Taranto en Massafra – 6 augustus 2022

Vandaag nemen we afscheid van B&B Giardini di Marzo. We zullen ons deze b&b herinneren als de b&b met het zeer karige ontbijt en het altijd gesloten zwembad. Ik zou er alleszins niet meer opnieuw logeren.

Na het uitchecken vertrekken we naar B&B I Citri in Taranto. Ditmaal hebben we een b&b geserveerd in het hart van het stadje Taranto. Na een probleemloze rit, vinden we tot onze opluchting vrij makkelijk parkeerplaats in de straat van de b&b. ‘t Is dat onze parkeerervaringen in Puglia tot nu toe niet zo geweldig positief zijn.

Onze kamer bevindt zich op de zesde verdieping in een zeer statig appartementsgebouw. De piepkleine lift bezorgt me echter flashbacks naar de lift in het gebouw waar mijn vriend woont in Genève. Ik sta dus met graagte mijn plaats af aan mijn vriend en de valiezen, terwijl ik zelf de trap neem en al puffend en blazend de zesde verdieping bereik.

We kunnen nog niet op onze kamer, maar het is gelukkig wel mogelijk de valiezen achter te laten. We besluiten de verkenning van Taranto nog even uit te stellen en met de wagen naar Massafra te trekken. Het dorp Massafra is vooral bekend om wille van de kloof die midden door het dorp loopt en de brug die beide delen met elkaar verbindt.

IMG_5074

IMG_5078

IMG_5080

IMG_5082

Eerlijk, de kloof is helemaal niet zo indrukwekkend en op deze bijzonder warme zaterdag lijkt ongeveer alles gesloten in Massafra. Voor de lunch belanden we op een rustige pleintje bij Alla Tazza d’Oro, een lokale zaak waar we meteen een grote fles water bestellen om de dorst te lessen. De bediening komt aanzetten met een fles van twee liter water en een grote kan vol met ijs. Amai, en óf dat deugd deed! Vandaag klimt de temperatuur op naar een gezellige 35 graden, dus elke afkoeling is meer dan welkom.

We genieten op het terrasje van simpele orecchiette en besluiten een kleine pauze met een glaasje wijn in te lassen op het pleintje. Veel valt er toch niet te doen in Massafra want hier houden ze duidelijk siesta!

IMG_3317

IMG_3318

Na de twee liter water soldaat gemaakt te hebben, dwalen we wat rond in de verlaten straten van het dorp. We belanden zelfs in het Castello, waar we zomaar kunnen binnen wandelen, al is het ons niet echt duidelijk of dat de bedoeling is. We zijn er alleszins moederziel alleen en komen geen levende ziel tegen. Bijzonder.

IMG_5083

IMG_5088

IMG_5090

Helaas zijn de grotwoningen, hét toeristisch hoogtepunt van Massafra, die we willen bezoeken ook gesloten en niet alleen voor de siesta. En ook de kathedraal die volgens googlemaps zou moeten open gaan om 16u blijft potdicht wanneer we stipt om 16u aan de ingang staan. Een vriendelijke lokale dame vertelt ons dat de kathedraal pas om 18u open gaat. Tja, daar gaan we nu ook niet op wachten.

IMG_5092

IMG_5093

IMG_5094 Continue reading

Otranto, Punta Palascia, Porto Badisco, Galatina – 5 augustus 2022

Na het (nog steeds erg bescheiden) ontbijt rijden we opnieuw naar Otranto. We parkeren onze wagen op dezelfde parkeerplaats als eergisteren. Ditmaal besteden we de nodige aandacht aan de parkeerautomaat, in de hoop een tweede boete te vermijden.

We wandelen naar het Castello Aragonese van Otranto voor een bezoek. Tot onze grote verbazing stoten we in het kasteel op een zeer knappe fotografietentoonstelling over Zuid-Amerika. Niet meteen iets wat we verwacht hadden te vinden in een kasteel, maar de foto’s zijn echt de moeite. Andere zalen zijn gewijd aan de kunst van het bouwen zonder mortel en enkele prehistorische vondsten. We belanden ook in een aantal zalen die duidelijk gebruikt worden voor lezingen en optredens. De hoofdfunctie van het kasteel lijkt echter een tentoonstellingsplek te zijn, met in sommige ruimtes wat beperkte info over het kasteel zelf. Wij vind het geheel een nogal vreemd aandoend samenraapsel.

