Dus ook yab! Naar het schijnt ben ik ongeveer twee seconden in beeld geweest tijdens de slotshow van Music for Life. Mijn mailbox puilt uit van de mailtjes van mensen die mij gezien hebben en mij dit willen laten weten. Grappig.
stubru
Het verwennen der smaakpapillen
Vandaag hadden we vrienden op bezoek. E heeft nog samen met mij gestudeerd en is vorig jaar zijn grote liefde C gevolgd naar West-Vlaanderen. Nu ben ik helemaal voor het volgen van grote liefdes, maar Izegem, dat is dus wel ver, he! Door de grote afstand en ons beider drukke agenda’s is afspreken geen sinecure en het was bijna niet meer gelukt in 2007, en dat terwijl we al pogingen aan het ondernemen waren sinds juli ergens. Gelukkig viel er op de valreep nog een geschikte datum uit de lucht: 23 december.
E had nog een beetje last van jetlag (hij was net terug van een business trip naar Singapore) en dat zag je aan zijn oogjes, maar merkte je helemaal niet aan zijn humeur. We hadden een geweldig gezellige namiddag/avond, die goed ingezet werd met een bezoekje aan het Glazen Huis, waar het zo rond een uur of vijf echt ongelooflijk druk was. Ik heb alleen het gevoel dat we totaal nog niet bijgepraat zijn. Kennen jullie dat? Gesprekken die van de hak op de tak springen, nauwelijks tijd om adem te halen omdat er zoveel te zeggen valt? Beginnen met één onderwerp en het verhaal niet afmaken omdat er een nieuwe verhaallijn tussenkomt en dan nog één.
Enfin, om jullie wat te laten watertanden, een klein overzichtje van wat wij aten:
- Aperitief: calvados met cider en fijngesneden groene appeltjes
- Aperitiefhapje: assortiment zakouskis uit de Delhaize (tja, het mag ook al eens makkelijk zijn, he)
- Voorgerechtje: gevulde sint-jacobsschelp met kreeftensaus (ook uit de Delhaize, tja, what can I say?)
- Hoofgerecht: eendenfilet met appeltjes
- Dessert: champagneglas met lychees en frambozen, opgevuld met cointreau, rietsuikersiroop en crémant
It was very, very yummie!
Koude tenen
‘t Is verdorie koud, daar bij het Glazen Huis. Al goed dat de vriendelijke mensen van het Rode Kruis daar mutsen stonden te verkopen, anders zouden mijn oren er zeker vanaf gevroren zijn. Mijn tenen heb ik nog net kunnen redden door ze bij thuiskomst onder stromend warm water te houden. Alles voor het goede doel. 😉
2.419.426 euro
Nog foto’s uit het glazen huis
Glazen huis
Deze ochtend ben ik even naar het glazen huis gaan kijken voordat ik op de trein naar Brussel sprong. Ik stond er samen met de Politika-kerstman die een beetje in een pinnige bui was. Twintig euro was de bijdrage van Politika, terwijl ze even daarvoor zaten te snoeven over de succesvolle fuif die ze de dag ervoor georganiseerd hadden. Tsss, dan konden ze toch op zijn minst een procentje van de winst afstaan.
Gelukkig hoor ik net via de live-stream van Strubru dat de Politika-bachers rond de 170 euro opgehaald hebben in de aula (tiens, en ik die dacht dat pol&soc-studenten gepatenteerde brossers waren). Dat compenseert voor hun zuinige presidium. 😉
Music for life
Een fijn initiatief van Stubru en het Rode Kruis om de strijd tegen landmijnen onder de aandacht te brengen. De start van de actie is een beetje aan mij voorbij gegaan en ik ben ook nog niet naar het glazen huis gaan kijken, wegens een beetje ziek (iets te enthousiast de Dom opgeklommen, waardoor mijn kleine hoestje geëvolueerd is naar een iets groter en iets gemener hoestje). Maar morgen ga ik zeker kijken!
PS: Zes dagen alleen maar overleven op vloeibaar voedsel. Goed gek.