uiteraard ging het over de verwoesting van Leuven en de brand van de toenmalige universiteitsbibliotheek in Leuven. We voelden ons een beetje jonkies tussen de massa gepensioneerden, maar pakkend was het wel.
  • Woensdag 26 maart: Afspraakje in Het Geheim met Goofball en haar twee mannen. We hadden Het Geheim zowat voor ons alleen en Kabouter slaagde er moeiteloos in alle harten voor zich te winnen. Wat een vrolijk ventje!
  • Donderdag 27 maart: Een hele dag opleiding over de werking van de Europese Unie, gevolgd door de voorstelling Choices Chances Changes van Danscompagnie Lune. Tegenwoordig ben ik een grote fan van dansvoorstellingen en deze voorstelling stelde beslist niet teleur. Elke voorstelling waarbij het publiek zelf even op het podium mag, heeft bij mij trouwens een streepje voor.
  • Vrijdag 28 maart: Ganse dag in een bijzonder saaie internationale meeting gezeten. Enig lichtpunt: de lange lunchpauze die ik doorbracht op een grasperk in hartje Brussel, genietend van de zalige lentezon op mijn gezicht.
  • Zaterdag 29 maart: Die voormiddagen Spaans maken dat de zaterdagen altijd snel om zijn. In de namiddag wat boodschappen gedaan en genoten van een fabuleus uitzicht op Leuven. Daarna van het mooie weer gebruik gemaakt om een beetje rond te fietsen door Leuven om wat nieuwe bouwprojecten te gaan bekijken. De dag afgesloten met een romantische dinner for two in de Blauwe Maan.
  • Zondag 30 maart: Het heropende stationsgebouw gaan bewonderen en in de namiddag naar de ouders van mijn vriend gegaan, want dat was ook alweer even geleden.

Alweer een week voorbij gevlogen.

CV’s screenen

Binnenkort gaat één van mijn medewerkers met verdiend pensioen na een lange carrière. Dat betekent niet alleen dat mijn team een hoop ervaring kwijt is, maar ook dat er een plekje vrijkomt voor een nieuwe collega. Een vacature, zoals ze dat zo mooi zeggen!

Vanavond nam ik de CV’s van de sollicitanten door. Opvallend veel jonge mensen met mooie diploma’s die duidelijk moeilijk aan een job geraken en enkel wat interims als werkervaring kunnen voorleggen. Jammer dat na al dat harde studeren voor niet één, maar vaak twee of zelfs meer diploma’s er geen toffe job voor hen is weggelegd. En dan hebben de jongeren bij ons nog geluk dat ze niet in Spanje of Portugal opgegroeid zijn, waar de jeugdwerkloosheid schandalig hoog is.

Maar wie weet, misschien wordt één van deze jonge mensen wel mijn nieuwe collega!

De laatste nieuwjaarsfeestelijkheden

Ja, na de receptie, de nieuwjaarslunch, je kan niet zeggen dat wij niet in de watten gelegd worden op het werk (dubbele ontkenning!). Heerlijk buffet op een toplocatie vlakbij het Koninklijk Paleis. Een enorme verbetering in vergelijking met vorig jaar toen we ergens in een zaal zonder daglicht in een stoffig hotel belandden, alwaar ze ons witte wijn schonken die een jaar of tien te oud was. Niets van dat alles dit jaar. Heel geslaagd feestje in het gezelschap van de beste collega’s ter wereld!

Na al die culinaire uitspattingen werd het tijd om nog eens iets sportiefs te doen. Dus zetten mijn vriend en ik het nieuwe jaar al dansend in met een cursus salsa én bachata! Het is de tweede keer dat we een bachata cursus volgen en deze eerste les was gewoon herhaling van de figuren die we al eerder gezien hadden, dus dat ging vlotjes. De eerste salsales was echter een ander paar mouwen. Ik zag mijn vriend enkele grimassen trekken tijdens het aanleren van de basispassen, dus dat wordt nog spannend de komende lessen. Ik vind het alleszins geweldig dat ik hem na al die jaren eindelijk heb kunnen overtuigen om samen een danscursus te volgen. En kijk, het valt zelfs beter mee dan hij verwacht had!

Watch out, world, binnenkort maken wij samen de dansvloer onveilig op salsafeestjes allerhande!

2014 kick-off!

