Misterios Negros, Gruta do Natal, Furnas do Enxofre en Algar do Carvão – 26 juli 2023

Vandaag zijn we om 7.30u opgestaan, omdat we zo snel mogelijk willen vertrekken na het ontbijt. Stipt om 8.30u zitten we dus opnieuw bij het zwembad, genietend van onze ontbijtmand.

Omdat we vandaag een grote wandeling willen maken in een gebied waar niet veel horeca is, rijden we eerst met onze huurwagen naar de werkelijk gigantische Continente supermarkt. We kopen er koffiekoeken met chocolade, pastéis de nata (we zijn per slot van rekening in Portugal, he!) en waterflesjes. Het plan om onze drinkbussen te vullen aan de kraan hebben we laten varen, want het water dat uit de kraan komt in onze bungalow, is echt niet lekker.

We rijden naar de parking vlakbij Lagoa do Negro en beginnen van daaruit aan de Misterios Negros wandeling. In onze gids stond dat de wandeling een hoge moeilijkheidsgraad had en dat klopt, sommige stukken van de route moeten we over scherp, vulkanisch gesteente klauteren, maar de natuur is zo prachtig dat we dit ongemak er graag bij nemen. We genieten van de schitterende rotsformaties die getuigen van de vulkanische geschiedenis van dit eiland. De knoestige stammen van de bomen geven de wandeling iets magisch.

IMG_6817

IMG_9887

IMG_9888

IMG_9890

IMG_9899

IMG_9900

IMG_6820

IMG_6821

IMG_6822

IMG_6824

IMG_6825

IMG_6827

IMG_6838

IMG_6840

IMG_6852

IMG_6853

IMG_6855

IMG_6863

IMG_6864

Tijdens de wandeling ontmoeten we zelfs Vlamingen die ergens in het helft van de route aan het picknicken zijn met hun kinderen. Op het laatste stuk van de wandeling vlak voordat we opnieuw de parking bereiken, is er de mogelijkheid om de Pico do Fogo te beklimmen, maar die klim laten we aan ons voorbij gaan. Het is wat te warm en de wandeling op zich was al redelijk vermoeiend.

IMG_9903

We checken de openingsuren van de Gruta do Natal, een vulkanische grot die vlakbij de parking en het Lagoa do Negro ligt. Die gaat echter pas open om 14u. Dus besluiten we opnieuw in de wagen te kruipen en naar het Lagoa das Patas te rijden om er te picknicken. Dit meer is duidelijk een goed uitgebouwd recreatiegebied met picknicktafels en toiletten. We eten er onze koffiekoeken op en kijken naar de drukdoende eenden, kippen en nieuwsgierige vinkjes die graag een stukje van onze koffiekoek willen.

IMG_9906

IMG_9910 Continue reading

Monte Brasil en Angra do Heroísmo – 25 juli 2023

Om 8.35u komt het personeel de ontbijtmand voor de deur van onze bungalow zetten. Tegen dan zijn wij al lang wakker en zitten we te popelen om het prachtige Terceira verder te verkennen. We installeren ons met onze ontbijtmand aan een mooie tafel in de tuin en genieten van het ontbijt met uitzicht op het zwembad en een nieuwsgierige poes, die bijzonder geïnteresseerd is in de inhoud van onze ontbijtmand.

IMG_6707

IMG_6712

Vandaag staat er een bezoek aan Angra do Heroísmo op het programma. Angra do Heroismo staat op de lijst van UNESCO werelderfgoed, dus we zijn benieuwd. Onze eerste poging om onze wagen achter te laten op de parking vlakbij Porto das Pipas mislukt. Geen enkele vrije parkeerplaats te bespeuren. We rijden verder Angra do Heroísmo binnen en vinden een parkeerplek vlak bij een ziekenhuis.

Vanaf de parking wandelen we naar het beginpunt van onze wandeling op het schiereiland Monte Brasil. Monte Brasil is een opvallende vulkanische formatie die een natuurlijke bescherming biedt aan de baai van Angra do Heroísmo. We besluiten het ons niet te moeilijk te maken vandaag en kiezen voor de korte wandeling op het schiereiland.