IMG_4976

IMG_4978

IMG_4980

IMG_4985

IMG_4987

IMG_4990

IMG_4992

IMG_4995

IMG_3171

IMG_3166

IMG_3167

IMG_3168

IMG_3169

IMG_3170

IMG_3173

We wandelen verder naar de kathedraal in het hart van het oude centrum van Otranto, alwaar we opnieuw op een trouwfeest stoten. In Puglia wemelt het van de trouwlustigen en toegegeven, het is niet moeilijk te begrijpen dat de vele pittoreske kerkjes tot romantische gevoelens inspireren. Onze volgende stop in Otranto is de Chiesa di San Pietro, een middeleeuws Byzantijns kerkje met werkelijk prachtige fresco’s. We geven onze ogen de kost. Vervolgens brengen we een bezoek aan de Torre Matta, een vijfhoekige toren met daarin een ronde toren, heel bizar. De toren is mooi gerestaureerd en de ruimte is voorzien van kunstwerken en een gloednieuwe lift die je naar een platform brengt om de toren te bewonderen.

IMG_5007

IMG_3182

IMG_5013 Continue reading

Ponte Ciolo, Santa Maria di Leuca en Gallipoli – 4 augustus 2022

Opnieuw een ontbijt met pasticiotto en met exact dezelfde kaas en charcuterie als de vorige dagen. Het begint behoorlijk eentonig te worden, maar het vult onze magen

IMG_2901

Vandaag rijden we helemaal naar het zuiden van de hak van de Italiaanse laars. Onze eerste stop onderweg is Ponte del Ciolo. De brug werd in de jaren zestig gebouwd om de jachthaven van Leuca met die van Novaglie te verbinden. Vanaf de brug heb je een prachtig uitzicht op het blauwe water en de rotsachtige kustlijn van Salento vol met grotten. We stoppen om een aantal foto’s te nemen en rijden dan verder naar Santa Maria di Leuca.

IMG_2966

IMG_4861

IMG_4863

IMG_4866

IMG_4867

IMG_4869

Mits wat zoekwerk vinden we in Santa Maria di Leuca een parkeerplaats op een stoffig veldje en van daar wandelen we naar de Basilica di Santa Maria de Finibus Terrae. Hier vloeien de Adriatische Zee en de Ionische Zee in elkaar over en het is niet moeilijk te begrijpen waaraan deze plek de naam ‘einde van de wereld’ te danken heeft. Dit is letterlijk het einde van Italië en vanaf hier kan je met wat geluk Griekenland of Albanië zien liggen.

Volgens de legende is de Basilica di Santa Maria de Finibus Terrae de drempel naar het voorportaal van het paradijs. Petrus zelf zou op deze plek voor het eerst voet aan Italiaanse wal hebben gezet, om aan de inwoners van Salento het evangelie te verkondigen. De basiliek werd gebouwd op de plek waar eerder een Minerva-tempel stond, die volgens de overlevering spontaan instortte toen Petrus erlangs liep.

De basiliek zelf is eerder sober, maar de locatie is adembenemend. Het is duidelijk dat dit een populair bedevaartsoord is, want het plein voor de basiliek is vergeven van de kraampjes met allerlei religieuze prullaria.

IMG_4878

IMG_4880 Continue reading

Op verkenning in de buurt van Lecce – 3 augustus 2022

Deze ochtend toch een beetje duizelig opgestaan. Hopelijk trekt dat in de loop van de dag weg. Het ontbijt is even schaars als gisteren. Jammer, maar we laten het niet aan ons hart komen.

IMG_2801

Vandaag staat er een roadtrip op het programma. Eerste stop: de oude Romeinse haven van San Cataldo. Of althans wat daarvan overgebleven is. De restanten van de pier zijn nog duidelijk zichtbaar, maar op één zonnende dame na is de site verlaten. We nemen wat foto’s van de pier en het nabij gelegen strand en rijden verder naar onze volgende bestemming: het Riserva Naturale Le Cesine.

IMG_4668

IMG_4669

IMG_4670

IMG_4671

IMG_4673

IMG_4676

Het is niet zo duidelijk waar we best onze wagen parkeren voor een bezoek aan dit natuurreservaat en we vinden ook nergens aanduidingen voor een wandeling, maar dankzij OpenStreetMap slagen we er toch in een korte wandeling door deze wetlands te maken. Tijdens de wandeling komen we constructies tegen gebouwd zonder cement die ons aan trulli doen denken, maar wellicht iets ouder zijn. Het is stevig warm en de wetlands bieden weinig schaduw. Het zweet gutst langs onze lijven naar beneden.