En ja, voordat een mens er erg in heeft, is 2014 alweer een paar dagen oud. De eerste dag van het nieuwe jaar, brachten mijn vriend en ik traditioneel door bij mijn ouders in Limburg. Sinds vorig jaar is de afspraak god-zij-dank verzet naar ‘s avonds ipv ‘s middags. Zo heeft het feestvierende volkje toch wat tijd om te recupereren. 😉 Al even traditiegetrouw zaten onze nonkel en tante en wat neven samen met ons rond de gourmetstellen.

Het gesprek ging eerst over de tijdloze honderd van Stubru, vervolgens over de klassiekers uit mijn pa zijn jonge jaren en voordat we er goed en wel erg in hadden passeerden de grootste hits van 2013 youtube-gewijs de revue. Tot mijn grote verbazing hadden mijn neven, die toch wat jaartjes jonger zijn dan ikzelf nog nooit van The Fox van Ylvis gehoord. Say what? WHAT??! SAY WHAATT?? WHAAATT?!!?!! Dat schrijnend gebrek aan kennis over dé viral video van 2013 werd snel geremediëerd. :-)

Als dessert trakteerden mijn vriend en ik op heerlijk nieuwjaarsgebak van Demeestere. Het werd even stil aan tafel, zo werd er gesmikkeld ende gesmuld.

De tweede dag van het nieuwe jaar werd er met de collega’s geklonken op het nieuwe jaar tijdens de nieuwjaarsreceptie. Ik vind het altijd erg leuk om na de kerstvakantie mijn collega’s gelukkig nieuwjaar te kussen en in een ontspannen sfeertje een babbel te kunnen slaan met een glaasje in de hand. Helemaal klaar om er weer in te vliegen!

Na al die drank op de receptie ‘s middags, lastte ik in de namiddag een dutje in, om tegen de avond van de tweede januari in vorm te zijn om iets te gaan eten met onze vrienden uit Lummen die hun kroost bij een babysit hadden achtergelaten. We aten Indisch niet ver van ons appartementje en het smaakte me geweldig goed. Lang leve momo’s!

De eerste echte werkdag verliep rustig. Er waren veel collega’s die vrijdag nog een snipperdag hadden genomen. Het zag er dan ook naar uit dat deze dag geruisloos zou voorbijgaan. Dat was echter buiten de hevige storm gerekend die ‘s avonds over het land trok, een spoor van vernieling achterlatend. Een blikseminslag zette het station van Leuven zonder stroom en maakte dat er lange tijd geen verkeer tussen Brussel en Leuven mogelijk was. En zo strandden mijn vriend en ik de eerste werkdag van het nieuwe jaar in het station van Brussel Noord. Gelukkig werden we twitter-gewijs op de hoogte gehouden van de toestand, want de intercom in onze trein liet het afweten.

Na zo’n drie kwartier gewacht te hebben, besloten we iets te eten te gaan zoeken om onze rommelende magen tot zwijgen te brengen. We vonden een Italiaans restaurant niet ver van het Noordstation dat redelijke pasta serveerde, maar dat buiten ons akelig leeg bleef… Na ons avondmaal bleek Leuven station terug stroom te hebben en konden we onze reis naar huis verder zetten. Blij alvast dat wij niet tot de ongelukkigen hoorden die gestrand waren in de buurt van Aarschot.

Nog één keertje, om het af te leren:

:-)

Laatste werkdag van het jaar!

Stiekem moet ik toegeven dat ik de laatste dagen heb zitten aftellen naar deze 24ste december. December was een buitengewoon hectische maand en natuurlijk liep er op de valreep nog van alles mis. Zo ontdekten we gisteren nog een fout in ons financieel systeem. Human error, het gebeurt, gelukkig konden we het nog rechtzetten.

Vandaag zal het een beetje uitbollen zijn, de mailbox wat opruimen, wat dossiers klasseren, de out of office boodschap instellen en de laatste collega’s die nog op post zijn een prettig jaareinde wensen.

Benieuwd wat 2014 in petto zal hebben!