IMG_6717

We passeren de militaire basis gevestigd in het historische Fortaleza de São João Baptista. De overvloedig aanwezige kanonnen maken meteen duidelijk wat de functie van deze plek is. De wandeling zelf is niet echt bijzonder te noemen, een groot gedeelte van de wandeling lopen we over asfalt en veel toeristen rijden gewoon de heuvel op.

IMG_9683

IMG_9691

IMG_9695

IMG_9699

IMG_6719

Gelukkig is het uitzicht op Angra do Heroísmo vanaf de Miradouro do Pico das Cruzinhas fenomenaal. Ik las een uitgebreid fotomoment in om de stad die aan onze voeten ligt te vereeuwigen. Het schiereiland blijkt ook de thuisbasis van een mini-zoo te zijn met pauwen, papegaaien (in een kooi wel) en ontelbaar veel loslopende kippen. Er is zelfs een kattenkolonie op dit eiland. De dieren worden verzorgd door vrijwilligers. Elke kat die gevangen wordt, wordt ontwormd en gesteriliseerd, alvorens ze opnieuw losgelaten worden op Monte Brasil.

IMG_9702

IMG_9704

IMG_9708

IMG_9709

IMG_9712 Continue reading

Van Leuven over Lissabon naar Terceira – 24 juli 2023

Veel en veel te vroeg opgestaan… Really 2.45u! Op dat tijdstip wens ik naar bed te gaan en niet op te staan! En dan mag ik nog om 22u in bed gekropen zijn, mijn ogen krijg ik zo vroeg in de ochtend amper open.

Mijn vriend en ik laden de laatste benodigdheden in onze valies, controleren de waterdrips van onze plantjes en hopen dat ze onze drie weken afwezigheid min of meer ongeschonden zullen overleven.

We hebben een taxi naar de luchthaven besteld om 3.30u en even maken we ons ongerust wanneer op onze stoep staan met onze valiezen en er om 3.37u nog altijd geen taxi te bekennen valt. Want een plan B hebben we niet en midden in de nacht Taxi Jenny opbellen is niet altijd een recept voor succes. Mijn vriend belt de taxi en de chauffeur stelt ons gerust: hij is er over een paar minuten. Oef!

De taxi brengt ons gelukkig verder zonder problemen doorheen de gietende regen naar de luchthaven. Op de luchthaven checken we onze valiezen in bij een supervriendelijke dame van TAP Air Portugal. Nog nooit in mijn leven zoveel uitleg gekregen bij het inchecken. Al luisteren we door het vroege uur maar half. En kijk eens aan: er is zelfs plaats om te zitten aan onze gate. Als dat niet geweldig is!

IMG_6601

Om op Terceira te geraken, het eerste eiland van de Azoren dat we bezoeken, vliegen we over Lissabaon. De vlucht verloopt vlot. Ik probeer nog wat te slapen, wat dankzij een podcast in mijn oren min of meer lukt.

IMG_6612

IMG_6613

IMG_6616

We waren even uit het oog verloren dat er een uur verschil is met Portugal. De vlucht duurt dus een uur langer dan verwacht. Op de luchthaven van Lissabon aangekomen gaan we op zoek naar ontbijt. We proberen eerste de lounge, maar die is zo duur dat we daar al snel vanaf zien. Iets verderop is gelukkig een grote foodcourt die een veel beter aanbod heeft dan Brussels Airport. Ik eet een toast met cottage cheese en zalm en heb daarna nog plek voor mijn favoriete Portugese dessert: pastéis de nata.

IMG_6617

IMG_6618

Uiteindelijk moeten we ons nog haasten om op tijd onze gate te bereiken, die iets verder lag dan verwacht. Lissabon is best een grote luchthaven. Ook de tweede vlucht verloopt vlot. Al haat ik met een passie het verschrikkelijk slechte broodje met gruwelijk vieze hummus dat ik op het vliegtuig koop. Ik kan mezelf er echt niet toe aanzetten om dit verder op te eten.

Vanuit het vliegtuig kunnen we al een eerste blik op Terceira werpen. Wat een prachtig eiland! De zon schijnt en we zijn erg blij dat we het Belgische rotweer achter ons gelaten hebben. We halen onze bagage op en trekken naar het verhuurkantoor van AutAtlantis om onze eerste huurwagen van de trip op te halen. Een knaloranje wagen vol met krassen. I love it!

