Ondanks de rookgeur in onze kamer best wel goed geslapen in B&B Carpe Diem. Stipt om acht uur zitten we aan het ontbijt dat voor een Italiaans ontbijt echt wel copieus is met omelet met kaas, een mooi aanbod aan charcuterie, brie, smeltkaas en yoghurt. Alleen jammer dat we het moeten stellen met wit toastbrood. Niet echt een fan van en de toaster blijkt moeilijk af te stellen, waardoor ik per ongeluk twee sneetjes verbrand. Oh well, geen erg, we kijken allemaal uit naar wat de dag brengt.

Vandaag staat er een bezoek aan wijnhuis Albino Rocca op het programma. Een tijd geleden woonde mijn broer via zijn wijncursus een wijnproeverij bij en dit wijnhuis was zijn absolute favoriet. Dit wijnhuis is redelijk exclusief, dus niet evident om een rondleiding vast te krijgen. Gelukkig regelde de leerkracht van mijn broer momenteel een bezoek voor ons. De verwachtingen waren dus hoog gespannen.

Stipt op tijd kwamen we aan bij Albino Rocca (de tien minuten speling die ik voorzien had in mijn planning waren al opgebruikt bij het vertrek aan de B&B, gelukkig verliep de rit zelf vlotjes). We werden bijzonder vriendelijk ontvangen door Daniela Rocca, één van de drie zussen die het bedrijf runnen. En amai, wat een prachtig wijnhuis! De Oostenrijkse vaten, de gang die de kelder waar de houten vaten rusten, verbindt met de stalen vaten en de fenomenale wijncollectie. Echt top op alle vlakken. Daniela vertelt over de geschiedenis van het familiebedrijf de druivenrassen die ze gebruiken en de wijngaarden die hier in de omgeving verspreid liggen. Een rondleiding in een wijnhuis is een beetje zoals een rondleiding in een whisky distillery, elk bedrijf heeft zijn eigen verhaal.

Na de rondleiding volgt het hoogtepunt van ons bezoek: de proeverij. We starten met witte wijnen om te eindigen met fenomenaal lekkere rode wijnen. Mijn broertje is in de wolken. Omdat de wijn hem zo smaakt koop ik een fles rode wijn als cadeau voor zijn verjaardag. Hopelijk krijgen we deze fles heelhuids thuis!

Na de proeverij rijden we door naar het centrum van Barbaresco, een prachtig dorpje, bekend van de beroemde wijn Barbaresco. We beklimmen de Torre di Barbaresco en genieten van het prachtige uitzicht op de rivier Tanaro en de wijngaarden in de omgeving. En jawel, boven op de toren kan je Barbaresco proeven. Wij houden het echter op het fotograferen van de omgeving.

Lunchen doen we bij Koki wine bar, een wijnbar uitgebaat door een Japanner! Jawel, een Japanner die zich vestigde in dit kleine dorpje in Piemonte en nu een ruim aanbod aan Piemontese wijnen serveert (voor wie dat wenst is er ook saké). Deze bar werd ons aangeraden door Daniela van Albino Rocca en het is al snel duidelijk waarom: het terras zit stampvol. Het geluk is echter aan onze kant: na nog geen vijf minuten wachten, komt er een tafeltje voor vier vrij. We bestellen een portie takoyaki (aja, zo vaak kom je in Italië geen authentieke Japanner tegen!) en verder houd ik het bij een insalata mediterranea. Lekker en niet te zwaar!

Na het middagmaal rijden we verder naar Alba, het stadje waarvan ik tijdens ons eerste bezoek aan Piemonte gezegd heb dat ik er graag zou terug keren. Ik ben dus een vrouw van mijn woord! We parkeren onze auto op een grote randparking bij het station en steken de sporen over via een vrij recente spoorwegbrug. Het is warm, dus onze eerste stop ligt voor de hand: een gelato bij Gelateria Il Gelatiere! Yummie!

De rest van de namiddag brengen we al kuierend door in de gezellige straten van Alba. Natuurlijk bezoeken we de kathedraal, een stuk of vijf kerken en bewonderen we de torens van dit mooie stadje. We stappen een souvenirshop binnen alwaar ik de befaamde torta di nocciole koop voor mijn collega’s. En we pauzeren voor een glaasje wijn op het mooie Piazza Michele Ferrero (genoemd naar de uitvinder van Nutellaà met het prachtige monument “Alba” van Valerio Berruti, onthuld in 2022.

Voor het diner heb ik om 20u een tafel gereserveerd bij Osteria Lalibera. Alhoewel we er stipt om 20u zijn, moeten we bijna een kwartier wachten tot er iemand de moeite neemt om te komen vragen wat we als aperitief willen en zo mogelijk nog langer voordat de bediening onze bestelling komt opnemen. Om 20.52u komt pas onze appetizer. Doodjammer, want het eten en de wijn zijn voor de rest uitstekend. En ‘t is niet dat er te weinig bediening is in Lalibera, alleen zijn ze verschrikkelijk slecht georganiseerd en helemaal niet aandachtig voor de klanten. De eerste keer dat een restaurant in de Michelingids wat tegen valt.µ

Appetizer:

Warm seafood salad with mashed potato:

Spaghetti chitarra with octopus and asparagus

Catch of the day, artichoke:

Het is al na half elf wanneer we het restaurant verlaten en we moeten nog een stuk terugwandelen en een half uur terug rijden. Niet echt ideaal, want morgen moeten we er vroeg uit. Vermoeiend toch, zo’n vakantie. 😉