Alweer een wervelende week

  • Maandag 2 december 19.oou: Cursus columns schrijven!
  • Dinsdag 3 december 17.55u: Even gedacht dat de toren van de Universiteitsbibliotheek in brand stond, bleek het om de opening van een tentoonstelling te gaan. Al goed dat we de brandweer niet gebeld hebben. 😉
  • Dinsdag 3 december 18.00u: Afspraak in Café Commerce om wat meer te vernemen over het op stapel staande project rond Vesalius. Volgend jaar is het namelijk vijfhonderd jaar geleden dat deze pionier van de moderne anatomie én alumnus van de Leuvense universiteit geboren werd.
  • Dinsdag 3 december 19.15u: Mijn baas belt mij op en houdt mij 20 minuten aan de praat voor een futiliteit. Een kleine domper op de avond.
  • Woensdag 4 december 20.00u: Superlange werkdag, blij dat ik een avond thuis achter mijn computer kon doorbrengen in de hoop al mijn achterstallige privémail weg te werken.
  • Donderdag 5 december 19.00u: Een wintertijd voorsmaakje in het mooiste stadhuis van het land! Wat historische achtergrond, een streepje muziek, een glaasje schuimwijn en lekker eten, meer moet dat niet zijn!
  • Vrijdag 6 december 19.00u: Dinner date met vrienden in Topinamboer. Mijn eerste kennismaking met dit huiskamerrestaurant. Voor herhaling vatbaar!
  • Zaterdag 7 december 9.00u: Mij uit bed gesleurd voor de Spaanse les. Uitslapen op zaterdag, ik mis het toch wel een beetje.
  • Zaterdag 7 december 13.00u: In een recordtempo het laatste cadeautje gekocht voor mijn jongste petekindje zijn sinterklaas, snel een boterhammetje binnen gestoken, gesnelfietst naar de markt in de Brusselsestraat en daar glutenvrije taartjes gekocht van de Kers naast de Taart terwijl mijn vriend de pasta kocht. Klaar voor het Sinterklaasbezoek van morgen!
  • Zaterdag 7 december 14.00u: Start van de ongelooflijk geweldige babyborrel van Kabouter. Elk dessertje was gemaakt met een ander soort bier en er waren cocktails van bier en cava. Ik ben zelf niet echt een bierdrinker, maar de combinatie van kriek en cava kon me wel bekoren. En bier in dessertjes = zaligheid. Die mannen van het M-café kunnen er wat van. En oja, Kabouter was uiteraard een modelbaby! Wat een schattig mannetje!
  • Zaterdag 7 december 20.00u: Naar de slotavond van het IKL. Enorm genoten van het ronduit cynische “De weg van alle Vlees” van Deben Van Dam en stiekem een traantje weggepinkt bij het prachtig ontroerende “Sonnet 81“ van Maaike Neuville! De slotreceptie toch maar aan ons voorbij laten gaan, al genoeg gedronken op de babyborrel van Kabouter. 😉
  • Zondag 8 december 10.00u: Bericht dat de ouders van ons petekindje uit Nederland autopech hebben. Gelukkig hadden ze een reserve-accu klaarliggen, omdat er zich al eerder incidenten met hun wagen hadden voorgedaan en konden ze met een beetje vertraging toch richting Leuven afzakken.
  • Zondag 8 december 12.15u: Ons appartement wordt ingepalmd door drie enthousiaste kindjes. Terwijl wij de lasagne uit de oven halen, worden alle knuffels uit onze kast geïnspecteerd en verspreid over ons ganse appartement. We laten de chaos ons appartement binnen en genieten samen van de pasta. Ondertussen doen we de was van onze vrienden. Hun wasmachine had er net deze week de brui aan gegeven (een ongeluk komt nooit alleen) en wij helpen hen uiteraard graag uit de nood.
  • Zondag 8 december 14.00u: Ons groepje van vier volwassenen en drie kindjes komt aan in de binnenspeeltuin van de Sportoase, waar de zus van mijn vriend en haar twee oudste dochters ons vervoegt. Het klikt tussen de meisjes en er wordt naar hartelust rondgerend. Ik ben erg trots op ons petekindje S die nog maar drie is en zonder vrees alleen van het hoge schuifaf gaat. Dat wordt nog wat!
  • Zondag 8 december 16.00u: Tijdens onze afwezigheid is de Sint geweest op ons appartementje! Wat een verrassing! We hebben voor alle kindjes snoepgoed voorzien en drie pakjes voor elk van de drie petekindjes. Klein drama als het oudste zusje van ons petekindje in Den Haag vraagt waarom zij geen cadeautje gekregen heeft. Tja, hoe leg je zoiets uit? Gelukkig waren er chocolade én chocoladetaartjes om de jongedame te troosten. 😉
  • Zondag 8 december 16.30u: Mij jongste petekindje komt aan met zijn mama en papa. Hij is nog maar negen maanden oud, maar draagt al kleertje van 18 maanden. Kruipen kan hij als de besten en hij begint zich al op te trekken aan stoelen en bloempotten (beetje gevaarlijk wel). Ons appartement ligt bezaaid met stukken chocolade, inpakpapier, kleurstiften, tekeningen, pluchen beesten. Superblij dat het ons gelukt is voor de allereerste keer al onze petekindjes samen te brengen.
  • Zondag 8 december 17.30u: We nemen afscheid van de zus van mijn vriend en onze vrienden uit Den Haag die allen nog een flinke rit voor de boeg hebben. De kindjes zien er moe, maar voldaan uit. We genieten stiekem van de stilte die wederkeert in ons appartement als de deur achter hen dichtvalt.
  • Zondag 8 december 18.00u: We warmen de rest van de lasagne op en praten bij met de ouders van mijn jongste petekindje. Ik geniet ervan hem even voor mij alleen te hebben. Dat alles goed functioneert blijkt uit de zeer goed gevulde pamper die ons even de adem beneemt. Het aanbod om de pamper te verwisselen sla ik beleefd af. 😉
  • Zondag 8 december 20.30u: Onze laatste gasten vertrekken naar huis en ik moet nog aan mijn column beginnen. De inspiratie is ver te zoeken, maar ik slaag er toch in op een uurtje tijd iets op papier te krijgen.
  • Zondag 8 december 21.30: Ik zet me achter mijn werk-pc om een aantal offertes te lezen, waaraan ik tijdens de werkweek niet was toegekomen. Spijtig genoeg blijkt dit meer werk dan initieel verwacht en lig ik pas rond half twee in bed. Geen goeie start van wat belooft een helse werkweek te worden.