IMG_6622

IMG_6626

IMG_6631

IMG_6633

Vanaf de luchthaven is het maar twintig minuten rijden naar Alluard Lodge. We verblijven daar in een kleine bungalow die we helemaal voor onszelf hebben. Al nemen onze valiezen bijna gans de leefruimte in. De eigenaar is een zeer aimabel man die ons wat meer info geeft over ons verblijf. Alluard Lodge heeft geen ontbijtruimte, in de plaats daarvan zullen we elke dag om 8.30u een ontbijtmand krijgen. Bijzonder!

IMG_6634

IMG_6636

IMG_6638

IMG_6639

IMG_6645

IMG_6649

Als eerste kennismaking met het eiland maken we een wandeling langs een mooi pad kronkelend langs de Atlantische Oceaan. Er gaat niets boven een gezonde zeebries. We wandelen naar het dorp Porto Judeu en maken daar meteen een reservatie bij restaurant O Rocha voor het avondmaal. We pauzeren voor ons eerste Portugese glas wijn op het vlakbij gelegen terras van Boca Negra. We belanden tussen de lokale oudjes die bijzonder geanimeerde gesprekken voeren.

IMG_9665

IMG_9667

IMG_9668

IMG_9671

IMG_9680

IMG_9681

We wandelen terug naar het hotel voor een frisse duik in het zwembad, spoelen het zoute water af in de douche en keren dan terug naar O Rocha. Onze eerste avond op Terceira genieten we meteen al van een bijzondere maaltijd. We starten onze eerste kennismaking met de keuken van Terceira met een voorgerecht van gegrilde lapas (een lokale specialiteit) en scampi. Heerlijk! Ons beider hoofdgerechten worden geserveerd in ‘tegels’ (yep, no kidding). Ik ga voor de octopus (uiteraard), mijn vriend gaat voor de vis. Het eten is heerlijk, maar de porties zijn bijzonder groot. We moeten moeite doen om alles op te krijgen.

IMG_6664

IMG_6665

IMG_6667

IMG_6678

IMG_6686

Na nog wat foto’s van de het mooie uitzicht en de ondergaande zon genomen te hebben, keren we terug naar onze bungalow. We kruipen al om tien uur in bed, want we zijn allebei doodop en willen morgen genoeg energie hebben om dit mooie eiland te verkennen.

IMG_6693

IMG_6699

Afscheid van Bourgogne – 18 juni 2024

Ons laatste ontbijt in onze gezellige B&B in Châteuneuf (al ben ik stiekem blij dat ik deze avond weer op hetzelfde verdiep als het toilet kan slapen). Voordat we ettelijke uren plaatsnemen in de wagen, maken we nog een laatste wandeling doorheen één van de mooiste dorpen van Frankrijk. Door de vele uitstapjes zijn we er zelfs niet aan toegekomen om het kasteel in ons eigen dorp te gaan bezoeken. Een goeie reden om nog eens terug te komen!

IMG_1268

IMG_1269

IMG_1270

IMG_1272

IMG_1273

IMG_1275

IMG_1276

IMG_1278

IMG_1280

IMG_1281

IMG_1283

IMG_1284

IMG_1285

IMG_1286

IMG_1287

IMG_1293

IMG_1294

IMG_1295

IMG_1297

IMG_1298

IMG_1299

IMG_1301

Voordat we echt richting huis vertrekken, wil mijn broer graag een laatste poging doen om een fles te kopen van de heerlijke Vosne Romanée die we samen dronken op de eerste avond van ons verblijf in de Bourgognestreek. We rijden naar Domaine Michel Gros en bellen aan. Tot onze verbazing gaat de deur open en is het mogelijk om ter plekke wijnen te kopen. Helaas, de geweldige Vosne Romanée uit 2020 is niet meer verkrijgbaar. Maar er zijn alternatieven! En zo komt het dat we met een extra fles Nuits Saint Georges Les Chaliots en een Nuits Saint Gerges Premier Cru naar huis terug keren.

IMG_1309

IMG_1311

IMG_1316

IMG_1318

IMG_1319

Onderweg lunchen we in Auberge Des Marronniers in Rolampont (danku googlemaps) en ik eet er een werkelijk fenomenaal lekkere steak tartaar (ik vermoed rechtstreeks van de slager om de hoek). Ik krijg de nodige sauzen en kruiden op tafel om mijn steak tartaar naar eigen goeddunken te mengen. De eerste keer dat ik dit zelf doe! Een passend culinaire afscheid van Frankrijk.

