vliegen

Avonturen met Brussels Airlines

Vandaag vlieg ik van Zaventem naar Milaan voor een lang culinair weekend in Piemonte. Iets waar ik al een hele tijd naar aan het uitkijken was. Gisterennamiddag kregen ik en mijn medereizigers echter opeens het bericht dat onze vlucht verplaatst was. In eerste instantie dacht ik dat de vlucht verplaatst was van zondagavond naar maandagochtend, maar bij nader inzien, bleek de vlucht wegens ‘operationele redenen’ van zondagavond naar dinsdagochtend (!) verplaatst te zijn. Vervelend.

Dadelijk mijn medereizigers gecontacteerd. Bleek dat we verspreid tickets toegewezen gekregen hadden voor maandagavond en dinsdagochtend. En zo zag ik geheel onverwacht mijn zorgvuldig geplande werkmaandag in duigen vallen, samen met het geplande teametentje diezelfde dag. Ik deed meteen het nodige om mijn afspraken te verzetten en dan moest ik de knoop doorhakken: mijn vlucht verplaatsen naar maandagavond, net zoals de meeste van mijn medereizigers ondertussen aan het doen waren ofwel meereizen met mijn vriend die zondagavond naar Milaan zou reizen om van daaruit maandag verder te reizen naar Lugano.

En jawel, ik hakte de knoop door: en zo staat er onverwacht nog een dagje Lugano op het programma van dit iets langer dan oorspronkelijk geplande weekend!

Een zitje aan het raam

Sinds ik iet of wat een frequent flyer geworden ben, moet ik zeggen dat ik niet vaak meer uit het raam van een vliegtuig kijk. De magie van vliegen is vervangen door voornamelijk ergernis over het gesleur met bagage, de security checks en het vele wachten. Maar soms loont het om even op te kijken van je laptop en een blik naar buiten te werpen. Waar de koude en donkere nacht versiert met talloze fonkelende lichten op je wacht.

Decadent

In september gaan we naar twee trouwfeesten. Op zich is dat niet zo bijzonder, ware het niet dat deze trouwfeesten beide in het buitenland plaatsvinden. Het ene in Noord-Italië en het andere in Krakow (sweet, sweet memories). En als er geen conflict was geweest met onze reis naar Amerika, hadden we in juli een trouwfeest in Slovakije bijgewoond (ik vind het nog altijd doodjammer dat dat niet gelukt is).

Dit wil zeggen we in september twee keer vrijdag op een vliegtuig zullen stappen om zondag alweer terug in België te landen. Nooit zal ik meer vluchten op één jaar tijd gedaan hebben als in 2009 en bijgevolg zal mijn ecologische voetafdruk nooit groter geweest zijn. Ik voel me een klein beetje schuldig, maar vooral heel blij dat ik de kans heb zoveel van de wereld te zien.

Droom

Vannacht vloog ik in mijn dromen. En daar ben ik heel gelukkig mee, want het moet jaren geleden zijn dat ik nog eens een vliegdroom had. Vroeger verkende ik droomgewijs wel vaker het luchtruim. De laatste jaren bleef ik helaas in mijn dromen met beide voeten op de grond. Dat er in mijn droom vannacht ook een kerkhof voorkwam, stoort me niet. ‘t Zal mijn morbide kantje wel zijn, want ik heb kerkhoven altijd rustgevende plaatsen gevonden.