Wat een ongelooflijke week, alweer, met als absoluut hoogtepunt ons bescheiden Sinterklaasfeestje.

Allerheiligenweekend

Een verlengd weekend is altijd een goeie reden om te feesten en aangezien het al twee jaar geleden was dat ik mijn geweldige collega’s over de vloer kreeg en vol met cocktails goot, was het tijd voor een heruitgave. We legden eerst een bodempje in L’Etoile d’Or (spijtig genoeg moesten er een aantal mensen afhaken wegens ziekte) om vervolgens aan het échte werk te beginnen. Succesnummer van dit jaar: de Long Island Iced Tea. Mijn waarschuwingen dat dit wel écht straf spul was, werden fijntjes in de wind geslagen. Ook populair: de cosmopolitan en de gin tonic. Helemaal uit: de caipirinha’s en mojito’s van deze wereld. Zat ik daar met een serieus limoenenoverschot!

Het werd een vrolijke boel, al waren er toch een paar die zich lieten vangen door een ál te uitbundige alcoholconsumptie. Ik had mijn lesje echter geleerd na de vorige keer en hield het ietwat bescheidener. We sloten de avond/nacht af met een spelletje boonanza. Rond vier uur lag ik in mijn bedje. Moe, maar erg tevreden en met het vaste voornemen geen twee jaar te wachten voor een heruitgave.

1 november had ik vrijgehouden om te recupereren van een eventuele kater na de cocktailparty, maar die bleek zich koest te houden. ‘s Middags bestelden we Indisch (jummie! momo’s!) en de rest van de dag verwerkte ik aan een hoog tempo foto’s. Ooit, ooit, ooit, ga ik mijn achterstand volledig ingelopen hebben. Ik gok op de kerstvakantie 2015! 😉

2 november waren we te gast bij vrienden in Antwerpen die onlangs een nieuwe woonst gekocht hebben. We kregen een rondleiding in hun bel-etage en ik was erg onder de indruk van de hoeveelheid ruimte waarover ze beschikten. Een garage waar twee auto’s in passen, een bergruimte, nog een bergruimte, keigrote slaapkamers,… Wij zijn natuurlijk een klein appartementje gewoon, he. Niet dat ik klaag, want meer ruimte = meer kuiswerk. We werden getrakteerd op diabolische scampi (moet ik zelf ook eens klaarmaken), steengrill en heerlijke chocoladetaart met een bolletje ijs.

Zondag sliepen we uit, ruimden de laatste restanten van de cocktailparty op en maakten we alles klaar voor de lan-party! In tegenstelling tot twee jaar geleden konden de mannen mij niet verleiden om een spelletje mee te spelen. Te veel werk! Ik serveerde de gasten caipirinha’s (aja, die limoenen moesten op) en ongelooflijk lekkere brownies en tarte tatin met peer, gekocht op de zaterdagmarkt in de Brusselsestraat. Als je daar een caravan ziet staan met een vriendelijk madammeke in, vraag dan zeker eens of je de brownies mag proberen. Ze zijn goddelijk, geloof me vrij.

‘s Avonds lieten we sushi en wokgerechten aan huis leveren en de dag en daarmee het weekend was om voordat we er erg in hadden.