De rest van de rit verloopt vlotjes, al duurt het allemaal toch iets langer dan verwacht. Omdat niemand van ons iets voor het avondmaal in huis heeft, besluiten we nog een snelle stop in te lassen bij The Square in Kermt. Ik hou het bij een slaatje als tegengewicht voor al de culinaire overdaad van de voorbije dagen (al valt dat slaatje toch iets groter uit dan verwacht). Mijn vriend en ik droppen vervolgens mijn broer en zijn vriendin met al hun wijnen af in Limburg, pikken zelf nog wat wijnen op van de vorige keer dat we samen wijn proefden en dan rijden we terug naar Leuven. Een hoop wijn en mooie herinneringen rijker.

IMG_1348

Beaune – 17 juni 2024

Vandaag staat er een bezoek aan Beaune op het programma. Spijtig genoeg vertrekken we alweer onder een dreigende wolkenhemel. Heel eerlijk, ik had stiekem gehoopt dat onze Bourgondische uitstap iets zonniger zou zijn. Per slot van rekening is het al half juni. Enfin, niet aan te doen, we maken er het beste van.

We parkeren de wagen op een parking net buiten de oude stadsomwallingen die volgens googlemaps Rem des Dames heten. Van daaruit is het niet ver stappen naar onze eerste bestemming van de dag: een bezoek aan Patriarche Père et Fils om 10.30u!

Ik kocht de tickets op voorhand en na een snelle controle aan de ingang mogen we helemaal op ons eigen tempo rondlopen in de indrukwekkende kelders van Patriarche. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat we zonder begeleiding de kelders zouden mogen verkennen. Uiteindelijk kan iemand van slechte wil best wel wat schade aanrichten. Nu, de echt dure flessen liggen uiteraard achter slot en grendel, maar toch.

IMG_1103

IMG_1106

IMG_1107

IMG_1108

IMG_1112

IMG_1117

IMG_1123

IMG_1127

IMG_1130

IMG_1134

IMG_1137

IMG_1139

IMG_1140

IMG_1142

IMG_1143

Op het einde van de rondgang doorheen de kelders mogen we proeven van drie verschillende witte wijnen, drie verschillende rode wijnen en twee crémants. Natuurlijk laten we ons verleiden tot een aankoop: twee flessen Rully en twee crémants (een gewone en een rosé). In de indrukwekkende shop op het gelijkvloers mogen we vervolgens nog een aantal likeuren (crème de cassis, liqueur de prunelle) en een Marc de Bourgogne proeven. Voor de ouders van mijn vriend kopen we een flesje liqueur de prunelle, pruimenlikeur die vreemd genoeg naar amandelen smaakt (dat komt omdat de steen van de pruim ook verwerkt wordt in de drank).

IMG_1146

IMG_1151

IMG_1152

Van al dat wijn proeven krijgt een mens honger! Voor de lunch kiezen we restaurant 8 Clos. Het eten is er uitstekend en ze hebben heel wat interessante wijnen op de kaart staan. De dame die ons bedient, staat er echter alleen voor en ik denk dat ze wat overwerkt is. Ze schenkt onze wijn aan tafel uit zoals het hoort en laat de flessen wijn vervolgens op tafel staan. Ok, dat op zich is niet ongewoon, maar het feit dat die flessen ongeveer een half uur geopend op onze tafel blijven staan, is wel vreemd.

We zijn dus benieuwd of ze die flessen zal opnieuw gebruiken wanneer we een tweede glas bestellen, want de gekoelde witte wijn is ondertussen helemaal niet koel meer. Maar neen, ze doet gewoon een nieuwe fles open. Enfin, we begrijpen er niet veel van, maar het eten is superlekker en de zaak is zeer stijlvol ingericht. MIjn glavlax de truite en vis van de dag smaken alvast uitstekend.

IMG_1156

IMG_1160

Gravlax de truite de Cresenon, petits pois safran:

IMG_1161

Filet de dorade royale, tomate, fenouil:

IMG_1166

IMG_1167

Na de lunch trekken we op verkenning in Beaune. Het ziet ernaar uit dat het op elk moment kan beginnen regenen, maar wij duimen dat het bij een paar druppels blijft. We lopen binnen in de kathedraal en bewonderen de mooie glasramen. Net als Dijon is Beaune een zeer aangename stad met mooie historische gebouwen. Echt de moeite van een bezoek waard.

