victor

Klinken op de vriendschap in Victor Bozar Café en BrewDog

Gisterenavond had ik afgesproken met een oud-studiegenoot die nu in Mechelen woont, maar net als ik in Brussel werkt. Origineel kon je de plek die ik had uitgekozen voor het diner niet echt noemen, want net als bij onze vorige afspraak had ik een tafel voor twee in het Victor Bozar Café gereserveerd. Naar goede gewoonte was ik eerst op de plek van afspraak en maakte ik van die gelegenheid gebruik om nog wat mails te beantwoorden. Een paar minuten later wandelde mijn date het restaurant binnen met een prachtige bos bloemen! Helaas waren de bloemen niet voor mij bestemd, maar voor zijn vrouw. Ze vierden namelijk de volgende dag hun huwelijksverjaardag. Wat een romanticus!

Mijn oud-studiegenoot wilde de bloemen eerst gewoon naast mij op de zitbank leggen, maar dat leek me toch geen goed idee. Ik vroeg heel vriendelijk aan onze ober of we een emmer voor de bloemen konden krijgen en prompt verscheen er een met water gevulde ijsemmer aan onze tafel. Wat een service!

IMG_1625

Vervolgens genoten we samen van een lekker hoofdgerecht en omdat de porties bij Victor Bozar heel redelijk zijn, hadden we allebei nog plek voor een dessert. Want ja, hoe kon ik neen zeggen tegen het dessert van de dag? Een overheerlijke sabayon!

IMG_1623

IMG_1626

IMG_1627

Terwijl ik en mijn date gezellig aan het eten zaten, was mijn vriend met Swissair onderweg naar België. Ik had mijn vriend op voorhand gezegd dat ik een afspraak had met onze kameraad en dat ik hem van zodra hij geland was zou laten weten of het nog de moeite was om te vervoegen. Dus na het dessert vroeg ik of onze kameraad nog iets wilde drinken. En jawel, dat was het geval. We zakten met ons tweetjes af naar de Brewdog vlakbij Brussel-centraal en, na ongetwijfeld een memorabele spurt om de trein in Zaventem te halen, sloot mijn vriend rond kwart na negen aan bij ons gezelschap. Onze kameraad en ik hadden al een flesje witte wijn achter de kiezen, dus mijn vriend had een lichte achterstand, die hij snel wegwerkte met een speciaal biertje. 😉

We bleven nog meer dan een uur plakken in de Brewdog om vervolgens ietwat aangeschoten de trein terug naar Leuven en Mechelen te nemen. Echt een supertoffe avond. Voor herhaling vatbaar!

Afscheidslunch

Na het afscheidsontbijt, de afscheidslunch. Want een collega die zich zoveel jaren hard ingezet heeft, verdient het om met de nodige egards uitgewuifd te worden. Moet toch vreemd zijn, de deur van een bedrijf waarvoor je zoveel jaren gewerkt hebt achter je dichttrekken om er nooit meer terug te keren. Ik kan me eerlijk gezegd op dit moment niet voorstellen hoe ik daarmee zou omgaan, want je job is toch een belangrijk onderdeel van wie je bent als persoon. (Al kan ik jullie wel verklappen dat ik alvast een hele waslijst plannen heb om mijn dagen als gepensioneerde te vullen.) Ach ja, dat ligt voor mij nog in de verre toekomst. We zullen wel zien eens het zover is.

Eén ding is zeker: de kwaliteit van het eten bij Victor Bozar Café stelt nooit teleur. Echt een topplek.

IMG_1234

IMG_1239

IMG_1249

Mijn favoriete Brusselse lunchplek

Ik heb lang geen favoriete lunchplek gehad in Brussel. Niet dat ik in het verleden niet regelmatig de Brusselse horeca opzocht, maar er was niet echt een zaak die er voor mij bovenuit stak. De laatste tijd heb ik echter gemerkt dat ik steeds vaker in BOZAR Café Victor terecht kom, wanneer ik met een collega wil gaan lunchen. Het kader is er aangenaam en stijlvol, de bediening snel en efficiënt en het eten is lekker. What’s not to like?

IMG_6791

Zeker nu ik nog wat zoekende ben in mijn nieuwe functie als teamverantwoordelijke, vind ik het belangrijk om zo nu en dan op een informele manier met mijn collega-teamverantwoordelijken van gedachten te kunnen wisselen. Deze vrijdagse lunchdate met huisgemaakte gravad lax kan ik alvast geslaagd noemen.