ict

Tapas!

Soms ben ik een beetje ouderwets. Dat is zeker het geval wat betreft mijn favoriete communicatiemiddel. In deze Twitter-tijden, hou ik nog steeds koppig vast aan IRC. Ondertussen zijn de mensen op mijn IRC-kanaaltje goede vrienden geworden en organiseren we regelmatig iets. Ondanks de steeds drukker wordende agenda’s (schijnt eigen te zijn aan de leeftijd) was ik erg tevreden met de opkomst van tien personen voor een avondje tapas in Los Flamencos. We hebben twee keer alle tapas op de kaart besteld en daarna nog enkele tapas om de laatste gaatjes te vullen.

Het was bijzonder leuk om vriend E terug te zien. Helemaal gekomen uit het verre Australië, om samen met ons tapas te eten. 😉 (En ook wel een beetje omdat hij hier passeerde op zijn reis rond de wereld (Australië, Hong Kong, België, Canada, Australië). De tapas smaakten verrukkelijk, al viel de bediening een beetje tegen. Het was erg druk en soms vergaten ze onze kan sangria bij te vullen. Ik kan erg kribbig worden als ik niet snel genoeg van drank wordt voorzien. 😉

Na de tapas deden we een terrasje op de Oude Markt. Het was een beetje frisjes, zo laat op de avond. Ons groepje groeide nog aan met vriend M en zijn zwangere vrouw L, (helaas) niet zo vrolijke vrijgezel T en de broer van één van de tapaseters met zijn vriendin. Een fijne bende die veel bij te praten had. Té veel, want ik heb het gevoel dat ik niet met iedereen genoeg heb kunnen praten om weer helemaal mee te zijn met het reilen en zeilen in hun leven.

Rond een uur of één sloeg de vermoeidheid echter toe en besloten we naar huis af te zakken voor de after party. Mijn vriendje en onze twee gasten sloegen nog een paar wodka’s achterover. Ik hield het wijselijk bij water. We praatten nog wat na over het Leven en de Liefde en zochten rond een uur of half drie moe, maar tevreden onze bedstede op.

Brussels Girk Geek Dinner #6

Het begint zowaar een gewoonte te worden, die girl geek dinners. Altijd plezant om bekende gezichten terug te zien en minder bekende gezichten te leren kennen. Ditmaal werden we in de Lamot in Mechelen verwacht voor het thema paleofuturisme. De spreker van dienst had zijn uiterste best gedaan om originele prentjes bij elkaar te zoeken. Al heeft hij nog werk aan zijn presentatieskills en onthoud ik vooral de steek naar blonde vrouwen. Blonde vrouwen dragen bij aan de kleurrijkheid van deze planeet, het zou zeker zonde zijn als wij zouden verdwijnen! Ik heb hem er naderhand over aangesproken en zijn antwoord was: “Jamaar; ik ben gay.” Die gedachtensprong kon ik niet helemaal volgen, maar allez, passons.

De drank en de broodjes waren uitermate verzorgd. Zeer lekker. Alweer een pluim op de hoed van Clo die er telkens in slaagt een piekfijn verzorgd event af te leveren. De expotentoonstelling vond ik persoonlijk een beetje tegenvallen, al moet ik eerlijk toegeven dat ik de tentoongestelde voorwerpen maar met een half oog bekeken heb, ondertussen druk kletsend met het aanwezige vrouwvolk.

Geen Girl Geek Dinner zonder belspeldelspel. Ditmaal werden er Bongobonnen uitgedeeld om naar het theater te gaan. Thuis hebben mijn vriendje en ik er nog zo eentje liggen, dus ik gunde het de andere winnaressen van harte. Vooral omdat Kathleen “ik win nooit iets” en mijn favoriete lama met een bon naar huis gingen. Geniet ervan, dames.

Om half tien werden we vriendelijk verzocht af te sluiten, waarna het nog een half uur of zo kostte om afscheid te nemen en andere mensen blij te maken met de brooddoos en de placemats uit mijn goodiebag. De tomatensoep en chocolade hield ik voor mezelf. 😉 Ons gezelschap bestaande uit vier dames en een charmante jongeheer trok treingewijs naar Leuven, alwaar we afscheid namen en ik moe, maar tevreden in mijn bed kroop.

Multitouch

Gisteren kon ik op het Brokerage event van het IBBT wat spelen met een prototype van een multitouch scherm. Leuk, leuk. Ik kan me direct een aantal toepassingen voor de geest halen (denk aan musea, publieke ruimten) waar deze technologie heel nuttig ingezet kan worden. Ook voor oudere mensen lijkt deze manier van interageren met een toepassing me handiger dan een muis te gebruiken. Al denk ik dat de klassieke muis en toetsenbord nog wel een tijdje zullen meegaan, zeker gezien het beperkt aantal toepassingen dat al geschikt is om met multitouchtechnologie aan te sturen.

Een laat kerstgeschenk

Deze namiddag heb ik op het werk een splinternieuwe laptop gekregen ter vervanging van mijn oude, helaas steeds meer tegensputterende laptop. Onder het motto beter laat dan nooit, want mijn laptop moest normaalgezien al in november vervangen worden. Dat maakte mijn vreugde er niet minder om. Een nieuwe supersnelle laptop, een groter scherm (met iets te hoge resolutie, want ik kan de lettertjes nog amper lezen en de resolutie verlagen maakt dat de karakters niet meer scherp zijn), een blitse zwarte muis en een hip nieuw keybord dat bijna geruisloos typt, ik ben er helemaal weg van.

Mijn vreugde werd echter getemperd doordat er iets is misgelopen tijdens het synchroniseren van de outlook en mijn treo. Al mijn contacten en afspraken staan nu dubbel in outlook en in mijn treo. Ik heb al een uurtje zitten prutsen om het weer goed te krijgen, maar omdat ik vanavond nog voor sluitingstijd bij de schoenmaker moest zijn, heb ik het al grommelend opgegeven. Mijn humeur zat even in een dipje en ik moest even de neiging onderdrukken om met iets te gaan smijten.

Maar ik laat mij niet doen door zo’n vervelend stukje software! Morgen vlieg ik er weer met volle moed in! We zullen zien wie als overwinnaar uit het strijdperk komt.