IMG_3826

IMG_3829

IMG_3830 Continue reading

Verkenning van de Bourgondische wijnstreek – 16 juni 2024

Tijdens ons tweedaags bezoek aan Dijon konden we al uitgebreid proeven van de lekkere wijnen uit Bourgogne. Hoog tijd dus om een bezoek te brengen aan de wijngaarden zelf! Bij het ontbijt krijgen we wat tips van onze gastheer en gastvrouw over welke wijndomeinen we kunnen bezoeken. We krijgen zelfs een met de hand geschreven papiertje mee met daarop de info. Schattig!

IMG_0964

Vandaag volgen we de route des Grands Crus de Bourgogne, de eerste Franse wijnroute, opgericht in 1937, die in belangrijke mate bijgedragen heeft aan de bekendheid van de Bourgogne wijnen. Alle wijngebieden langs deze route staan ingeschreven op de lijst van UNESCO. Het gebied bestaat uit “climats”: een lappendeken van kleine wijnpercelen, met elk een uniek reliëf, een bijzondere ligging en geologie gecombineerd met lokale vakkennis gestoeld op een eeuwenoude wijnbouwtraditie.

We starten iets onder Dijon en rijden van daaruit naar het zuiden. Onderweg stoppen we regelmatig om foto’s te nemen van de wijnvelden en wijndomeinen. We passeren Brochon, Gevrey-Chambertin en Morey-Saint-Denis. Overal onderweg spotten we plaatsnaamborden van gemeenten die ondersteboven hangen. Dit is een symbolische actie van de FDSEA (Fédération Nationale des Syndicats d’Exploitants Agricoles, de koepel van lokale landbouwbonden en regionale federaties) en JA (Jeunes Agriculteurs, de jonge boeren) om het inconsistente Franse ​​landbouwbeleid aan de kaak te stellen met als motto “On marche sur la tête”.

IMG_3715

IMG_3720

IMG_3724

IMG_3725

IMG_3735

IMG_3737

IMG_3740

IMG_3741

IMG_3746

IMG_3749

IMG_3753

IMG_3756

IMG_3758

IMG_3761

IMG_3762

Onze belangrijkste stop van de dag is een bezoek aan het Château du Clos de Vougeot, hoofdkwartier van het wijngenootschap Confrérie des Chevaliers du Tastevin. Ik ben aangenaam verrast door dit bezoek. Het kasteel an sich is natuurlijk al de moeite. We zien prachtige oude wijnpersen en leren veel bij over de boeiende geschiedenis van dit wijndomein, ons uiteen gezet door een virtuele monnik. Een gedeelte van de opstelling is gewijd aan de Guide Michelin die ook een belangrijke invloed heeft gehad op het culinaire toerisme in Frankrijk. Alleen jammer dat er geen mogelijkheid is om de wijn te proeven.

IMG_3781

IMG_3783

IMG_3786 Continue reading

Musée des Beaux-Arts de Dijon en Puits de Moïse – 15 juni 2024

Ongeveer hetzelfde ontbijt als gisteren, maar vandaag krijgen we Nonnettes de Dijon als zoetigheid aangeboden. Voor ons allemaal de eerste keer dat we dit traditionele gebak eten. Maar echt wild word ik er niet van.

IMG_0839

Vandaag trekken we opnieuw richting Dijon. We parkeren in dezelfde ondergrondse parking als gisteren. Ook vandaag verwachten we op basis van de weersvoorspellingen kwakkelweer. Al is het extreem moeilijk om in te schatten of en wanneer het zal regenen. Bij dit extreem wisselvallige weer zijn de voorspellingen gewoonweg onbetrouwbaar.

