persoonlijk

China@Bozar

Mag ik jullie deze geweldige tentoonstelling in de Bozar aanbevelen? Donderdagavond, na een walking dinner in een internationaal gezelschap (ik sprak met mensen uit Nederland, Engeland, Italië, Bulgarije en Oekraïne), kregen we de gelegenheid om deze tentoonstelling in de Bozar te bezoeken. Ik werd echt van mijn sokken geblazen door de fascinerende, duizenden jaren oude objecten.

Doordat ik in een boeiend gesprek met een collega verwikkeld was, kon ik echter niet mijn volle aandacht aan de objecten in de tentoonstelling schenken. Maar wat ik zag, smaakte naar meer. Ik zal dus zeker nog eens terug gaan. Bij voorkeur op een donderdagavond als ik geen Russisch heb, want op donderdag blijft de Bozar open tot negen uur ‘s avonds. Ideaal om op je gemak na het werk eeuwenoude kunstvoorwerpen te bewonderen.

Compliment

Deze week stuurde een persoon met aanzien een mailtje naar mijn collega om te vragen naar de naam van de “jonge blonde (en pientere)” dame met wie hij had gesproken op een receptie. Ik werd lichtelijk rood toen mijn collega mij al lachend het mailtje kwam tonen. Blijkbaar ben ik lichtelijk aangeschoten op mijn pienterst. 😉

The bitch in me

Vandaag barstte er op het werk plots een collega in tranen uit. Bleek dat haar hondje heel ziek was en het waarschijnlijk niet zou halen. En bijna had ik gezegd: “Mens, op dit zelfde moment sterven er kinderen waar niemand een traan om laat.” Maar uiteraard zei ik dat niet en bood ik een troostend woord. Het verlies van een vriend doet altijd pijn, zelfs al is het maar een hond.

Huiswerk

De nieuwe juffrouw van Russisch overdrijft. Ik heb heus niets tegen een paar oefeningetjes die je kan maken tijdens de treinrit van Leuven naar Brussel en weer terug, maar pagina’s en pagina’s oefeningen die je verondersteld wordt thuis te maken. Dat is er wat mij betreft toch wat te veel aan. Mijn vrije tijd is een bedreigde diersoort aan het worden.

Leeg

Gisteren veel te laat in bed, vandaag een ganse dag opleiding en enkele dringende zaken die ik multitaskgewijs tijdens de opleiding heb afgehandeld, een slippertje gemaakt op een natte stoeptegel, drieënhalf uur Japans en natgeregend door een regenbui om u tegen te zeggen. Ik wilde nog iets schrijven over de feestelijke opening van het festival van Gent, maar het zal voor morgen zijn.