IMG_4682

IMG_4684

IMG_4685

IMG_4687

IMG_4694

IMG_4696 Continue reading

Lecce – 2 augustus 2022

Het ontbijt deze ochtend is, in tegenstelling tot in Casale Ramunno, erg sober. Wat charcuterie, kaas en beschuit, geserveerd in de kelder/feestzaal van B&B Giardini Di Marzo. Geen stukje vers brood te bekennen. Een vriendelijke dame serveert ons verse pasticciotti, een lokale specialiteit, die mij best wel kan bekoren. Aangezien ik mijn verteringsstelsel vandaag nog wat wil ontzien, klaag ik niet over het eerder sobere ontbijt. Voor de zekerheid neem ik nog twee pilletjes om ervoor te zorgen dat mijn ingewanden zich gedragen tijdens ons bezoek aan Lecce, de hoofdstad van Puglia.

IMG_2719

IMG_2721

We rijden met de wagen naar het centrum en parkeren naar goede gewoonte buiten het centro storico. Lecce is werkelijk een wonderbaarlijke stad. Door de overdaad aan barokke ornamenten weet je gewoon niet waar eerst kijken. De prachtige bouwwerken zijn gehouwen uit pietra leccese of pietra dorata, een roomwitte kalksteen die in de buurt wordt afgegraven. Pietra Leccese is een soort marmer, maar met een harde structuur, waardoor de steen goed met een beitel te bewerken is. Getuigen daarvan de de vele prachtige sculpturen, de spiraalvormige zuilen, de luxueuze lijsten, balustrades en de overvloedige decoratie.

IMG_4432

IMG_4433

We werpen een eerste snelle blik op de Basilica di Santa Croce, wandelen door de mooie, groene Giardini Pubblici Giuseppe Garibaldi en bezoeken de Chiesa del Gesù o del Buon Consiglio. Wat een overdaad! We geven onze ogen de kost! Vervolgens wandelen we naar de Piazza del Duomo. We kopen een ticketje voor de lift die vrij recent ingebouwd is in de campanile van de Duomo. De lift brengt ons naar de op 43 meter hoogte gelegen terrassen die een prachtig uitzicht bieden over de stad. De campanile zelf is bijna zeventig meter hoog en werd gebouwd tussen 1661 en 1682 door de befaamde architect en beeldhouwer Giuseppe Zimbalo uit Lecce.

IMG_4434

IMG_4437

IMG_4439

IMG_4441

IMG_4452

IMG_4453

IMG_4455

IMG_4457

IMG_4458

IMG_4460

IMG_4467 Continue reading

Van Ostuni naar Lecce – 1 augustus 2022

OMG, wat een verschrikkelijke nacht. Mijn welverdiende nachtrust werd verstoord door de moeder aller voedselvergiftigingen. Het werd mij al snel duidelijk dat er iets in mij zat, wat mijn lichaam er zo snel mogelijk en langs eender welke kant uit wilde. Ik denk dat ik niet hard moet nadenken wat de oorzaak van deze voedselvergiftiging is: de rauwe zeevruchten die ik gisterenmiddag, een beetje tegen beter weten in, at. Voedselvergiftigingen op reis, het begint zo langzamerhand een traditie te worden, zeker? En net als in Bretagne stond er vandaag een verhuisdag op het programma.

Het ontbijt sloeg ik natuurlijk over. Zo jammer, want het was echt uitstekend. Ik deed mijn best me bijeen te rapen, aan te kleden en de valiezen te pakken, ondanks mijn duizeligheid van de vele toiletbezoeken en de slechte nacht. Gelukkig lijkt alles er nu min of meer uit te zijn, maar voor de zekerheid, nemen we toch een rol toiletpapier mee in de wagen. Mijn vriend rijdt naar een apotheek in Ostuni, maar daar staat zoveel volk aan te schuiven, dat hij het opgeeft en we besluiten rechtstreeks door te rijden naar onze B&B in Lecce.