Omdat we toch vrezen dat we in de voormiddag regen zullen krijgen, trekken we naar het Musée des Beaux-Arts. Ik had eerlijk gezegd niet zoveel verwacht van een museum voor schone kunsten in een middelgrote stad, maar amai, ik zit er flink naast. Wat een schitterende collectie! Vooral de middeleeuwse kunst is prachtig. Voor een groot deel te danken aan de verzamelwoede van de befaamde hertogen van Bourgogne. De reconstructies van de grafmonumenten van de hertogen van Bourgogne Filips de stoute en Jan zonder Vrees zijn eveneens fenomenaal. Doodzonde dat de originele grafmonumenten in het klooster van Chartreuse in Champmol vernield werden door Franse revolutionairen.

IMG_0859

IMG_0861

IMG_0865

IMG_3535

IMG_3536

IMG_3543

IMG_3546

IMG_3547

IMG_3552

IMG_3562

IMG_3563

IMG_3566

IMG_3568

Philips de Stoute:

IMG_3555

Filips de Goede:

IMG_3557

Karel de Stoute:

IMG_3558

IMG_3573

IMG_3577

IMG_3579

IMG_3591 Continue reading

Dijon – 14 juni 2024

Ok geslapen op onze mansarde. Al ben ik echt geen fan van de luid krakende trap die volgens mij ‘s nachts tot buiten te horen is.

We ontbijten met charcuterie, lokale kazen en Frans brood. We krijgen enorm veel tips van de eigenaars van de B&B, die duidelijk graag een babbel slaan.

IMG_0664

IMG_0665

Na het ontbijt pakken we onze spullen bijeen en rijden we naar Dijon. We parkeren onze wagen in een ondergrondse parking met maar liefst zeven verdiepingen. De bochten bleven maar komen en ik dacht even dat deze parking ons naar het middelpunt van de aarde zou leiden.

Spijtig genoeg kwakkelt het weer een beetje. We duimen dat we het droog houden… We wandelen meteen naar de toeristische dienst om een (Nederlandstalig) boekje te kopen met daarin het parcours voor een uiltjeswandeling doorheen Dijon. Nu horen jullie het ongetwijfeld in Keulen donderen, maar de uil is de mascotte van Dijon. Het meest bekend uiltje van Dijon is terug te vinden aan de buitenkant van de Église Notre Dame de Dijon. Het uiltje aanraken zou geluk brengen. Dat er veel mensen zijn die wat geluk kunnen gebruiken, blijkt uit de hoge mate van slijtage die het uiltje in de loop der tijden heeft opgelopen. Helaas zijn er ook ongelukszaaiers: één of andere onverlaat hakte een tijd geleden het uiltje los van de kerk. Een schandalige daad van vandalisme. Gelukkig kon het uiltje hersteld worden. Al zal het beeldje voor altijd getekend blijven door het incident en wordt het nu 24 op 24 bewaakt door camera’s.

IMG_0855

Aangezien het nu wel duidelijk is dat er elk moment een stevige regenbui kan losbarsten, besluiten we de wandeling voor de namiddag te houden en bezoeken we eerst het archeologisch museum gelegen in een oude benedictijnerabdij. Het gebouw op zich is al indrukwekkend, maar de archeologische collectie zelf mag er ook zijn. De route doorheen het museum start met voorwerpen uit de prehistorie, vervolgens kunnen we artefacten uit de Romeinse tijd bewonderen in combinatie met afbeeldingen van goden die dateren van vóór de komst van de Romeinen.

IMG_0669

IMG_0670

IMG_0673

IMG_0675

IMG_0676

IMG_0677

IMG_0678

IMG_0680

IMG_0682

IMG_0685

De oude slaapzaal van de abdij met de vele pilaren is behoorlijk indrukwekkend. En in de prachtige keldergewelven treffen we votiefbeelden aan van een Gallo-Romeins heiligdom gelegen aan de bronnen van de Seine, die getuigen van de cultus rond de vermeende geneeskracht van de godin Sequana.

IMG_0689

IMG_0694

IMG_0696

IMG_0698

IMG_0700

IMG_0702

IMG_0703

IMG_0704

IMG_0706 Continue reading

Van Leuven naar Châteauneuf – 13 juni 2024

Als ik heel eerlijk ben, moet ik zeggen dat het tijdstip van deze trip naar Bourgogne mij niet echt goed uitkwam, met net een tweedaagse in Oostende achter de rug, bergen achterstallig werk dat op mij wacht en een grote reorganisatie op komst. Ik merk toch dat ik wat stress ervaar voor de veranderingen die er aan zitten te komen, zeker omdat mijn afdeling uitbreidt van drie naar vier teams (jammer genoeg zal ik ook afscheid moeten nemen van een team) en ik netto veertig mensen extra onder mij krijg. Maar goed, onze trip naar Bourgogne was veel eerder gepland dan de tweedaagse in Oostende. Een mens heeft nu eenmaal geen glazen bol.

