Elektriciteit of het gebrek daaraan

‘t Was dus zoals ik verwacht had: de elektriciteit heeft vandaag (opnieuw) uitgelegen in onze appartementsblok. Blijkbaar was er deze ochtend schade bij één van de buren waarop de buurman de mannen van Electrabel verwittigd heeft. Die hebben dadelijk een reparateur gestuurd en die heeft wat zitten prutsen in de hoop dat daardoor het probleem opgelost zou geraken. De reparateur zou een brug over de nulleiding geplaatst hebben (ik moet eerlijk toegeven dat ik geen flauw idee heb wat dat wil zeggen).

Bij ons was er weer geen enkel apparaat met schade. De voeding van mijn pc heeft er wel de geest aan gegeven, maar dat komt waarschijnlijk doordat de elektriciteit een tijd heeft afgestaan. ‘k Heb al wel vaker meegemaakt dat voedingen van oude pc’s die normaal continu opstaan er de brui aan geven na een stroompanne. Enfin, een nieuwe voeding gestoken en hij ronkt weer als voorheen. De andere pc’s hadden geen problemen.

Ik heb zo het gevoel dat het einde van de elektriciteitsproblemen nog niet in zicht is.

Probleempjes

Jullie zullen al wel gemerkt hebben dat yab.be momenteel niet bereikbaar is. Dit wil hoogstwaarschijnlijk zeggen dat er ofwel weer elektriciteitsproblemen in ons appartementsgebouw zijn ofwel dat we de problemen aan het oplossen zijn. Dat zal ons leren geen backup-dns te voorzien. :-( Maar goed, het probleem zal dus pas tegen vanavond opgelost zijn. Sorry aan iedereen die wilde reageren op mijn laatste berichtje. Alle marketingmensen zullen hun woede over mijn heiligschennende woorden nog even moeten opkroppen. 😉

Treintjes

U heeft het vandaag beslist gehoord, gelezen of gezien: de treinbegeleiders staakten. Een spontane staking tegen zinloze agressie op de trein. En zo komt het dat ik vandaag eventjes op de luchthaven van Zaventem ben geweest. Ik en een trein stampvol met forenzen. Onze trein zat zó vol dat de reizigers die van het vliegtuig kwamen er met hun bagage gewoon niet meer bij konden. ‘t Was gezellig op ons treintje.

Wij pendelaars hebben een hoge tolerantiegrens.

Betrapt

Allez, toch bijna. We waren gisteren helemaal klaar voor de start van het feestje en toen dachtten we: hey ja waarom niet nog snel een vluggertje, vóór de eerste gasten hier staan? En ja, natuurlijk stonden de eerste gasten hier nét op het moment suprème, tien minuten voor de officiële start van het feestje. Al een geluk dat de voordeur op slot was. Nog nooit zo snel onze kleren weer aan gehad. 😉

Tuinpaviljoentjes

Deze namiddag zijn mijn vriend en ik naar de feestelijke inwijding van de gerestaureerde tuinpaviljoentjes van de Abdij van ‘t Park geweest. ‘k Heb niet zoveel tijd om een uitgebreid verslagje te schrijven (moet tegen morgen nog een werkje af hebben), maar dankzij het goeie weer was er veel volk. Veel chic volk ook: mensen die het zich kunnen permitteren zulke projecten te sponsoren uit pure filantropie. Waren aanwezig: burgemeester Tobback, Patricia, een handjevol professoren en erfgoedliefhebbers, een hoop vrienden van de abdij en wij, natuurlijk. :-) De prior van de abt gaf een mooie speech over “zijn” paviljoentjes (zijn veertigjarig priesterschap was onrechtstreeks de aanleiding voor de restauratie) en de architecte die de restauratie coördineerde gaf wat meer technische uitleg.

Na de speeches konden we onder het genot van een hapje en een drankje de paviljoentjes van binnen bekijken. Het viel niet mee om een drankje vast te krijgen, iedereen was dorstig en de mensen aan de toog waren nogal overrompeld door de massale opkomst. De hapjes waren trouwens de moeite: minigebakjes, koekjes, petits fours, sandwiches,…

Nog het vermelden waard: de kwinkslag op het einde van de speech van Tobback: “Ik ga de eer van het doorknippen van het lint aan de prior en de voorzitter van de Vrienden overlaten. ‘k Zou het zonde vinden zo’n mooi rood lint door te knippen.”

Enkele foto’s:



Succes!

Jaja, ons eerste feestje-van-de-drie was een groot succes. Al die pre-partystress was nergens voor nodig. 😉

Ondanks de foto’s die ik met de uitnodiging meegestuurd had, waren er toch nog redelijk wat mensen die ons appartementje niet vonden. Mja, een huisnummer valt hier nog steeds nergens te bespeuren. Dus voor de mensen die nog moeten komen: ‘t is de blok met aan de rechterkant een geweldig groot gapend gat (als dat geen mooie alliteratie is).

Natuurlijk zijn we weer veel te enthousiast geweest met de hoeveelheid drank die we voorzien hadden. Al een geluk dat er nog twee feestjes volgen, want doordat er redelijk wat mensen een flesje drank als cadeautje bij hadden, is onze drankvoorraad ongeveer gelijk is gebleven. Alleen de alcoholvrije dranken zijn serieus geslonken. 😉

We hebben trouwens erg leuke cadeautjes gekregen. De olielampjes voor buiten hebben we meteen aangestoken en op het balkon gezet. Daar gaan we de komende feestjes nog veel plezier aan beleven. Dat geldt ook voor het flessenophangding (iemand een idee hoe dat heet, da’s zo’n spul waarin je de flessen ondersteboven hangt en dat rond zijn as draait) dat meteen al dienst kon doen om de cocktail maison te bereiden. (Alleen jammer dat mijn tong blauw uitsloeg na het drinken van te veel cocktail maisons. Nog jammerder is dat daar fotografisch bewijsmateriaal van bestaat.) Verder hebben we nog bonnen gekregen, een wijnrekje, fotokaders en een bakset en speciaal bakpapier (sommige mensen hebben te veel vertrouwen in mijn kookkunsten, vrees ik). Wie weet bak ik tegen het volgend feestje wel een cake. 😉

Door het mooie weer konden we de ganse avond/nacht het schuifraam laten openstaan en volop genieten van het uitzicht op het sfeervol verlichte balkon. Dertig personen was een leuke bende, maar er kon gerust nog meer volk bij. Ik had wel gezegd tegen de aanwezigen dat ze zelf hun drank mochten nemen, want anders kon ik de ganse avond ober spelen en daar had ik geen zin in. ‘k Heb nu al wat minder schrik voor die meer dan vijftig gasten op het laatste feestje.

Doordat ik mij zo goed aan het amuseren was, vloog de avond voorbij en ben ik gewoon helemaal vergeten de pizza’s klaar te maken die we gekocht hadden om de gasten een laatavondsnack te maken. Achja, diepvriespizza’s worden niet zo snel slecht. Ze zullen wel op raken.

‘k Heb ook nog groot nieuws te horen gekregen. Mijn goeie vriendin F die ik al ken van in het middelbaar, is zwanger. Jaja, another one bites the dust. Al de vrouwen die vol overtuiging volhieden dat kinderen niks voor hen waren, zijn één voor één overstag aan het gaan. Alleen ik houd stand, maar het wordt hier wel een beetje eenzaam. 😉

PS: Ik heb het slapen dan toch maar opgegeven.