Om 11.20u arriveren we daar. Da’s te vroeg voor het check-in uur vermeld op onze reservatie, maar tot mijn grote opluchting laat de vriendelijke eigenaar ons al meteen op de kamer. Ik kruip direct in bed om nog wat te bekomen van mijn nachtelijke avonturen en mijn vriend gaat op zoek naar een apotheek om mij van medicatie te voorzien en een winkel om voor zichzelf een lunch te kopen.

De lunch sla ik over en nadat ik nog wat gedoezeld heb in bed, voel ik me genoeg hersteld om de rest van de namiddag op een ligzetel aan het zwembad van het hotel te kunnen doorbrengen. Het is trouwens de laatste dag dat we van het zwembad kunnen profiteren, want de eigenaar zei dat hij het zwembad morgen zal laten leeglopen om enkele herstellingen uit te voeren.

IMG_2613

IMG_2614

IMG_2615

Tegen het avondmaal voel ik me voldoende hersteld om twee beschuitjes en een klein broodje te eten. Mijn lichaam lijkt geen aanstalten te maken om komaf te maken met dit voedsel, dus besluiten we ‘s avonds toch naar Lecce te rijden. Vlak voor het blauwe uurtje start, parkeren we onze auto buiten het historische centrum. We genieten van onze wandeling door de mooie historische straatjes en snuiven de sfeer op in de Zuiderse stadje. Onze eerste indruk van Lecce is alvast heel positief.

IMG_2654

IMG_2658

IMG_2659 Continue reading

Brindisi – 31 juli 2022

Vandaag vertrekken we na het ontbijt naar Brindisi. We parkeren onze wagen opnieuw buiten het historische centrum en wandelen langs de Piazza Mercato naar de Piazza Duomo, omringd door prachtige gebouwen en natuurlijk niet te vergeten: de Duomo van Brindisi.

IMG_4290

IMG_4293

IMG_4298

IMG_4301

IMG_4302

IMG_4303

IMG_4305

IMG_4307

IMG_4308

IMG_4318

IMG_4319

We wandelen door de poort onder de klokkentoren naar de Via Colonne. En die naam mag je letterlijk nemen, want aan het einde van de Via Colonne markeert een oude Romeinse zuil het einde van de beroemde Via Appia, die vanuit Rome naar het zuiden van Italië loopt. Origineel stonden er vroeger twee zuilen, maar de tweede zuil viel in 1528 van zijn sokkel en verhuisde vervolgens naar het Piazza Sant’Oronzo in Lecce. Het kapiteel van de zuil die wel nog rechtstaat blijkt bij nadere inspectie een kopie te zijn. Gelukkig moeten we niet ver lopen om het origineel te kunnen bewonderen, dat staat namelijk een paar straten verder in het Palazzo Granafei-Nervegna. Een bezoek aan dit palazzo is gratis en is echt een aanrader. Fantastisch om dit oude kunstwerk van zo dichtbij te kunnen bewonderen.

IMG_4324

IMG_4325

IMG_4354

IMG_4355

IMG_4356

IMG_4327

IMG_4328

IMG_4329

IMG_4330 Continue reading

Ostuni, Spiaggia Torre Guaceto en Ceglie Messapica – 30 juli 2022

Ook vandaag genieten we uitgebreid van het heerlijke ontbijt in Casale Ramunno. Helaas is er een diertje dat mij geen rustig ontbijt gunt: een wesp nestelt zich onder mijn voet en wanneer ik mijn voet neerzet, wordt ik uiteraard gestoken. Pech. Gelukkig heb ik cortisonezalf bij! Maat ons hopen dat ik er niet te veel last van heb de rest van de dag.

IMG_2384

Deze ochtend trekken we opnieuw naar Ostuni. Ditmaal niet te voet, maar met de wagen. We parkeren onze wagen aan een randparking en doen vervolgens manmoedige pogingen om te betalen aan een voor ons werkelijk onbegrijpelijke parkeerautomaat. Gelukkig schiet een mooi opgedirkt Italiaans koppel, die duidelijk onderweg zijn naar een trouwfeest, ons te hulp, want anders was het nooit gelukt.

We wandelen het mooie witte stadje in en genieten van de uitzichten. Op de Piazza della Libertà zien we het huwelijk waarnaar de vriendelijke mensen die ons geholpen hebben onderweg waren. De bruid en haar vader staan te wachten aan de ingang van de Chiesa di San Francesco d’Assisi. Ze hebben alvast een schitterend zonnige dag uitgekozen voor hun feest.