Mijn vriend en ik vertrekken rond 9.40u in Leuven met onze Cambio station wagon richting Limburg om mijn broer en zijn vriendin op te halen. Mits wat puzzelwerk past al onze bagage in de koffer en mijn broer en mijn vriend zullen afwisselend achter het stuur kuipen voor de rit van zo’n zes uur en een half. Ik maak van de lange autorit gebruik om te werken op de achterbank. Helaas houdt de batterij van mijn werklaptop het niet lang uit en heb ik er te laat aan gedacht deze in batterbesparingsmodus te zetten.

Voor de lunch stoppen we bij Café aux Chéras in Houffalize. We genieten van een heerlijke lunch in een gezellig kader en dat aan een zeer aanvaardbare prijs. Extra pluspunten omdat ik er mijn laptop in het stopcontact mocht steken.

IMG_0574

IMG_0586

Na de middag lassen we onderweg nog één tussenstop op een snelwegparking in om een drankje en snoepje te kopen en voor een toiletbreak. De parking is verrassend proper en hetzelfde geldt voor de gratis (!) toiletten. Zijn we wel zeker dat we in Frankrijk zijn?

Na een vlotte rit komen we aan in ons charmante dorpje Châteauneuf. Ik ben op slag verliefd. Wat een prachtig, pittoresk dorp. De oude huizen zijn allemaal versierd met kleurige bloemen en het ganse dorp is letterlijk een paar straten groot. De B&B is al even charmant als het dorp, al ben ik iets minder enthousiast over het feit dat ons bed op een mansarde staat en ik dus ‘s nachts een krakende trap af zal moeten om naar het toilet te gaan.

IMG_0603

IMG_0604

IMG_0613

IMG_0614

We worden met open armen ontvangen door onze gastheer en gastvrouw. We vragen hen meteen een suggestie voor het avondmaal. Bij voorkeur op wandelafstand. Onze gastvrouw is zo vriendelijk om voor ons een tafel voor vier te reserveren in L’Orée du Bois, een authentiek Bourgondisch restaurant op vijf minuten wandelen van onze B&B. Ideaal. We hebben nog even de tijd voor een kleine wandeling in de omgeving alvorens onze benen onder tafel te schuiven.

IMG_0617

IMG_0618

IMG_0622

IMG_0623

IMG_0627

Uiteraard starten we ons diner met een flesje Crémant de Bourgogne vergezeld van een kaas- en charcuterieplank. Alvast een goed begin van de maaltijd. Als hoofdgerecht ga ik voor de parelhoen. Lekker, maar niet echt bijzonder. Wel zeer bijzonder: de fles Vosne Romanée uit 2020 die we na lang twijfelen toch maar bestellen. Duur, dat wel, maar als we zo’n fles in België op restaurant bestellen betaal je drie keer zo veel. En amai, wat een geweldig wijn is me dat! Onze smaakpapillen worden verwend.

IMG_0634

IMG_0640

IMG_0642

IMG_0645

IMG_0646

IMG_0649

We maken nog een kleine wandeling naar het mooi verlichte château en keren dan terug naar onze B&B. Op tijd in bed, want morgen hebben we een drukke dag voor de boeg.

IMG_0652

IMG_0658

Van Bologna over Zürich naar Brussel – 14 mei 2024

Opgestaan om 7.10u. Zelfs al lag ik gisteren op tijd in bed, dan nog is het pijnlijk zo vroeg te moeten opstaan. Ik ben net bezig met mijn valies te maken wanneer om 7.20u de telefoon gaat. Het onthaal belt om me te laten weten dat de bus naar de luchthaven ons komt ophalen om 7.30u, wat riant vroeg is, want onze vlucht naar Zürich vertrekt pas om 10.45u. Lichte paniek, dus. Ik stuur snel een bericht naar de ouders om te informeren of ze ook een telefoontje gekregen hebben. Dat blijkt het geval te zijn.

