Ideaal om mijn nieuwe lens uit te testen. De foto’s zijn helaas niet goed genoeg om in te dienen als eindwerk voor de fotografiecursus. Ik vond de omgeving minder inspirerend dan ik gedacht had. In mijn hoofd zat een beeld van oude verweerde graven, maar het kerkhof bij de Parkabdij is gewoon te goed onderhouden. Ik zal elders mijn fotogeniek verval moeten zoeken.
Sinds gisteren ben ik de trotse bezitter van een Canon EF 24-70mm f/2.8L USM lens. Met dank aan mijn vriendje die gisteren op en af naar Turnhout gereden is om het ding op te halen. Het is een held!
Resultaten van een uitstapje naar Luik-Guillemins met de fotografiecursus.
Het resultaat van een vrijdagse uitstap met de fotografiecursus. Iemand een idee waar deze foto’s gemaakt zijn?
Van de giechelende achtjarige meisjes die vol trots in rad Frans hun kunstwerken aan mij voorstelden naar flitsexperimentjes in de verlaten Leuvense straten. Het contrast kon moeilijk groter zijn. Veel mislukte foto’s uiteraard, maar één exemplaar, dat ik zelf best geslaagd vind, wil ik graag met jullie delen.
Na deze foto besloten we op onze lauweren te rusten en de rest van de avond in het Leffe café te gaan opwarmen. Beetje jammer, vind ik persoonlijk, want eigenlijk volg ik fotografiecursus om iets bij te leren en niet om rond te hangen in cafés. Ik moet zeggen dat ik, in vergelijking met de drie vorige modules, minder enthousiast ben over de huidige cursus aan het CVO. Het is duidelijk dat dit het eerste jaar is dat de cursussen op deze manier ingericht worden en dat de leerkrachten zelf ook zoekende zijn. Enfin, neemt niet weg dat ik dit jaar al enkele zeer geslaagde foto’s gemaakt heb.
Sneller dan verwacht komt het einde van het schooljaar weer in zicht. Er moet nog een boekje voor Spaans uitgelezen worden en ik moet dringend, dringend werk maken van mijn eindopdrachten voor fotografie. Nochtans duurde de cursus nu een heel jaar en geen half jaar zoals de voorgaande modules. Maar uiteraard wordt het één en ander toch weer uitgesteld of komt er iets anders dringends tussen en zo vliegen de dagen voorbij en moet er opeens inspiratie gezocht worden voor een eindwerk. Het beste idee tot nu toe is iets met kerkhoven doen. Niet bijster origineel, maar er zijn wel een paar fotogenieke kerkhoven in de buurt van Leuven en een grafsteen loopt niet weg, he.
Ter nuancering van wat ik vrijdag zei: De workshops waren bijzonder goed georganiseerd. Toffe modellen, lekkere broodjes, genoeg aanwezig materiaal om mee te experimenteren. Alleen waren de temperaturen wat aan de frisse kant om lang buiten te staan klooien met flitsen, statieven, paraplu’s en triggers. Ons groepje had er een knap en geduldig model uitgepikt, dat vriendelijk bleef glimlachen, ondanks de vrieskou. Niet te geloven dat het de eerste keer was dat ze poseerde als model. Als het niet lukt als advocate, kan ze nog altijd een carrière als model beginnen. 😉
(En ja, de foto aan de piano is niet helemaal scherp, maar ik vond hem toch geslaagd genoeg om te behouden.)
‘t Zijn sympathieke lesgevers, hoor, bij het CVO, goeie fotografen ook, maar organisatietalent, daar ontbreekt het hen soms een beetje aan. Deze week kreeg ik nogal last minute een telefoontje van de leerkracht dat er de komende zaterdag een ganse dag een workshop georganiseerd werd. Ik was vorige vrijdag wat te laat in de les en hij was het mij vergeten te zeggen. Al een geluk dat we deze zaterdag enkel ‘s avonds een diner date hebben, waardoor ik me overdag wel kon vrijmaken (en mijn vriend nu alleen de boodschappen voor het etentje moet doen).
En vanavond, één dag voor de workshop, komt een andere leerkracht mij vragen of ik geen modellen ken die willen poseren (de fotoshoot met de roofvogels indachtig). Nu heb ik er geen bezwaar tegen om eens rond te horen in mijn vrienden en kennissenkring, maar minder dan 24 uur voordat de fotoshoot plaatsvindt nog modellen vinden, dat is toch quasi onmogelijk. Als ze dat nu allemaal een beetje meer op voorhand zouden regelen, ‘t zou de dingen toch nét iets gemakkelijker maken.
Oja, ik heb me ingeschreven voor de strobist workshop. Ik ben benieuwd!
Woonden we de doopviering bij van het jongste nichtje van mijn vriend. Doopvieringen en ik, het zal nooit wat worden. Gelukkig kon ik foto’s nemen om me wat af te leiden van het gebeuren en deed de priester zijn best om er zo nu en dan een flauw grapje tussen te wringen. Waarom mensen per sé deze traditie in stand willen houden, het is me niet geheel duidelijk.
Na de (gelukkig) korte viering werden we uitgenodigd op een copieuze maaltijd. We kregen de klassieker der klassiekers voorgeschoteld: balletjes met kriekjes en gebraden kippenbillen met aardappelsla. Het hoeft niet altijd culinair hoogstaand te zijn: deze eenvoudige maaltijd, zo weggelopen uit onze kindertijd, smaakte zeker zo goed. Het was grappig dat op het feest opnieuw een koppel met een tweeling aanwezig was. Zo werd dit weekend een dubbel-tweeling-weekend. Tweelingen zijn helemaal in tegenwoordig. 😉
Na de taart kregen alle aanwezigen een cupcake met de naam van het pas gedoopte nichtje in suikerpasta als souvenir mee naar huis. Cupcakes zijn ook helemaal in tegenwoordig (zelfs Windows gebruikt ze als verkoopsargument), al moet ik zeggen dat het voor mij de allereerste keer was dat ik een cupcake met suikerpasta proefde. Ik vond het niet bijster lekker en een beetje smaakloos, die suikerpasta, maar ja, het oog wil ook wat en niemand kan ontkennen dat de cupcakes die je tegenwoordig op Facebook ziet voorbijscrollen, echte kunstwerkjes zijn.
We namen afscheid omdat we ‘s avonds nog verwacht werden op een kampioenenviering met mosselen. De kampioenen werden verdiend in de bloemetjes gezet, maar de mosselen waren zanderig. Al een geluk dat ik veel balletjes met kriekjes gegeten had. 😉
Dat is het antwoord op de vraag wat we vandaag gefotografeerd hebben in de cursus. Veel gepruts met een te klein aquarium, een touwtje aan een dwarsbalk, reflectieschermen en een fles Absolut wodka (na vorig weekend, ga ik even een wodkavrije periode inlassen, denk ik). Genoeg om te beseffen dat productfotografie toch niet echt mijn ding is. Geef mij maar levende fotomodellen! Veel leuker.