De zus van een goede vriendin van ons trouwde voor de wet en zocht een fotograaf om dit (hopelijk eenmalige) gebeuren vast te leggen. Omdat ze wist dat fotograferen mijn hobby is, vroeg ze of ik bereid was om een paar fotootjes van haar en de bruidegom te maken. Voordat ik hier half freelancend fotografenland over mijn dak krijg: ze hadden al enkele professionele fotografen gecontacteerd, maar die hadden allemaal een volle agenda en zodoende was ze bij mij uitgekomen. Voor mij was dit wel een leuke uitdaging, want het zou de eerste keer zijn dat ik echt als “officiële” fotograaf een trouw zou vastleggen. Ik schoof wat met de afspraken in mijn agenda en nam de uitdaging aan.

De plechtigheid in het gemeentehuis duurde amper een kwartiertje, wat maakte dat ik niet veel tijd had om de bijzondere momenten vast te leggen. En ik moet toegeven dat ik toch wat zenuwachtig was, want wat als al die foto’s nu opeens onscherp uit mijn fototoestel zouden komen? De zaal waar de twee jongelingen in de echt verbonden werden, was ook niet echt fotogeniek. Gelukkig was er na de formaliteit van het wettelijk huwelijk een kleine receptie voorzien in een toffer zaaltje mét een mooi balkon dat een prachtig uitzicht gaf over de groene omgeving. Na wat geëxperimenteer met flitsen, werd besloten dat de groene omgeving met de dreigende grijze wolken een prima achtergrond was voor wat portretjes van bruid en bruidegom in wisselende samenstellingen met hun familie en schoonfamilie. Ik ben net eens snel door alle foto’s gegaan en denk dat er toch een paar geslaagde tussen zitten.

De laatste groepsfoto voor het gemeentehuis was net genomen, toen de hemelsluizen opengezet werden en het ganse gezelschap schielijk in hun auto’s diende weg te vluchten. Hopelijk zijn bruid en bruidegom tevreden met het resultaat.