Ik schakel een versnelling hoger, gooi in een sneltempo alles in mijn valies en haast me naar beneden. Ontbijten doen we wel op de luchthaven. Ik tref de ouders van mijn vriend beneden aan het onthaal en een paar minuten later zitten we op de bus. Uiteraard duurt het weer een tijd voordat alle passagiers verzameld zijn. Al valt het me op dat er een pak minder mensen op de bus zitten in vergelijking met gisteren. Misschien hebben sommige passagiers eigen vervoer naar de luchthaven geregeld.

Enfin, de rit met de bus naar de luchthaven verloopt supervlot, dus we zijn daar veel te vroeg. We checken voor de tweede keer onze bagage in (hoera, de handbagage van de moeder van mijn vriend wordt opnieuw gratis ingecheckt) en gaan op zoek naar een plek om te ontbijten. De luchthaven van Bologna heeft echt een capaciteitsprobleem. Bij elke eetgelegenheid staat een gigantisch lange wachtrij. Uiteindelijk gaan we gewoon op goed geluk in een rij staan. De ouders van mijn vriend kopen een pistolet met mortadella en een cappucino en ik ga voor een focaccia, die er lekker uitzag, maar niet voldoende is opgewarmd. Enfin, het vult de maag.

IMG_9451

Opnieuw is het een hele uitdaging om vrije zitplaatsen te vinden op de veel te drukke luchthaven. Ik slaag erin twee zitplaatsen niet al te ver van elkaar te vinden voor de ouders van mijn vriend, maar zelf moet ik wat verder af gaan zitten. Op zich vind ik dat niet eens zo erg, want door de afgelaste vlucht heb ik vandaag onverwacht een extra dag verlof moeten nemen. Ik maak dus van de gelegenheid gebruik om wat mails te beantwoorden.

IMG_9455

De vlucht naar Zürich verloopt tot mijn opluchting bijzonder vlot. We landen stipt op het voorziene middaguur. Onze vlucht van Zürich naar Brussel vertrekt echter pas om 17.10u en omdat vijf uur rondhangen op een luchthaven ook maar saai is, besluit ik de ouders van mijn vriend te trakteren op een blitzbezoek aan Zürich. We nemen de trein naar Zürich Hauptbahnhof, die er welgeteld twaalf minuten over doet om ons van de luchthaven naar het hart van Zürich te brengen. We laten onze handbagage (inclusief mijn laptop) achter in de lockers van het reusachtige treinstation, zodat we zo min mogelijk moeten meesleuren.

Ik besluit ons te beperken tot een wandeling langs de oevers van de Limmat, kwestie van zeker op tijd terug op de luchthaven te zijn om te vermijden dat we ons vliegtuig missen. Enige probleem: ik moet het stellen zonder datanetwerk, want de roamingkosten in Zwitserland zijn astronomisch hoog (awoert!). Vervelend, maar niet onoverkomelijk. Ik heb op voorhand de kaart van Zürich gedownload, het is alleen niet mogelijk om de tijd in te schatten die we over de wandeling zullen doen.

Onze eerste stop is Lindenhof, dat ons een mooi uitzicht biedt over Zürich. De zon schijnt uitbundig en het is zelfs aan de warme kant. Tot mijn ontzetting blijkt tijdens de wandeling dat het niet meer lukt mijn iphone op te laden. Ofwel een probleem met de batterij, ofwel met de oplaadkabel. Ik probeer op te laden aan de kabels en externe batterijen van de ouders van mijn vriend, maar die kabels (nochtans ook USB C) lijken niet goed vast te klikken in mijn iphone. Met nog maar 39 procent batterij besluit ik zoveel als mogelijk in vliegtuigmodus te blijven. Uiteindelijk ben ik al in Zürich geweest en herinner ik me genoeg van ons vorige verblijf om de wandeling zonder ondersteuning van googlemaps te doen.

IMG_3134

IMG_3140

IMG_3141

We wandelen tot aan de Zürichsee, maken wat foto’s van het meer en de bergen en wandelen dan langs de andere oever van de Limmat naar de Altstadt. We brengen een kort bezoek aan de Grossmunster (voor de beklimming van de torens is er helaas geen tijd) en wandelen door de gezellige straatjes van het oude gedeelte van Zürich.

IMG_3142

IMG_3143

IMG_3144 Continue reading