Don’t drink and drive

Citaat uit een interview met een verkeersslachtoffer in de Standaard:

Nieuwjaar komt eraan. In ons land stapt men makkelijk in de wagen na een bedrijfsreceptie waar iets te veel champagne is geschonken. Drinken en rijden is hier maatschappelijk aanvaard. Daarom vind ik die collectieve boosheid na zo’n ongeval zo dubbel. Als we als maatschappij aanvaarden dat je mag rijden én drinken, horen die ongevallen erbij.

De vinger op de wonde. Don’t drink and drive, het wil er bij de meeste Belgen nog steeds niet in. Het is waar, ik zie het zelf maar al te vaak: mensen die na enkele glazen op een receptie vrolijk achter het stuur kruipen. Of na een uitgebreide diner met meerdere gangen en aangepaste wijnen nog een degustiefje bestellen en dan fluitend naar huis rijden. Ik maak er tegenwoordig zelfs geen opmerking meer over als ik vrienden dit zie doen en dat terwijl ik vroeger nochtans een hartstochtelijk voorstander was van het rijbewijs met punten. Het is antwoord is voorspelbaar:  “Och, er zijn toch zo weinig alcoholcontroles, de kans om gepakt te worden is bijna nihil.” Maar daar gaat het niet over. Wat kan mij die boete schelen? Een mensenleven valt niet in geld uit te drukken. Zo’n verlies is onherstelbaar.

Een drama

En dan denk ik niet alleen aan de vrienden en familieleden van de drie jonge meisjes die uit het leven weggerukt werden op een moment dat het voor hen nog maar goed en wel begonnen was, maar ook aan de jonge kerel die de rest van zijn leven verder zal moeten met hun dood op zijn geweten. Hoe vaak zal hij die bewuste nacht al herbeleefd hebben? Gewenst hebben dat hij net een pint minder gedronken had of zich beter aan de snelheid gehouden had? Gehoopt dat het slechts een boze droom was? De gevolgen zal hij, net als de vrienden en familieleden van de gestorven meisjes, de rest van zijn leven meedragen. Dat moet verschrikkelijk zijn.

Applaus voor het Europese parlement

3. Protecting citizens’ rights relating to internet access by a new internet freedom provision: Following the strong request of the European Parliament, and after long negotiations on this point, the new telecoms rules now explicitly state that any measures taken by Member States regarding access to or use of services and applications through telecoms networks must respect the fundamental rights and freedoms of citizens, as they are guaranteed by the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms and in general principles of EU law. Such measures must also be appropriate, proportionate and necessary within a democratic society. In particular, they must respect the presumption of innocence and the right to privacy. With regard to any measures of Member States taken on their Internet access (e.g. to fight child pornography or other illegal activities), citizens in the EU are entitled to a prior fair and impartial procedure, including the right to be heard, and they have a right to an effective and timely judicial review.

Commissioner Reding said on this matter: “The new internet freedom provision represents a great victory for the rights and freedoms of European citizens. The debate between Parliament and Council has also clearly shown that we need find new, more modern and more effective ways in Europe to protect intellectual property and artistic creation. The promotion of legal offers, including across borders, should become a priority for policy-makers. ‘Three-strikes-laws‘, which could cut off Internet access without a prior fair and impartial procedure or without effective and timely judicial review, will certainly not become part of European law.”

Bron.

Obama krijgt de Nobelprijs voor de vrede

Mijn eerste gedachte bij het lezen van dit nieuws: “Is het 1 april vandaag?” Niet dat ik Obama een slechte president vind (al vergt het niet veel inspanning om zijn voorganger te overtreffen), maar hem zomaar de Nobelprijs voor de vrede in de schoot werpen? Daar heeft de man zich nog niet voldoende voor bewezen. Hij is nog niet eens een jaar president en wie weet blijkt de hoop die hij belooft valse hoop te zijn. De enige reden die ik kan bedenken om deze prijs nú al aan Obama toe te kennen, is het ontbreken van andere valabele kandidaten. En dat, beste mensen, is een ramp voor de vrede.