Levende orgaandonoren

Kort artikel in de Standaard:

Omdat de wachtlijsten voor donororganen te lang blijven, wil de overheid ook levende orgaandonoren inschakelen. Momenteel wordt onderzocht wat een ‘correcte prijs’ is voor het afstaan van een orgaan.

Tricky business vind ik dat, mensen betalen om organen af te staan. Zelf ben ik nu al een tijdje geregistreerd als orgaandonor en ik kan me voorstellen dat ik een familielid in nood zou helpen door een nier of een stuk lever af te staan. Maar voor een wildvreemde  tegen betaling een toch niet risicoloze operatie ondergaan, daar zou ik toch twee keer over moeten nadenken. Betalen voor altruïsme, ik vind het een vreemd concept.

Ik ontken niet dat er een tekort is aan transplantatie-organen, maar vrees dat mensen in een precaire financiële situatie zich zullen laten verleiden om hun organen te verkopen. Bovendien is het niet zo dat levende donatie in ons land nog niet gebeurt. In 1997 werd bijvoorbeeld in UZ Leuven een protocol voor levende donatie ontwikkeld met goedkeuring van de commissie medische ethiek . Meer info over de procedure hier.

Enfin, ik ben er nog niet helemaal uit.

Update 18/08: Lees vooral de nuanceringen in de comments. Blijkbaar wil men de reële kosten voor de donatie van een orgaan aan familieleden of partner vergoeden. Iets waar ik me natuurlijk wel in kan vinden. In de toekomst zal ik grondiger research doen en mijn mening niet baseren op één artikeltje in de Standaard. 😉

64 jaar geleden

Viel de eerste atoombom op Hiroshima. 70.000 mensen stierven in één klap. De échte gevolgen van dit gruwelijke wapen zouden pas later ten volle duidelijk worden. Drie dagen na Hiroshima onderging Nagasaki hetzelfde lot. De Japanse overgave was een feit.

De wereld is sinds die dag een afschuwelijk toekomstbeeld rijker. Een toekomstbeeld dat ook vandaag nog steeds tot de realiteit behoort. Hoog tijd dat men écht werk maakt van de afbouw van het kernarsenaal.

Een anoniem bericht in de krant

Een gezinsdrama. Het derde deze week al. Je leest het artikel vluchtig. Man (43)  schiet zwangere ex-vriendin (34) door. Het is triestig om te zeggen, maar tegenwoordig kijkt niemand nog echt op van zo’n drama. De paar regels in de krant wijzen op het geringe belang. Het artikel is al uit je gedachten wanneer je aan het volgende begint.

En dan krijg je bericht van het thuisfront. Het anonieme artikel krijgt plots een gezicht. Dat van je vroegere overbuurmeisje. Met wie je nog samen gespeeld hebt op straat. Naar wiens verjaardagsfeestje je geweest bent. Het contact is al jaren geleden verbroken. De herinnering aan haar is vervaagd. Voor mij zal ze altijd het niet zo slimme meisje met de lange, bruine haren blijven. En nu is dat meisje dood. Op een afschuwelijke manier uit het leven gerukt. Mijn gedachten gaan uit naar haar familie en vrienden.