IMG_4196

IMG_4207

IMG_4209

IMG_4211

IMG_4206

IMG_4213

IMG_4217

IMG_4222

IMG_4228

We wandelen verder door de smalle straatjes in het centro storico naar de kathedraal van Ostuni. Een prachtig bouwwerk (we verwachten niet anders in Italië), alleen jammer dat de zijkapellen niet verlicht zijn. We dwalen nog wat verder door de stad en keren dan terug naar de parking. In een Express GB kopen we een grote portie watermeloen, yoghurt, nootjes en water voor een lichte lunch op het gezellige terras van Casale Ramunno. Kwestie van ons wat te sparen voor het avondmaal. 😉

IMG_4234

IMG_4235

IMG_4237

IMG_4238

IMG_2385

IMG_2386 Continue reading

Rondrit langs de Trulli van Puglia – 29 juli 2022

Mijn vriend en ik zijn deze ochtend opnieuw de eersten aan het ontbijt. Nochtans zijn we geen van beiden vroege vogels, maar we halen wel graag het maximum uit onze vakantiedagen. Na opnieuw genoten te hebben van het uitstekende ontbijt vertrekken we aan onze rondrit langs de trulli op het platteland rondom Locorotondo.

Een trullo (meervoud: trulli) is een kalkstenen huis, volledig gebouwd zonder cement, met een kegelvormige dak en soms versierd met primitieve, christelijke of magische symbolen. Trulli zijn heel bijzondere en fotogenieke bouwsels die uniek zijn voor Puglia. In de vijftiende en de zestiende eeuw, toen de trulli ontstonden, behoorde Puglia tot het Koninkrijk Napels dat vrij forse belastingen oplegde. Volgens de legende verplichtten de graven van Conversano, die de scepter zwaaiden over de streek, de inwoners van Puglia om hun huizen zonder cement te bouwen. Op die manier konden de huizen snel afgebroken konden worden wanneer er belastinginners in de buurt waren om het aantal huizen te tellen, waarop de verschuldigde belasting berekend werd. Omdat de bouwers geen cement mochten gebruiken, gaven ze hun bouwsels een zelfdragend kegelvormig dak dat zichzelf letterlijk omhoog hield. Beetje een bizarre theorie, die in mijn oren weinig geloofwaardig klinkt.

IMG_4023

IMG_4024

IMG_4027

IMG_4031

IMG_4035

IMG_4041

IMG_4045

IMG_4047 Continue reading

Polignano a Mare, Monopoli en de Adriatische Zee – 28 juli 2022

Goed geslapen onze eerste nacht in Casale Ramunno. Het ontbijt is een werkelijk fenomenaal buffet met allemaal verse lokale producten, fantastische focaccia, heerlijke charcuterie en veel zoetigheden om uit te kiezen. Wat een overdaad!

IMG_2207

IMG_2209

IMG_2212

IMG_2213

IMG_2214

We genieten op het gemak van het ontbijt op ons eigen privéterrasje en vertrekken pas om 10 uur naar onze eerste bestemming van de dag: Polignano a Mare. Googlemaps leidt ons naar een grote parking aan de rand van het stadje. Die parking blijkt echter zowat leeg te zijn. Geen wonder, want in de straat vlak langs de parking is het gratis parkeren. Wij parkeren dus gewoon op straat en sparen zo wat centjes uit.

Polignano a Mare is een prachtig, fotogeniek stadje met witte huizen gelegen op steile kliffen aan de zee. De grotten in de kliffen onder de stad waren al in het neolithicum bewoond. Nu bevinden zich daar pittoreske restaurantjes. Het historische centrum bestaat uit supersmalle steegjes waar het erg aangenaam wandelen is.

IMG_3897

IMG_3902

IMG_3905

Aangezien het al behoorlijk warm is, lassen we na een korte wandeling al meteen een drankpauze op een terrasje in. Mijn eerste prosecco van de vakantie is een feit! We genieten van de gezellig drukte in het stadje, bekomen even de warmte in de mooie Chiesa Matrice di Santa Maria Assunta, wandelen dan over de oude Romeinse brug en dalen af naar Lama Monachile, een in de rotsen uitgesleten baai met een klein stuk kiezelstrand. Het was er echter zo druk dat de goesting om er te gaan zwemmen bij ons snel voorbij was.

IMG_3907

IMG_3908

IMG_3909

IMG_3911

IMG_3918

IMG_2221 Continue reading